Верш ПЛОШЧА. P. S
На цьмянай дарозе стаіць павадыр,
З юрлівай усмешкай, у лыжы абуты, –
Не хоча са сцэны сыходзіць сатыр;
Брахня, гвалт і здрада – яго атрыбуты.
А побач масоўка балюе і п’е,
Харчуецца з ражкі, ківае, як нэцке.
Краіну за трыццаць рублёў прадае
І рукі крывёй не баіцца запэцкаць.
Параліч мыслення, слабы супраціў
І звон ледзяны над разгубленай Плошчай…
Без крылаў імкліва ў прадонне ляцім,
А рэшткі эліты знікаюць у прошчы.
Маўчанне. І ўсё паўтараецца зноў:
Хакей, пасяджэнні, канцэрты, парады…
На саване снежным мне мроіцца кроў –
Нязмыўны аўтограф злачыннай улады.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Плошча перамогі І ў будні дзень і ў радаснае свята, Сюды да плошчы шмат дарог вядзе, Сягоння паўшым у баях салдатам, Народ […]...
- He стае сіл для новых пакут He стае сіл для новых пакут, У прадонне зрываецца сэрца. Мне з табою ўжо болей не стрэцца, He шукай мяне, […]...
- Прадонне бяссоння Прадонне бяссоння Глыбока віру Жыцця пераспелага Зімова-заснежнага. У водах халодных Адчаяў нязводных На прошласцяў ценяў Як смерці схварэлых, З часоў […]...
- Раскіданы зоры …раскіданы зоры маленькімі вачыма па вялікай хаце дзе Сусвету Маці дзетак-немаўлятак цешыць-забаўляе крыламі вятрыскаў у сінечы слізкай па якой спадаюць […]...
- Плошча Адчуваю: за мной са зброяй ідзе цень. Доўгі, насуплены, змрочны… З цягам часу хаваецца ў Дзень, Нібы апошні бяглянак на […]...
- Майскі дождж Калі мы выйшлі на парад, Сцяг узнялі чырвоны, Праз гарадскі расцвіўшы сад Прарваўся дождж калонай. Не рады перш яму былі, […]...
- Маўчанне бывае рознае Маўчанне бывае рознае. Адны маўчаць таму, што вельмі асцярожныя, – баяцца розных табу. Маўчанне бывае рознае. Маўчаць занадта цвярозыя. Скептыкі […]...
- Дзяўчаты знікаюць у каханні Дзяўчаты знікаюць у каханні: Іграюць ужо іншую ролю. Удзячны табе дарагая, Што ты застаешся са мною. Дзяўчаты знікаюць у каханні: […]...
- Плошча Перамог У маем горадзе ёсць храм пад чыстым небам, або хмарным, наперакор усім вятрам стаіць ён цьвёрда, і гарачым. Там ёсць […]...
- ІМАНЕНТНАСЦЬ МАЎЧАННЯ Маўчанне золатам бывае не заўжды, Ягоны водбліск нейкі алхімічны: Ратуе ад знявагі і бяды, І – аздабляе здраднікаў аблічча. Паэтам […]...
- Людзi без крылаў Дайце мне лейкапластыра Заклеіць на крылах дзірку, Бо людзі бяз крылаў нашчасныя, Бо людзі бяз крылаў знікнуць. Мы дзеці святых […]...
- Карусель – Вы паспелі? – Мы паспелі! – Вы паселі? – Мы паселі! І адразу паляцелі на вясёлай каруселі. Аж за […]...
- Смерць я двойчы патурбаваў Зносіць снежныя рэшткі прочкі легкаважны празрысты дождж… У раку ўвайшоў я двойчы, двойчы выкруціўся, анягож. Шанцавала! Загоіў стыгматы, праразаю хвалі […]...
- Міхалу Рукевічу (акраверш) Ружовы фламінга, гарбатая сумная птушка, Ашчэпкамі крылаў, пабітых бязлітасным шротам, Дацягне да Індыі скрозь забайкальскія пушчы, За тысячы ўзмахаў – […]...
- Тваё маўчанне Сарваў авацыяў гром У вялізарнай зале. Мне потым усе казалі: “Трымаўся ты малайцом!” Было ў мяне выступіць лепей жаданне, Мне […]...
- Песня-звон Гэй ты, маці, родна мова, Гэй ты, звон вялікі, слова, Звон магучы, Звон бліскучы, З срэбра літы, З злота збіты, […]...
- Бывае часам нам самотна Бывае часам нам самотна… Вось так губляецца настрой. Крадцзецца ў думкі адзінота І навявае неспакой. І сэрца раптам ужо не […]...
- Люты, супраціў, воля, краіна Даруй нам Люты гэты супраціў, сыходзь па волі ды пакінь краіну. Бо набліжаецца страшэнны час – паціху рыеш сам сабе […]...
- Час Мы па жыцьці ляцім, як вецер. Ня маем часу для таго, Каб быць цікаўнымі, як дзеці, І бачыць сьвету хараство. […]...
- Зоркі жыцця Палохаць павінна аднолькавасць думак, А нас яна вабіць. Не слухаць патрэбна, што іншыя кажуць, А мы проста так Прымаем да […]...
- Мілэдзі С. П. Яна – фатальная жанчына і небяспечная гульня. Зрачэшся маці і айчыны, спыніўшы перад ёй каня. Зноў тоне розум […]...
- Вечаровае 1. Звон струны – Ці спеў аблокаў? Захад сонца палымнее, І душа – нібы нямее: Звон струны Ці спеў аблокаў? […]...
- Дзьве душы пад адным парасонам Дзьве душы пад адным парасонам. Дзьве душы. І няма болей слоў. Памаўчым аб харошым, вясёлым. І маўчанне зазьзяе сьвятлом. Дзьве […]...
- Вось кажуць – ісціна ў віне Вось кажуць – ісціна ў віне. А што, калі ў бутэльцы суха? Але гітара слых кране – І верыш: ісціна […]...
- Чарэшанька (З нізкі “Дрэва”) Vі – Што адчуваеш, нешчаслівая Чарэшанька мая азяблая? – Баліць, баліць кара застыглая, Сон ледзяны душу зацягвае. […]...
- Зорка… і зноўку – зорка Зорка… і зноўку – зорка… Шляха Млечнага крок… Крок нікуды… у морак… Ў бездань… Ў глыбокі змрок… Крок… і яшчэ […]...
- Адно крыло – любоў …Адно крыло – любоў, другое – смерць. На іх прыходзім з неба ў гэты свет. На іх ляцім да Вечнасці […]...
- На далонях тваіх. Рэквіем аднаго дня 1. На далонях тваіх сакавіцкае сонца – пальцам-промнем казыча й неровова зіхціць. Ты слабы, ты нямоглы, і, пэўна ж, ня […]...
- Ад чыстага ліста, ад белае зямлі …Ад чыстага ліста, ад б е л а е з я м л і, ад светлых крылаў і душы павіннай […]...
- Ня супраць Адкуль не ўцякай, Куды не бяжы, І тут ты чужы, І там ты чужы… Лявон Вольскі Ад Менску да Стоўбцаў, […]...
- Песня менестрэляў На папялішчы кахання Знікнуць былыя мары. Толькі гучыць у сэрцы Сумны напеў гітары. Плачуць бясслёзна вочы, Твар – як загіпсаваны. […]...
- Шэрых хмараў чарада Шэрых хмараў чарада – Вада. Цяжарныя дзябёлыя – Бязмоўныя. Імжа на вуснах ветру – Свету. Нядумнага застыглага – Абрыдлага. За […]...
- Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
- Сюр-настальгія БЛедны саван, сатканы для згубнага шлюбу з туману, Душыць ЕНкі аб волі і рэшткі пасечанай веры. У прасторы ЛУнаюць сляпыя […]...
- Ровар У мяне ёсць файны ровар, Па дарозе мы ляцім. Нам здзіўляецца карова: Мы паспелі да пяці? Мы вярнуліся з уловам, […]...
- Тэлефануй у час любы Тэлефануй у час любы, Мой любы. І калі сорамна нібы – Вярнуць бы Прысутнасць губ і мой давер, Паверыць, Што […]...
- Памяці Мамы. 1. Як многа можа просты гук Як многа можа просты гук: Жыцця апошняе імгненне. Рук развітальнае даткненне І няўлоўны сэрца стук… Ужо ледзь выразная ўсмешка – […]...
- Kasus Vocatіvus Заблудзіўшыся ва ўспамінах, дэкліную нашы сустрэчы: лаўка, парк, цёплы восеньскі вечар супраціў хвілін хуткаплынных летуценнікам несупынным праз бясконцасць дарогy ў […]...
- БАЛАДА НАТАЛЛІ АРСЕНЬЕВАЙ (20.09.1903-25.07.1997) Далёка, нібыта ад сонца, ад маці-краіны З Малітвай у сэрцы за родны самотны народ, Глядзела ў чужыя нябёсы яна, […]...
- Маленькая думка аб свабодзе Не крычыце, птушкі, жаласліва, не турбуйце мой сон. Шмат жылі, ці мала не ведаю ні я, ні ён. Цвіце буйным […]...