Верш На Ушаччыне ліпы цвітуць
На Ушаччыне ліпы цвітуць,
Загаіліся цяжкія раны,
Але ў памяці сёння ідуць
Тут ідуць на прарыў партызаны.
Будуць кветкі заўсёды цвісці,
Будзе мір тут над роднай зямлёю,
І па мужнасць і вернасць ісці
Будуць вечна нашчадкі к героям.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Героям Фінал сапраўдны, невясёлы, Праўдзівы, як і мае быць: Загіне той, хто будзе кволы, Хто моцны – вечна будзе жыць. Не […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ВІТКІ (16.05.1911-05.07.1996) Жыццё-не казка. Казка– як жыццё, І ў кожнай казцы Беларусь жыве, Самотная, як восенню лісцё, Як срэбра павуціны на […]...
- БАЛАДА ЮРЫЯ АЛЕЛЬКАВІЧА (17.08.1559 – 6.05.1586) Слуцкае Евангелле напісана табой, І дачка ў цябе расце і вырасце святой Соф’яй Слуцкай, пра якую будзе […]...
- Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
- Хто нас пракляў? Хто нас пракляў? Каму дарогу перайшлі? Чаму нам добра не жывецца? I хутка ледзь упарты застанецца На горкай, роднай нам […]...
- БАЛАДА МІХАЛА КАЗІМІРА РАДЗІВІЛА (РЫБАНЬКІ) (13.06.1702-15.05.1762) У Княстве вялікім вялікія людзі І ты сярод іх з беларускай душой Вялікі і ў свята святое, і […]...
- Цвітуць каштаны восенню Успыхнулі зноў каштаны, восень здзівіўшы цветам. Буйна цвітуць каштаны, нібы хаўтуры лету. Свечкі дажджом халодным восень няшчадна тушыць, ветрам пяшчотных […]...
- Памяці Міхася Рагалевіча Адбалела незагойнай ранай памяць, Выліўшыся фарбамі карцін. Ды не засціла тугой пакуты замець ні любоў, ні веру, ні пачын. Хоць […]...
- Ветэраны вайны Хоць нашу ласку і пашану Ім аддаём усю спаўна, Ўсё меней, меней ветэранаў, Нанова крываточаць раны – Да іх вяртаецца […]...
- БАЛАДА ПЯТРА ПРЫХОДЗЬКІ (25.02.1920-30.11.2006) Голас сэрца Айчынай пачуты, І калінавых зорак святло Над зямлёю ў заснежаным лютым Да людзей назаўжды прарасло, Каб і […]...
- Застаюцца песня і Радзіма Застаюцца песня і Радзіма. Можа ўсё мінаць, але яны Непадзельныя, не знікнуць з дымам Восені, кахання ці вясны. Толькі гэта […]...
- Дзьверы зачыняюцца Паветра цяжэйшае на пустым месцы, Дзе колісь ляжалі ружы У памяць аб тых, хто сыйшоў На пустым месцы. Кветкі ніколі […]...
- Прозалiрыка 1 Адзавецца калі-небудзь шчасце народу Беларусі? Ці на лёсе нашым нам прапасці напісана мусіць? Куды ж ісці нам усім народам, ці […]...
- На Ленінскіх горах Калі нам сягоння да роднай сталіцы Даводзіцца з розных краёў пад’язджаць, Мы бачым, бы ў казцы, пад сонцам іскрыцца На […]...
- Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Ад тых, хто смеў, нам пагражаць і ў памяці жыве вялікая краіна Хай слаўная гісторыя грыміць […]...
- Нацыянал Уздымайся народ Беларусі На апошні, сьмяротны свой бой! Не патрэбны нам здраднікі, трусы Хай ідуць яны з мірам дамой. Нам […]...
- Князь – Чарадзей Пры чараўніцтве Вялікі князь нарадзіўся і адразу ў воўка ператварыўся Не будзе ваяра падобнага ў свеце Пераменаў зараз завыў вецер […]...
- Калі да помніка Максіму Калі да помніка Максіму Палягуць кветкі па вясне, Што поўняцца гаючай сілай, Дык будзе хораша і мне. Калі ад слова […]...
- Загаманiлi ў лесе партызаны Загаманiлi ў лесе партызаны На астраўку малым сярод балот Дзед ў кажусе карой падперазаным Трымае тут ў жыццi апошнi фронт […]...
- Ісці *ІСЦІ* Можна спаці ўсе жыццё ці быць у ва сне рэшту, але нельга кідаці у сон на гады! Можна хадзіць […]...
- Дзень і ноч варочаю Дзень і ноч варочаю З ног на галаву… Раскідаю срэбра Ў жоўтую траву. Хто яго падыме, Забярэ з сабой, Ці […]...
- Жыві, Беларусь! Жыві, Беларусь! Веру, будзеш жыць заўсёды. Святло “Пагоні” будзе сэрцы нашы акрыляць. Жыве, жыве наш край пакутны і свабодны, Нескароная […]...
- Мая Беларусь Я заўсёды табой ганаруся, Беларусь – ты Радзіма мая, Як квітнееш ты – я дзіўлюся, І цябе ўслаўляю я. Я […]...
- Мне ганарыцца маёю зямлёю Мне ганарыцца маёю зямлёю Наканаваў лёс Вялікіх Князёў: Мужнасьць народа часінай ліхою, Кроў неадступных Літвы ваяроў. Мне ганарыцца маёю зямлёю […]...
- Дык чаму ж мы занядбалі Дык чаму ж мы занядбалі Нашу мову родную, Па-расейску заспявалі пра долю нягодную. У дзяцінстве размаўлялі мы на мове роднай, […]...
- Хачу любіць Хачу любіць. хачу так моцна закахацца, каб не было ні неба ні зямлі каб не было праблемаў і няшчасця каб […]...
- Тое, што выйшла з мяне Калі мяне заўтра раптам не будзе, То гэта не дрэнна, а наадварот… Толькі шкада, калі добрыя людзі Ніколі не зробяць […]...
- Лепей сідр Намалюеш памерлыя кветкі, У абгорткі завернеш, сурветкі Бо з крывёю на смак яны горкі. Кратавіны з зямлёю ім лекі, Адсоткі […]...
- Маме на васьмідзесяцігоддзе – Ты стала зямлёй, А твае гады Ідуць без цябе па зямлі. Ідуць гады, А твае сляды З зямлі халады […]...
- Я не люблю ні белых, ні чырвоных Я не люблю ні белых, ні чырвоных – Рабства і насілля не люблю. Не люблю, калі ў лугах зялёных Росы […]...
- О Беларусь! Мая Радзіма О Беларусь! Мая Радзіма Мой вольны і мыгутны край Які заўсёды будзе ў сэрцы і будзе вечна, як полымя гарэць! […]...
- Журба На могілках вецер галосіць, смутак гайдае над крыжам. Пад сонцам травеньскім рыжым жанчына у Госпада просіць: “Даруй нам Ўсявышні спакой, […]...
- Касцёр на лузе Вось і май надышоў неўпрыкметкі, Зноў рассыпаны ля берагоў Адуванчыкі – рыжыя кветкі, Залатыя вяснушкі лугоў. I табе трохі іх […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ БЫКАВА (19.06.1924-22.06.2003) Ён вярнуўся дамоў, каб памерці, Як спазнаныя словы сказаць, Што няма і не будзе нам смерці І нятрэба па […]...
- Кветкі бэзу Кветкі бэзу, кветкі бэзу! Вы такія ж, як тады… Расхінаю вас і лезу Ў незабыўныя гады. Пасвіў тут калісь карову, […]...
- Тры кветкі позняй канюшыны Расы світальным халадком гарэлі-грэліся крадком тры кветкі позняй канюшыны ў далонях любае жанчыны. Ды не ставала ім цяпла, далоням гэтым […]...
- Возера самоты Возера запанела – He павернецца ў берагах. Аблачынка Пушынкай зляцела, Спіць, дрыготкая, у чаратах. Курганы-маўчуны Чолы думна схілілі, Мабыць, бачаць […]...
- Мінулага шматлікія паэты Мінулага шматлікія паэты Мову родную ў вершах шанавалі. Каб не загінула яна, было іх мэтай, Каб гэты скарб нашчадкі атрымалі. […]...
- БАЛАДА ФЛАРЫЯНА ЖДАНОВІЧА (28.10.1884-22.10.1937) Выходзіш на сцэну, як на эшафот, І роднае слова, як зерне ў раллю, Ты сееш у сэрцы, каб заўтра […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ЦЯПІНСКАГА (1530-я-1599 або 1600) Евангелле на мове роднай у руках Трымаеш, як цагліну, што ў падмурак ляжа Айчыны Храма, што не […]...