Верш Апошняя скрыжаль

Ещё вершы:

1. Не, гэта не апошняя аповесць Не, гэта не апошняя аповесць, I летапіс яшчэ не скончан мой. Над рыжым лугам, над ракою Полісць Тры дні хрыпіць […]...
2. Абудзiць певень загуменне Абудзiць певень загуменне, i зазвiняць у лузе – росы… Якое дзiўнае iмгненне: Ступаць па росах гэтых босым!.. На вадапой!..- гукае […]...
3. РАСТАЦЬ РАСТАЦЬ Напоўніцу глытаць у смак паветра, Зазывы слухаць казялкоў на лузе, Таемныя піхаць нагою нетры, Павыкінуць праблемы, сплеценыя ў вузел, […]...
4. Апошняя кропля Я не здзіўлю Вас гэтым вершам. Звычайны рытм, звычайны сэнс. Складаў яго з звычайнай мэты, – Каб не згубіць з […]...
5. Апошняя надзея Я ся не баю ды я ся не спужаю Я праўду адстаю, бо той бой надаль б’ю Ды нязгаслае сьвятло […]...
6. Першы гром Сабою сонца засланіўшы, Размову хмары пачалі, Што зіму доўгую, стаміўшы Сугробы снега забралі. Вятры ганяюць іх па небе, Бо ўсе […]...
7. Апошняя паранджа Муэдзін ахрып і з мінарэта, стомлены, як вол, пачаў мычэць. Не ідуць – крычы хоць усё лета – мусульмане верныя […]...
8. Апошняя восень беларускага воўка Зацугляны кастрычнік шэрасцю хмарнай вільготным адчаем воўка вітае жоўтым ліцем наўкола беларуская мова ападае да долу – ног Перуновых не […]...
9. Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
10. Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...
11. Песня вучняў Лідскага піярскага калегіума Песня вучняў Лідскага піярскага калегіума Зноў на лекцыі-заняткі кліча нас званок з абеда. Наш калегіум піярскі – школа розуму, храм […]...
12. Мой брат Навакол марскія далі. Б’юцца ў борт сівыя хвалі. Над лінкорам ззяюць зоры. Брат мой служыць на лінкоры. Гоніць вецер вал […]...
13. Хачу служыць Мой брат – хлапец геройскі, І за яго я рад: У беларускім войску Пайшоў служыць мой брат. Пра Грунвальд і […]...
14. Памiж летам i восенню Памiж летам i восенню Ёсць пара – Спачуванне. Спачувае лес возеру, Лесу – я спачуваю. Мы пад небам адзiным Тры […]...
15. Як заранка вячэрняя, сцежкай збягу Як заранка вячэрняя, сцежкай збягу, Зноў прыгожая ўся – не спазнюся, І сыду да цябе я ў траву-мураву, Да каленяў […]...
16. Цяжка птушцы папяровай Лётаць у чужой краіне, Намалюю ёй абновы Горкай кветачкай палыну. Перакіну цераз неба Папяровых тузін птушак, Засьпяваюць, можа, лепш там, […]...
17. Маленства жыцьця Ні на воднай карціне ня будзе тваіх матылькоў, Малака, паху дробных дзяцей і майго кацяняці. Я дагэтуль прашуся на ручкі […]...
18. Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам Дзень асенні змаўляецца з бабіным летам: Пералічвае золата ў шатах бяроз І страсае падатак – жывыя манеты – За гадзіны […]...
19. Не наркотык Ты ўзгадаеш мне свой сон, Я адгукнусь гаворкай сціслай. Абпаліш вершам, нібы іскрай, Другім даб’еш наўздагон. Сустрэўшы, не дасі далонь, […]...
20. ВОСЕНЬСКІ НАСТРОЙ Шэры змрок за акном, На гадзінніку – восем. Хтосьці паліць касцёр – Пацягнула дымком… Восень! Шэры змрок на душы. На […]...
21. Яшчэ адзін глыток начной атруты Ноч – налитая цемраю чаша. Прыгублю яе востры настой. Хай душа і смяецца, і плача Над бязладнаю доляй маёй. Л. […]...
22. Лівень Чуваць на лузе гром бясконца. За хмары раптам знікла сонца, Мацнейшы вецер тут жа стаў – Да долу гнуў галовы […]...
23. Вуголле парэшткаў душы Мы спазняемся дыхаць, Ды спяшаемся бегчы Басанож. У вільгаць Тумана як нож Разсякаючы Гордзіеў вузел З пляча Чорны бусел У […]...
24. Безнадзейна адчайна Цягнуцца, моўчкі, журботна, У неба імглістае, Куксы рагатыя дрэў… Жорстка, абсечана Ў снег, Брудны і шэры, Б’юцца Чорныя цені…...
25. Сумленна знішчала і фільмы, і хронікі Сумленна знішчала і фільмы, і хронікі, Дзе ёсць ты буйным планам, Дзе ў эпізодах бегаюць слонікі (Любіў жа ты слонікаў, […]...
26. Адмова Ён больш не фараон, ён – манекен, Даступны ўсім і кожнаму міжволі. Хацела б я аддаць жыццё ўзамен Бяссмерця гэткага? […]...
27. Груз успамінаў Радзімы сум На розум лёг Невылечнай тугою… Кароў тых статак, Што прывід з дзяцінства Пахне сырадоем… Бабуля, сустракае што З […]...
28. Ружавеюць ядвабныя цені Ружавеюць ядвабныя цені, Лёгкай стужкаю сцелецца дым… Толькі сны ды ланцуг летуценняў – Вось што будзе са мной назаўжды. Як […]...
29. Мой бог Восені сумная сівізна, Вузел марскі сцяжын… Словам адзіным мне падкажы: Мала яшчэ спазнаў. Словам гаючым, як першы снег, Дапамажы ў […]...
30. Такія прыгожыя Людзі і кватэры, Паркі і інтэр’еры. Што тут грошы Такія прыгожыя Людзі і кватэры, Паркі і інтэр’еры. Што тут грошы?! А што ўзвышша Датуль не вырашана? Мастацкі адскі… Анельскі, […]...
31. Бывае, часам вельмі трэба Бывае, часам вельмі трэба Прачуцца стомленай душой, Што самы мілы ўскрайчык неба – Над хатай бацькавай старой. Як сон – […]...
32. Песня юных падарожнікаў З вакон глядзім наўкола, глядзім у сто вачэй. Хутчэй бяжыце, колы, хутчэй, хутчэй! Вабяць нас, вабяць нас сонца і прастор. […]...
33. Нуждзіной Тамары Сяргееўне Верш: Партрэт Ваш напісаць не цяжка. Прырода ўсё Вам шчодра аддала: Не простая руплівіца – мурашка – Скарынаўская мудрая пчала […]...
34. КОШКА Мая найлепшая сяброўка З вачыма колеру бурштыну!.. Твая прынада – мыш-палёўка, І цёплы кут – твая Айчына. Ты маеш трапяткое […]...
35. НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ! Белая ружа – сонейка ў сцюжу. Белая ружа – шчасце ў вачах. Белая ружа – […]...
36. Мая нацыя ў стане стагнацыі Мая нацыя ў стане стагнацыі. Мая мова жыве ў сутарэннях. Не, ніколі не можа мець рацыі Большасць прагнучых самазнішчэння, Большасць […]...
37. Далонню шэрае акно раскрыла Далонню шэрае акно раскрыла… І вецер ірвануў фіранкі-крылы Самотнай постаці між вечнага святла. Апошні крок-і холад ў паветры, І жорстка […]...
38. Вязынка Вязынка – само спявае слова, У зенiце жаўранкам звiнiць, Рэчкай, што прадзецца адмыслова, Як майго народу песня-нiць. Тут i рэчка […]...
39. Рабінавая ноч Зорка падае долу, бы перасьпелы яблык – Бойка на зорным полі – Бог змагаецца з д’яблам. Крочаць па небе грозна […]...
40. Калі ты верыш у мяне, то вер Калі ты верыш у мяне, то вер, Праз нагаворы вер і праз разлукі. Насустрач працягні збалела рукі, Калі ты верыш […]...