Верш Мы сустрэнімся ўсе калі-небудзь
На скрыжалях вятроў і дарог,
У далонях сунічнага неба,
На сьвітанку герояў й нябог.
За ракой, за абшарам сусьвету
Чарадзейныя ёсьць астравы,
Там і вечар рыфмуецца з верай,
Там і сосны – сёстры травы.
Мы сустрэнімся ўсе нечакана
Па крыві, па сумленню радня…
І рукі не падыме Каін,
І прыме яго зямля.
Ещё вершы:
- Калі-небудзь прыеду на гэты хутар Калі-небудзь прыеду на гэты хутар: Мо праз пяць а мо і праз дзесяць год, Успомню сённяшні дзень, з’явіцца смутак, Бо […]...
- Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...
- Лясная песня Лясная песня Ой, бярозы ды сосны – Партызанскія сёстры, Ой, шумлівы ты лес малады. Толькі сэрцам пачую Тваю песню лясную […]...
- Калі прачнецца неба Калі прачнецца неба І ў ім успыхне зорка Тады мне будзе трэба Тады мне будзе горка… …неведама праз колькі, Неведама […]...
- Жыта, сосны і валуны Дзе па роднай зямлі ні крочыў – Скрозь – ад Прыпяці да Дзьвіны – Перш за ўсё мне ласкалі вочы […]...
- Той год, калі ты быў жывы Той год, калі ты быў жывы, Імкне праз ліпень, і на выспе Праз пах ігліцы і травы Блукае шлях да […]...
- Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам, Там спакой і цішыня. Паляцяць за намі птахі, Наша лепшая радня. Паляцяць за намі дрэвы, Нашы […]...
- Раскажы ты мне што-небудзь Раскажы ты мне што-небудзь Раскажы мне што-нiбудзь Твае вочы ў колер неба Мне спакою не даюць Раскажы мне пра былое […]...
- Ці ёсць што-небудзь лепей за Радзіму? Ці ёсць што-небудзь лепей за Радзіму? Хоць штосьці..ёсць? Спякота у летку, зной у зіму, Складанасць – маладосць. І вартасць матчынага […]...
- Ну і вецер за акном! Ну і вецер за акном! Гнуцца тонкія бярозкі. Пасадзіла як на злом на сямі вятрах нябоскіх… А мяне хто пасадзіў […]...
- Сястронкі А сосны нагадалі мне Сястронкі. Сястрыцы-сосны, я начэй не сплю, Ляціць мой бусел да лясной старонкі, Калыша крыламі пшанічную зямлю. […]...
- Калі хвароба У цела нешта прарасло, І моцна лёгкія згубіла. Не ведаюць, адкуль прыйшло, Але здароўе падкупіла. І больш няма куды ляцець, […]...
- Княгiнька i чарнiца Яе рукі калісьці меч помсты ўздымалі, Але помста заўжды прывядзе да крыві. Яе рукі тады крыж наддзеі прынялі, А наддзея, […]...
- Сум у рэшаце Сум у рэшаце… ***************************** Я вам нібыта бы чужая, Вы мне таксама не радня. І памяць моўчкі калыхае Мой сум […]...
- Калі скончыш жыццё Калі скончыш жыццё самагубствам Застанешся ты тут назаўжды. Сустракаць будзеш кожную восень, Зіму, лета і кветкі вясны. Так здаецца ўсё […]...
- Калі ты верыш у мяне, то вер Калі ты верыш у мяне, то вер, Праз нагаворы вер і праз разлукі. Насустрач працягні збалела рукі, Калі ты верыш […]...
- Гадзіннікі не цікаюць Гадзіннікі не цікаюць – Гадзіннікі ўцякаюць. I каюцца вялікія, I трыумфуе Каін. Хоць інтэграл – не інтрыган I ў суму […]...
- Калі я зразумею талент ваш Калі я зразумею талент ваш: Маўчаць гадамі ці пісаць бясконца, Быць холадам або пякельным сонцам, Будуючы палац кахання наш?… Адразу […]...
- Я разьвітаўся зь дзяцінствам Хтосьці мне прашаптаў, што канец мой прыходзіць, Ну а я не спрачаўся, я і сам адчуваў. Да, дзяцінства канец усё […]...
- Дачка Яна, усмехаецца табе: У жыццё прыйшла так нечакана І сэрца боль тваё кране, Яна сказала без падману. Яна – дачка […]...
- Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...
- Жыццё пражыць – не поле перайсці “Жыццё пражыць – не поле перайсці” Галоўнае – у ім сябе знайсці: Зямной прыроды не мяняць закон. А як зямелька […]...
- Гляджу я на азербайджанку – Гляджу я на азербайджанку, Палошча яна бялізну. Сонца далёкага ранку Мяне нечакана пранізвае. Бачыў аднойчы гвінейку, Таўкла яна сорга […]...
- Жаўтацвет Сонца – сланечнік на сіняй градзе. Промень-пялёстак на дол упадзе. Промень падыме смуглявае лета, Быццам істужку, у косу ўпляце Дрэвам, […]...
- Я не люблю ні белых, ні чырвоных Я не люблю ні белых, ні чырвоных – Рабства і насілля не люблю. Не люблю, калі ў лугах зялёных Росы […]...
- Цішыня Мяне хвалюе цішыня, Што уваходзіць нечакана, Нібыта свежая ралля Ці вераснёўскі першы ранак. Нячутна нават шэпту гуку. Пытанняў апантанны рой […]...
- Шыпшыны куст палае ў свеце Шыпшыны куст палае ў свеце, Трапеча – нiбы матылёк… Не пагасiў нi дождж, нi вецер Надзеi колай вугалёк. Шыпшыны куст […]...
- Палітыка У шумным гурце мужыкі Гавораць пра палітыку, Хоць і яна ім не з рукі, Як той агонь на прыпеку. Самоса […]...
- Папараць-кветка, поўня і цень Папараць-кветка, поўня і цень. Толькі апоўнач, не ўбачыш удзень. Толькі адна ноч падорыць дзівосы. Папараць, сосны, яліны, бярозы. Я ж […]...
- Нам хочацца зімой Нам хочацца зімой Дажджоў вясновых І шэпту мяккай маладой травы. Бярозы мрояцца у сарафанах новых, Снягоў гамонка ў ручаях жывых. […]...
- Мне сніліся рукі твае Мне сніліся рукі твае ‐ пяшчотныя і нясмелыя, кволыя, ціхія, белыя. Мне сніліся рукі твае ‐ даверлівыя і гарачыя, смуглыя, […]...
- Асёл на імянінах Здавалася, без дай прычыны Леў запрасіў Асла на імяніны. Асёл ад шчасця захмялеў. Падумаць толькі! – Ён і Леў. Здаецца […]...
- Кожны дзень, скаваны часам Кожны дзень, скаваны часам, як пясок цячэ ў нябыт. І душы няўтульна нашай Пад баластам грэшных світ. Дзе шукаць ёй […]...
- Ты цуд, канешне, інакш не скажаш Ты цуд, канешне, інакш не скажаш, Але я зноў раблю крок назад. І ў маім сэрцы балюча так жа, Я […]...
- Паляўнічы сезон Блукаю па барвяным лесе, Дзе павуцінай голае галлё Падвязана ў высокім наднябессі За шэрае птушынае крыло. Гайдаюся, нібы па вершаліне, […]...
- СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...
- Да 120-годдзя Максіма Багдановіча – Сто дваццаць год – цудоўнейшая дата, – Сказаў культурны дзеяч вінавата. – Ён голас Беларусі ды сумленне, – Сказаў […]...
- Мелодыя душы Мы танцавалі ў цішы Пад зораў казачным свячэннем. I толькі музыка душы Табе гучала прысвячэннем. Мы адчувалі – я і […]...
- У доўгай ростані Ты такая-такая далёкая… І самотнасьць у сэрца б’е. Я ў пакоі пустым галёкаю І ня чую, вядома, цябе. Толькі ты, […]...
- Катам Воблака чорнага дыму уздымаецца воранам чорным. Немцы спалілі хаціну, з радзінай і вобразам родным. Крык не сціхае ў вушах, мальба […]...