Верш Дажынкі
На мурожнай жнівеньскай атаве –
Жоўты ліст, як сцёртая манета.
Напамін, што восень неўзабаве
Згорне цеплыню ў свае загнеты.
А пакуль, нібыта сон наяве,
І вясёлка – добрая прыкмета…
Як патрапіў твой дзявочы травень
У маё дажынкавае лета?
Страціў я ніты – вузлы і навіць
Лёсу пазаблытвалі сюжэты.
Чарнавік жыццёвы цяжка правіць.
Пазнавата мне збіраць букеты.
Я раней і песняй мог забавіць –
Зараз спеў зрываецца ў фальцэты.
Марыў я радком каханне ўславіць –
Не хапае слоў, адны тандэты.
Навальніцы восеньская навісь…
Не памогуць лепшыя санеты
Срэбрам сівізны маёй аправіць
Дыямент, што ахвяруеш мне ты.
Мы ў жыцці нічога не паправім.
Час нібы імглівая камета…
Як запозна мне сустрэўся травень,
І як рана скончылася лета!..
2001
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Травень рассыпаў на неба Травень рассыпаў на неба- схіле зоры карцеччу. Вечар хіліцца ў ноч. Дыяментаў гушчар травень рассыпаў на неба. Вочы твае ахінаюць […]...
- He стае сіл для новых пакут He стае сіл для новых пакут, У прадонне зрываецца сэрца. Мне з табою ўжо болей не стрэцца, He шукай мяне, […]...
- Пяшчоты не стае…(светлай памяці мамы) Пяшчоты не стае…(светлай памяці мамы) ************************************ Мне не хапае маміных парад, Хоць не заўжды іх брала за выснову… Каб час […]...
- Жанчына і лета Жанчына і лета Пасталела лета Між бяроз адчай У гадах кабета З нову не пачаць Памяняла фарбы Шчырасцю узяло А […]...
- А ведаеш А ведаеш, жыве яшчэ імгненьне, І травень наш цьвіце ў душы маёй. Заплюшчу вочы..подых твой, здранцьвеньне, Павеяла аднекуль цеплынёй. І […]...
- Новы блакнот На першым аркушы, вось гэтага блакнота, Павінен вершык быць напісаны табе, Які пішу з вялікай асалодай, З усім маім каханнем […]...
- Год без навальніцы Цэлы год без навальніцы Кожны перажыць гатоў – Толькі б грому не страшыцца І бязлітасных дажджоў… Наступіла восень года, Навальніцаў […]...
- Кактэйль Крыху зачэрпні дзённага святла, Дадай, ледзь-ледзь, чароўнага заката, і лета будучага церпкага цяпла, І навальніцы лёгкае стаката – Затым змяшай […]...
- Зажурыўся вечар Зажурыўся вечар ветрам у чорных косах, Хмары скралі з неба поўню, як назло… Марыў я скупнуцца ў крыштальных росах, Марыў […]...
- Халадае Мёрзнуць рукі без пальчатак. Халадае. Новы дзень бярэ пачатак. Не хапае. Зноў стаю на скрыжаванні. Адзінота. Бессэнсоўнае чаканне. Боль. Самота. […]...
- Лес сухі Лес сухі Не знае лета. Не заплача аб ім восень. Лес сухі ніколі болей Не сасніць сваёй вясны… Снега шчодрасцю […]...
- Ёсць у паэта свой аблог цалінны Ёсць у паэта свой аблог цалінны, Некрануты прастор для баразён, Дзе ён працуе з першае хвіліны І да апошніх вечаровых […]...
- Прачнуцца – і з вамі сустрэцца Прачнуцца – і з вамі сустрэцца. З усмешкаю вашых вачэй. І сэрца ля вашага сэрца, І плечы – ля вашых […]...
- Лета маленства Крыніцы, жыта, лес і неба, І многа, вельмі многа сонца! Баравікі пад колер хлеба І павуціна на сасонцы. А часам […]...
- Лукашэнку Ляксандру Грыгоравічу Лукашэнку Ляксандру Рыгоравічу. Дзяржаўны закон Самаўладцу ўславіць, Варты надзейнай згародзіць платы, Але няма гэтай улады над намі, Калі нашы душы […]...
- 20-ае лета Золатам промняў Сусвету Прыходзіць дваццатае лета. Пякуча-нікчэмнае, душнае. Не хапае цябе… Засушвае. З подыхам белага ветру Так хачу я ляцець […]...
- Маё каханне Маё каханне-птушка легкакрылая, Яно не любіць клетак і замкоў. Маё каханне-песня тая мілая, Што у душы гучыць ўсё зноў і […]...
- Каханьне, як спеў салаўя Каханьне, як спеў салаўя. Каханьне, як шум навальніцы. Як кружка студзённай вадзіцы- каханьне ўздымае з раньня. Як кружка студзённай вадзіцы, […]...
- Адзінства Празрыстай адзіноты краявід – Ён быў да нас і будзе ён заўсёды: Блакіт нябёс і пушчы аксаміт, Буслы, вясёлкі, зорак […]...
- Я табе дарую Подых навальніцы чую я вясною… Ведаеш, мой мілы, хочу быць з табою. Сэрца ў далонях я сваё зжымаю, Без цябе […]...
- Наведаў хатку, хоць і позна Наведаў хатку, хоць і позна – Няма славутае паэткі. Замест гарбаткі, слоў і кроснаў – Тут толькі кнігі, толькі кветкі. […]...
- Цячэ вада Цячэ вада з нябёс бясконца, Ілье, цурчыць на ўсе лады. Майго чаўна старое донца Таксама дадае вады. Бездапаможна звяў мой […]...
- Цячэ вада з нябёс бясконца Цячэ вада з нябёс бясконца, Ілье, цурчыць на ўсе лады. Майго чаўна старое донца Таксама дадае вады. Бездапаможна звяў мой […]...
- Паетыка Любоў. Каханне. Каханне. Любоў. Каханне? Хто скажа з чаго такое хістанне? Існуе жыццёвае меркаванне: Няма любові, нямашака і каханне, А […]...
- Сьпелыя вішні Сьпелыя вішні у залатым сонечным соку вып’ю іх Поўнюся сьпелай музыкай лета разьвітаюся з тым, што сьпета Гэта лета лета […]...
- Дзе я усяго трэцi лiшнi! Каханне маё не цьвіце ў агародзе Каханне маё не плыве па вадзе Каханне маё светлым сонейкам ўсходзе Ясней за якое […]...
- Сэрца навек прыкавана Мне мілей няма месца на свеце, Чым забытая хата у той весцы, Дзе калiсьцi гулялiся дзецi, Дзе выгадавалі дух светлы, […]...
- БАЛАДА ЦЭЛЯСТЫНА ЦЭХАНОЎСКАГА (1835-10.01.1906) Улада чужая сама не пакіне Твой край, у якім ёй, як дома, жывецца. І край твой ніколі не стане […]...
- Няма спакою ўжо нікому Няма спакою ўжо нікому! У краме, транспарце, чарзе, Ў гасцях, на службе, нават дома Гучыць бясконцае “Ты дзе?”. “Ты дзе?” […]...
- Я захварэю на цябе крыху Я захварэю на цябе крыху Ты нават гэта не заўважыш інакш зусім я не магу, Бо маё сэрца мне так […]...
- Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета – няўжо прырода гэткая скупая? To луг травою буйнай не адзеты, то пчолам мёду […]...
- Кожны – індывідуал Людзей я розных павідаў, У кожнага – свая дарога, З іх кожны – індывідуал, Але падобных вельмі многа. Адны падобныя […]...
- ПАЭЗiЯ Паэзiя? Так, драбяза. Адказу не мае прамога. Пачуццяў чыстая сляза, Дарога нейчая да Бога. Чароўных гукаў, фарбаў свет, Птушыны шчэбет […]...
- Дождж цалуе вусны Зацвіла каліна, Вішня аблятае… Дзе мая дзяўчына, Шасце дзе гукае? Дзесьці ўсё блукае У густой траве… Мо’ цябе шукае Ці […]...
- Апошняе каханне, бы восеньскі туман Апошняе каханне, бы восеньскі туман – Здаецца, прыйдзе дзень, і вось яно растане… Апошняе каханне – спакуслівы падман Перад сівой […]...
- Рэўнасць да ночы Маўчыш!.. А ты мне адгукніся, Нібыта за грыбамі ў лесе; Майго пляча чуць дакраніся – Адразу верш з душы ўваскрэсне. […]...
- З каханнем да мэты Я каханне сваё праз жыццё пранясу. Падарую яго без астатку Той дзяўчыне, якую я моцна люблю, Якую кахаў я з […]...
- Снягіркі бянтэжуцца зімовай навальніцы Снягіркі бянтэжуцца Зімовай навальніцы, Шляхі вядуць па сцЕжыцам Дарогаю правідцаў. А я на сто адсоткаў Упэўненны ў тым: Твая душа […]...
- Асенняе каханне Што восень прынесла мне гэта? Прыгоды, стасункі, змаганні І восень мне лепей за лета, Калі існуе ў ёй каханне… Як […]...
- Так будзе Калі ты прыпомніш гэты вечар, Як прыпамінаюць дзяцінства, У якім не бываюць двойчы, І вецер Засіфоніць праз шчыліну ў акне, […]...