Верш Насуперак усім вятрам
Насуперак усім вятрам
мы ўпарта выпрастаем крылы
і паляцім скрозь горкі дым
з драконам палка-маладым
у край, дзе злыя кракадзілы
ўчыняюць баль вялікіх драм.
Мы спалім лес замкнёных брам,
каб дыхаць водарам настылым
і сыпаць смехам залатым.
А смех той хлопчыкам малым
міжволі дойдзе да магілы,
шукаючы дарогі ў храм.
Ещё вершы:
- Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...
- Са звонкім смехам ручаіны Са звонкім смехам ручаіны Імчалі, радасць несучы, Свой смех пазычыўшы ў дзяўчыны Пад ціхім клёнам уначы. А вецер той, што […]...
- Люблю, не знаючы пуціны Люблю, не знаючы пуціны, Ісці праз лес балота, гаць, Мінаць квяцістыя нізіны, Пад грушай ў полі спачываць; Спаткаць між жыта […]...
- Божа, паспагадай усім Божа, паспагадай усім, – I магутнаму, і слабому, I відушчаму, і сляпому, Каб у згодзе жылося ім. Божа, паспагадай усім, […]...
- Усім вясна дала работу Усім вясна дала работу, Спрадвеку ўжо закон такі – I на бярозах гнёзды-ноты Панаразвесілі гракі. Расселіся сям’ёю кучнай, I хай […]...
- Усім караблям – нязведаны маяк Усім караблям – нязведаны маяк, Усім падарожным – червеньская зорка. І я таксама падаю руку, Каб адчуваць жывыя прамяні. Дзе […]...
- З усім наўкол душою зліцца З усім наўкол душою зліцца, Высока кронай зелянець, I раптам – грымнуцца, зваліцца, Каб непрыкметна спарахнець. I гэта ёсць жыццё, […]...
- Краю, Краю мой мілы! Краю, Краю мой мілы! Дарагі мне да слёз. Маіх продкаў магілы Ў вяночку бяроз. Палявая дарога І масток праз ручай. […]...
- Кропка Кропка… *********************************** Спыніліся кахання майго крокі… Жалобнага маўчання не паруш… Я не спяшалася паставіць кропку – Само зайшлося ў лабірынце […]...
- Першая адталая зямля Першая адталая зямля, I зімы нібыта не бывала. Зелянее траўка спакваля, Пахнучы самой зямлёй адталай. I сябе лаўлю я зноў […]...
- А я прагну адно – адзіноты А я прагну адно – адзіноты ў пакоі пустым і настылым без словаў, нібы з кулямёта, без стомы і болю […]...
- Матуля сыну абвяшчае Матуля сыну абвяшчае: – Будзь добрым хлопчыкам, сынок! На піяніна ўрок сыграеш – Я дам табе на піражок.” А ён […]...
- БАЛАДА ГРУНВАЛЬДСКАЙ БІТВЫ (15.07.1410) Пад латамі стальнымі крыжакоў Жывыя душы і жывая кроў, І ім, як нам, жыццё таксама міла, Але палюбіць сёння […]...
- Ціхія крокі Ціхія крокі па карнізе не чуваць, Шэпт за люстэркам не разгадаць, Шум, нібы крылаў, над вухам тваім Здаецца дзіўным, а […]...
- Адмова Ён больш не фараон, ён – манекен, Даступны ўсім і кожнаму міжволі. Хацела б я аддаць жыццё ўзамен Бяссмерця гэткага? […]...
- Мова родная Ты – самы першы снег – цнатлівая. Крынічны звонкі смех – гуллівая. Асенняя туга – шчымлівая. Ты – хваля ў […]...
- БАЛАДА МАКСІМА ГАРЭЦКАГА (18.02.1893–20.03.1939) Цёмна, цёмна ў родным краі. На крыжах вятрыска грае. Дзе святло? Святла няма. Доўга цягнецца зіма. Нібы воўк, завея […]...
- Сонейка над вёскаю Паднялося сонейка – лепшае із кветак, Матуля лагодненька будзіць сваіх дзетак: “Уставайце хуценька! Дзень святы – нядзелька! Каля самай студзенькі […]...
- Летуценні матадора Сяргею Жураўлю з павагай да таленту Ператварыцца ў індыкатар, Стаць фільтрам часу і падзей, Лавіць свядомасцю імгненні, Як сетка ловіць […]...
- Я памятаю чарадзейны край Я памятаю чарадзейны край, Дзе вольны птах і дзікі кот нарвежскі Дапамагалі мне адшукваць сцежкі З людской гамэрні ў непазбыўны […]...
- Колькі кілаграмаў смерці Колькі кілаграмаў смерці на зямлі будзе вакол нас. У попел можа перацерці і жывых, і мертвых вечны толькі час. Не […]...
- Загаманiлi ў лесе партызаны Загаманiлi ў лесе партызаны На астраўку малым сярод балот Дзед ў кажусе карой падперазаным Трымае тут ў жыццi апошнi фронт […]...
- ПАШТОЎКІ З БЕЛАРУСІ І. Сябры, прывітанне з балотнага краю на ўскрайку Еўропы, Дзе столькі дзівосаў, што часам міжволі збіваюся з тропу. Тут прага […]...
- Як зязюлі закукуюць Паўтараецца вечна, А гучыць не завучана Кожнай новай вясной Кукаванне зязюльчына. Маладым лічыць годы, Непаседам – прыгоды, Нам, салдатам старым, […]...
- Загадкавыя, дзіўныя істоты Загадкавыя, дзіўныя істоты Жывуць ад Паазер’я да Палесся: Жытло іх – норы, звыклы стан – маркота; Яны – як тролі […]...
- Полымя Полымя ўварвалася, цішынёй ў начы Сэрца адазвалася, а ў ім тырчаць мячы На небе радовішча, чароўных зорак ззяе Ля ног […]...
- Рак-прамоўца Пачалі рыбу хваляваць I чуткі, і размовы, Што Рак збіраецца сказаць Цікавую прамову. I вось прыйшоў жаданы час, Сплылося многа […]...
- ЗЕЛЕНАВАТЫ ВЕРШ ЗЕЛЕНАВАТЫ ВЕРШ Ты захаплялася зеленаватым снегам, Што дзіваваўся позна на змярканні – У сэрцы трапятаў юнацкім смехам Зеленаваты блеск вачэй […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКА АЛЯХНОВІЧА (9.03.1883–3.03.1944) У Вільні ёсць твая магіла, Але-у ёй цябе няма. Айчына, дзе дзіця згубіла?.. …Зноў вінаватая зіма, Вайны пажар і […]...
- Я люблю Люблю я водар злотай нівы, Пахі лесу, цёмных вод. Як народ працалюбівы На святы водзіць карагод. Люблю я снег, люблю […]...
- Сьняжынкі-парашуты Сьняжынкі-парашуты Кружляюць за вакном, Спаміж самотных дрэваў Шукаючы спакой. Паверце, шлях няпросты Зь нябёсаў на зямлю – Стамлёны пух бялёсы […]...
- Пагас агонь Што зрабіць, калі я невясёлы: Несуладна нейк на душы. Нібы хтосьці агеньчык кволы не памоцніў, а затушыў. І адзін я […]...
- *** Спеюць у прыцемках зоры Спеюць у прыцемках зоры. Месяц дрыготка блішчыць. Смехам срабрыстым азорыш крылы збалелай душы. Глянеш паглядам чароўным – сэрца пазбавіш тугі… […]...
- Мех, снег і смех Дзед Мароз нёс свой мех. Ды паставіў мех у снег. Снег ішоў, ішоў, ішоў… Дзед свой мех і не знайшоў. […]...
- БАЛАДА РЫГОРА СЕМАШКЕВІЧА (12.09.1945-11.06.1982) Паэты адыходзяць маладымі Не для таго, каб мы ў цыгарным дыме За пляшкаю самотнага віна Пра іх забытыя магілы […]...
- За якой гарою За якой гарою, Дзе шукаць па свеце Маладыя мроі Маладога лета, Што цвілі, буялі Колісь так шматкветна, А пасля завялі […]...
- Урывак з паэмы “Калiноýскi “I далей па пясчаных абшарах Пойдзе скуты народ пад ярмом, Пакуль гнеý зноý збярэцца у хмару I не ýдарыць з […]...
- Я малюю паветра Я малюю паветра на акне запацелым. Я малюю кастрычнік у вечаровай самоце, каляровыя плямы ліхтаровых сузор’яў, стужкі стомленых вуліц пад […]...
- Цалуе вецер лісцейка бярозы Цалуе вецер лісцейка бярозы, Смяецца смехам вольным, маладым. А я губляю зоркі на дарозе І думаю, што Вечнасць – гэта […]...
- Нібы Індыяна джонс Нібы Індыяна Джонс шукаю патаемназабароненага Але ў адрозненні – толькі попел ад спробаў Спачатку пазбаўлены розум ад фобій, Змагаецца з […]...