Верш На ростані паміж бярозаў – крыж
На ростані паміж бярозаў – крыж…
Драўляны слуп пад дашкам заімшэлым.
Душа, здаецца, ў вырай адляцела,
Увесь Сусвет спавіт туманам белым…
Здранцвелае, знявечанае цела.
А побач ты, разгублены, стаіш.
І ты з надзеяй кволаю глядзіш
На ручнікі, на збітыя калені…
Што трэба нам, каб абудзіць сумленне?
І блытаюцца думкі і сумненні.
Пакутлівае ад пакут збаўленне –
На ростанях, паміж бярозаў, крыж.
1998
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Крыж Я згубілася дзесьці далёка, Сам-насам засталася с сабой… Наваколля няма – адзінока, Толькі крыж уратуе святой. Толькі крыж мне маўкліва […]...
- Мой крыж Ніколі картаю нябітай Не звабяць Лондан і Парыж. Мне дома ўладнаю планідай Наканавана несці крыж. Ішоў заўсёды напрасткі, Ва ўсякі […]...
- Паставілі крыж драўляный Паставілі крыж драўляный Да Пацавай Слабады, Не дамавіннай ямы, Не нябожычае труны. Паставілі крыж адметай, Каб памяць і веру нёс, […]...
- Крыж у кожнага свой Крыж у кожнага свой Захварэла. Пасцельны рэжым, А за вокнамі чэрвеня гукі. На зямлі, без ніякай прынукі, Усе носім свае […]...
- Беларускі крыж Беларускі крыж Моўчкі сонца палымнее На маўклівы крыж дарог… Леанід Дранько-Майсюк Беларусь ляжыць на крыжы дарог, на плячах штовек войнаў […]...
- Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...
- На ростані Калі ішла дзяльба аблог – Бог вырашыў даволі проста: Даў скрыжаванні ўсіх дарог, Як кажуць у народзе, – ростань. З […]...
- Паміж намі не было нічога “Mіe;dzy namі nіc nіe by? o…” Adam Asnyk Паміж намі не было нічога: Ні прызнанняў, ні сустрэч, ні слоў. Але, […]...
- Паміж пункцірамі дажджу Паміж пункцірамі дажджу, Сярод шматкроп’я жвавых промняў Свой вобраз шыфрам запішу, Каб ты мяне калісьці ўспомніў. Дазволю жарсцям прарасці І […]...
- Блукаю паміж вёснамі і зімамі Блукаю паміж вёснамі і зімамі, Праз восеньскі гукаю зорапад Хвіліны, што магу назваць счаслівымі, Хвіліны, што не вернуцца назад. Шукаю […]...
- Паміж Бугам і Дняпром Брэшуць, я не адракуся Не ад мовы, не ад вершаў Не ад Бога, што малюся Як пражыць, калі не верыш? […]...
- Маці горача крыж цалавала Усхадзілася чорная зграя, Фортку вецер шалёны хістае Б’юць па шыбах імглістыя кроплі- Прадзіравіла восень пантофлі… Лістападніцкі тлум дагарае Ды на […]...
- Перад табой не стану на калені Перад табой не стану на калені, а мо і стану, плюнуўшы на ўсё. ды ўсё ж мае пачуцці не змярцвелі, […]...
- БАЛАДА ВАЛЕРЫЯ МАРАКОВА (27.03.1909–29.10.1937) Не вярнуцца дахаты паэту, Як і зорцы, што ўпала, у неба Не вярнуцца з крывавае Леты, Дзе паэтам нічога […]...
- У доўгай ростані Ты такая-такая далёкая… І самотнасьць у сэрца б’е. Я ў пакоі пустым галёкаю І ня чую, вядома, цябе. Толькі ты, […]...
- БАЛАДА ЮЛЬЯНА НЯМЦЭВІЧА (16.02.1758 – 21.05.1841) Ізноў зацішыцца маёнтак Скокі- Збіраешся ў дарогу, гаспадар. Паўзуць з усходу чорныя аблокі, І сонца ўсходзіць, бы […]...
- Вольныя думкі Дзе я належу? Дзе я блукаю? Калені дрыжаць, а сэрца палае. Анёл-ахоўнік, я не ўяўляю, чаму боль не раніць, а […]...
- Летуценні матадора Сяргею Жураўлю з павагай да таленту Ператварыцца ў індыкатар, Стаць фільтрам часу і падзей, Лавіць свядомасцю імгненні, Як сетка ловіць […]...
- Лыч і кліч Рой і род… Раіцца і радзіцца. Мёд і рот… Збіраць і спажываць. Рой і мёд – ні крыку, ні амбіцый. […]...
- Ня трэба мне грошай Ня трэба мне грошай, ня трэба мне славы, Хачу каб са мной размаўлялі дубравы. Чуць часам хачу я бабуліны словы, […]...
- Інфанта Яна ні там, ні тут, яна адгэтуль воддаль, Бо брошкай на плячы апалены спарыш, Бо ў рыцарскім баі загінулі абодва: […]...
- Магчыма, калісьці Магчыма, калісьці… Магчыма, ніколі… Гасподзь, мне якую Ты Выкраіў долю? Люляла калыскі. Кахала. Цярпела. У вогнішчы помсты І здрады гарэла. […]...
- Закон вады Закружыла Завіруха, Карагоды завяла, Роі снежных белых мухаў Над зямлёю растрасла. Паміж соснаў і бярозаў Толькі хустка мільгаціць. Танчыць з […]...
- Хто сваю не шануе вясну Хто сваю не шануе вясну Ва ўспамінах красуня-вясна, І гадкоў маю я толькі восем. І бягу ўсім насустрач вятрам, Як […]...
- Над Белаю Руссю Над Белаю Руссю – белы снег, Нібыта чыстае сумленне, Нібыта светлае збавенне За самы патаемны грэх. На досвітку запахне снег […]...
- Бясконцыя мары Ты пачынаеш хвалявацца, Кідаеш свой любимы шлях. Не вер сабе ты павінен трымацца, Каб пасля не кінуцца ў жах. Табе […]...
- Аборт ненароджаных мараў Збітыя мары, Як злыя хазары Душы маёй планы. Раставяць капканы, Паставяць зноў пасткі, Апрануць сноў маскі – Кашмараў. Іх спорт […]...
- Жыцьцё ўцякло ў небыльлё Галасіў апошні сьпеў Ды я йшоў далей навыш Аж тых словаў моц заліш Я па іх бы не пасьпеў Ты […]...
- Віншаванне Мікалаю і Надзеі Віншаванне Мікалаю і Надзеі Мікола, Надзейка-сынок і дачушка, Хай шчасце дзівоснаю сіняю птушкай, Заўжды вас вітае. Мне б пажадаць вам […]...
- Як жыву, так і пішу Як жыву, так і пішу, Не пішу, дык думаю, Не кранай адно душу, Не трывож бяду маю. Неяк спраўлюся я […]...
- Аднойчы трэба захацець Аднойчы трэба захацець, Хацець, не гледзячы на думкі, Перакананні захацець, Парваць на тысячы малюнкаў На пошласць свету напляваць, Парваць шаблонаў […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ ЗАРЭЦКАГА (20.11.1901-29.10.1937) …А ты быў рамантык, вясёлы, прыгожы І верыў, што здзейсняцца мары твае У гэтай краіне, якая ўсё ж зможа […]...
- Сэнс існавання Калі блукае на небе чыстае паветра, Калі прыходзіць момант нейкі нескладовы, У галаве блукаюць думкі: Чаму уначы бывае светла? Чаму […]...
- Таткава мова, матулін напеў Утульнаю, роднаю хаткаю, Смачнаю, цёплай аладкаю Вее ад мовы таткавай, Роднае мовы мае. Клопатам і пяшчотай, Асенняю пазалотай, Ці туманом […]...
- Песня менестрэляў На папялішчы кахання Знікнуць былыя мары. Толькі гучыць у сэрцы Сумны напеў гітары. Плачуць бясслёзна вочы, Твар – як загіпсаваны. […]...
- Снег мяце ад краю да краю Снег мяце ад краю да краю. Завіруха тут правіць баль. Толькі мне вясны не хапае, Што абудзіць прыроду і край. […]...
- Эўропа Ад Ла-Маншу да Уралу Нашу маці вызваляць, У бой з узнятым мы забралам Йдзем за волю паміраць. Уздымайце сцяг вайны […]...
- Замест ліста Ты лепшае, што было ў маім жыцьці. На жаль, гэта так Ня ведаю цяпер куды ісьці. Як выкручвацца. Дыхаць як. […]...
- Я еду зноў у мілую мне вёску Я еду зноў у мілую мне вёску Там хата ёсць – ніхто ў ёй не жыве… Да ганку йду, мінаючы […]...
- Пакласці жыццё на алтар Творчым людзям усіх часоў і народаў прысвячаецца Пакласці жыццё на алтар і кінуць Сусвету пальчатку, узвесці палац з кволых мар, […]...