Верш Дазвольце ж узняцца
Адпусціце. Дазвольце ж узняцца вышэй
Душам родных і блізкіх. Не плачце.
І ад гэтага будзе лягчэй, ні цяжэй.
Толькі сумна іх роднае хаце.
Я не ведаю, як падтрымаць родны кут.
Як Зямлю не зсамоціць пры дзецях.
Вось бы сілы хапіла якому радку,
Каб пазбегнула нас ліхалецце.
Памаліцца, каб душы ўзняліся вышэй
І маліліся там, каля Бога,
За ўсіх нас. І тады нам не будзе цяжэй,
Калі нас ужо, нават, не многа.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Дазвольце ёй палетуценіць Дазвольце ёй палетуценіць, Маёй пакутніцы-душы. Мой шлях у восеньскіх адценнях, О, творца, болей не пішы. Дазвольце мне свой колер змрочны […]...
- Дазвольце Дазвольце, панове, у век гэты новы Мне вашу увагу крыху затрымаць Дазвольце мне слова, адно толькi слова Дазвольце мне слова, […]...
- Аксіёмы лесвіц Як толькі мы нарадзіліся і першы зрабілі крок, нам збудавалі лесвіцу, – “Смялей жа, сынок!”. I мы палезлі наверх, на […]...
- Дазвольце з Вамі слухаць цішыню Дазвольце з Вамі слухаць цішыню, дазвольце разам быць у сьветлым суме, – бо за абодвух Ваша думка ў думе… Ў […]...
- БАЛАДА ВАЛЕРЫ МАСЛЮКА (30.03.1953-26.08.2001) На сцэне пустой зноў рыпяць палавіцы, Як сосны старыя начамі рыпяць Па-над інсургентам, якому не спіцца, Якому нічога няма […]...
- Пустэча Тэлефонны званок – цішыня ў адказ, Як самотна і горка ў гэтай цішы, Мімалётныя думкі, няскончаны сказ, Пераблыталася ўсё на […]...
- НЯБЕСНЫ КЛАВІР Радок к радку, да знаку знак, імгненне і мелодыя пpачнецца. Жывым і чыстым напаўняя сэрцы, У добрых, як ніколі, нашых […]...
- БАЛАДА НІНЫ МАЦЯШ (20.09.1943-19.12.2008) Хавацца ад людзей – не для паэта, Якому родны край – зусім не рай, Якога і не будзе – […]...
- Выпадковае каханне Напаткаў твой позірк выпадкова Сярод соцен мне чужых жанчын, І пачуцці зруйнаваліся нанова, Як святло знішчаецца ўначы. Падысці мне не […]...
- Песня жаўрука Нябесны сонечны блакіт І птушка ўвышыні. Пачуй, то жаўранак звініць У соннай цішыні. Прыслухайся, аб чым пяе Малечы той спявак? […]...
- Калюжына Душа расцякаецца калюжынай чорнай плямай у сутарэнні плоці праз косткі цягліцы скуру струменіцца калюжына вонкі і расцякаецца Міжземным морам і […]...
- Мой юны птах Мой юны птах! Калі ты ўжо расправіў крылы, І сілы маеш для палету,- Тады ўзлятай. Узмахні крыламі энергічна І паднімайся […]...
- ЗАМАЛЁУКА Лапаталi дэманы крыламi На свiтанку; недзе, каля гор, Дагарэлi рэшткi сiнiх зор; Куст лазы кранууся з павукамi; Адыходзiлi вышэй казлы; […]...
- Мікалай Чэпік Жыццё – У дваццаць вёснаў, дваццаць зім, He зжухла пожняй. Крыло бяды ударыла па ім Зімой апошняй. Хлапчук, падлётак пушчы […]...
- Вось ужо дваццаць першае стагоддзе Вось ужо дваццаць першае стагоддзе… А да чаго мы з вамі дайшлі? Да чаго? Стала штодзенным нам Амаль усе, што […]...
- Сон неспакойны мой “Нельга вытрываць Бездар такую… Скарб свой, мабыць, Хутка спакую… З’еду я пашукаць Свайго шчасьця… І туды, дзе… Сапраўдная ўлада… Дзе […]...
- Жыццё і скон – адзін закон Жыццё і скон – адзін закон, І журавы лятуць на поўнач. Любоў, пісаная спакон, Заўсёды застаецца побач. Жыццё і скон: […]...
- Я маю слова, вам панове Я маю слова, вам панове, Якому многія вякі, Зямны наклон кладу якому І як жыву, дышу якім. Не згаснуць зоркі […]...
- ПАСАГ ДЛЯ АЙЧЫНЫ ПАСАГ ДЛЯ АЙЧЫНЫ Як нявехна ў няроднай сям’і Ты пасагу сабе не надбала, Залатыя кляйноты тваі Ў пыху сёстрам сваім […]...
- Пакуль яшчэ ногі носяць Пакуль яшчэ ногі носяць, Пакуль яшчэ бачаць вочы, Павінен я столькі зведаць, Хапіла каб назаўсёды! Ніколі не будзе досыць Мне […]...
- БАЛАДА НАПАЛЕОНА ОРДЫ (11.02.1807–26.04.1883) Ніколі не позна вярнуцца з чужыны Да любае сэрцу самотнай Айчыны І стаць яе славай, якая з гадамі Вышэй […]...
- Балада пра камень Я камень падняў на раллі Абвуглены, чорны, Можа, быў ён калісь Гарачаю зоркай. I, можа, маліліся ёй – Пясчынцы сусвету, […]...
- Надпіс на камені над крыніцай Ворагі хмарай сьмяротнай зьнішчыць ішлі. І тады Наша зямля бараніла зьнямоглых сыноў: Ў нэтры яе адыходзілі храмы і гарады, Білі […]...
- Гламурныя унтэрмэншы Гламурныя унтэрмэншы – Вораг найпершы. Сіянісцкія падсцілкі – Усе у Навінкі!! На нары, адпілкі!!! А нашыя мары: Бярозавы сок Калі […]...
- Уражанне Ax, развярэдзілі гуслі, жалейкі! Ад Беларусі знайдзіце мне лекі. Лекі ад Біскупцаў, Ведзьмаў і Шчараў. Лекаў, ратунку з мінуўшчыны чараў. […]...
- “Драма ўнутры” Сярдэчнымі думкамі бывае нахлыне Да так, што цяжэй цягніка, Што ў скронях ад болю засвішча І цела душу на волю […]...
- Ты называеш гэта шчасцем Глядзець любому прама ў вочы, I кожнаму сябе аддаць, Забыла ты пра нашы ночы, Не зможаш болей ты кахаць. Заўсёды […]...
- Здрада. Боль. Развітанне. Надзея Здрада. Ты бачыць мяне не рада, Ты болей па мне не сумуеш, Ты болей мяне не шкадуеш. Боль. Ты забіла […]...
- Хвалько Хвалько Ад яго не чакай, дзеўка, толку, Не дай Божа халопу стаць панам. Ён тады і на чыстым падворку Будзе […]...
- Тэатр лялек Ад сябе адракаюся, Падаю ў бездань. Вашым гукам і рухам He патраплю я ў лад! А ў той бездані – […]...
- Колькі б не было год за плячыма Колькі б не было год за плячыма, Колькі б я не блукала ў цішы, Беларусь, мая маці, Радзіма, Застаецца заўсёды […]...
- Размова з унукам Размова з унукам Кажа неяк унук ветэрану: “Дзед, які незайздросны твой лёс! Ваяваў ты, залечваў раны, Што ж ты маеш […]...
- БАЛАДА СТЭФАНА ГРАБОЎСКАГА (24.06.1767–4.06.1847) Вялікага Княства не будзе ўжо болей, А ты спадзяешся, што вернецца час, Якому да нас не вярнуцца ніколі, Бо […]...
- Валуны Дзеці жвірыстых выдмаў – Валуны і каменне, – Ледавік вас раскідваў Падталаю жменяй. Цар над мацерыкамі, Тут ён гнёт супакоіў, […]...
- Тры сотні – Да ўсе нармальна, маці, скора буду. Згатуй што-небудзь. Зараз, пачакай… Усе, ма. Трэба йсці. Я скора буду. Ня першы […]...
- Роднасныя душы Ў гэтым свеце грубым і халодным Мы ўсе шукаем роднасныя душы. Даволі цяжка па жыцці прайсці самотным, І дапамога блізкіх […]...
- Снягір О радзіма, мой светач цудоўны, адзіны, Явар мой, мой агністы снягір на сасне, Ледзь цябе не забыў я з чужою […]...
- Яшчэ пад зоркай чысціні Яшчэ пад зоркай чысціні Пачуццям невыказна золка, А ўжо пагаслі ў квеце зёлкі, Што ратавалі шчасця дні. Што там варожбы […]...
- Новы дзень пачынаецца зноў Новы дзень пачынаецца зноў – Паднімаецца сонца на ўсходзе, І пад гукі касцёльных званоў Людзі ў Храм памаліцца заходзяць. Кожны […]...
- Паляўнічы Паслізнуўся на кладцы – I знік У бяздонні халоднае твані. Ачмурэлы, прыдушаны крык Над балотам шукаў ратавання. Будзе заўтра сястра […]...