Верш Вартавы
Па калючай скошанай ніве,
Па лону аксамітнай начы,
Мой шлях горка-шчаслівы
Праз кіламетры, вёрсты і дні.
Блукае мая сцежка па карце
Беларускай роднай зямлі.
Тут мяжа, “крэсы”, на варце
Стаіць не чужы – мой вартавы.
Я ўсё разумею зараз,
Я магу патлумачыць жыццё
Акрамя выпадковасці лёсу,
Што кідае мяне ў забыццё.
Кожны вечар с табой разважаем,
Густ і смак шукаем да пары,
Побач нікога не маем:
“Крэсы”…мяжа… ты мой вартавы…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Сябры назаўжды …Барадулін памёр… І сустрэўся з сябрамі нарэшце. Над Дняпром каля вогнішча ціха гаворка цячэ. – Зачакаліся, братка, – з усьмешкай […]...
- Цябе Цябе… і толькі я цябе кахаю! Ты бачыш? Стала я зусім другая. Маўчыш… не ведаеш што трэба адказаць? Тады ідзі, […]...
- Дзе разам мы Ты ад мяне за сотні кіламетраў, Але шукаю ў цемры позірк твой, Тваёй пяшчоты цёплая паветра І сонечны праменісты настрой. […]...
- Сказаць кахаю не магу! Не зразумею я ніяк, Пытанняў гэткіх як сабак. Мяне і мучаць, і злуюць – і недарэчна ўсё псуюць! І ідзяце […]...
- Дапамагі мне! Дапамагі мне выкінуць яе, Маю праклятую трывогу. Дапамагі, хоць вытрасі з мяне, Бо ноччу я маліўся богу. Дапамагі мне сэрца […]...
- У белым ветразі завей У белым ветразі завей, У шэрым змроку зімняй ноччу Ты назаві мяне сваёй, Ты агукні – і я пакрочу! Ты […]...
- Калі зразумею, што здаўся Калі зразумею, што здаўся, У бітве за тваю прыгажосць, Толькі сябрам лепшым застаўся, Мяшаю, як у горле косць… Калі раптам […]...
- Я ўсё магу забыць Я ўсё магу забыць: Твой зрок, Твой колер валасоў, I цiхi шэпт, I поўнае маўчанне, I вуснаў смак, I дотык […]...
- Хто марамі жыў Хто марамі жыў, мяне зразумее: Я мару з дзяцінства як бусел лятаць, Каб Бог дараваў мне птушыныя крылы, Каб душы […]...
- Як? Не разумею я ўвогуле, Як у цвярозым розуме Можа чалавек забыць Чалавека, без якога жыць Ён не мог нi хвiлiны, […]...
- Я цябе пакахаў Я зусім разгубіўся – Так цябе я шукаў. У цябе я ўлюбіўся, Я цябе пакахаў. Тыдняў шмат беспрасветных, Многа доўгіх […]...
- Новы блакнот На першым аркушы, вось гэтага блакнота, Павінен вершык быць напісаны табе, Які пішу з вялікай асалодай, З усім маім каханнем […]...
- У рэчкі мудрасці вучуся У рэчкі мудрасці вучуся і не страшуся глыбіні. Я адчуваю, што вярнуся у надыходзячыя дні. Паўстануць вобразы над плынню… Мне […]...
- Двадцаты нараджэнне Анелы кружылі у позірку… Я стаяу і глытау паветра, Прасіу лёсу у іх беззаветнага І яны передалі мне гэта. Мабыць, […]...
- Неяк дзіўна Неяк дзіўна… Глядзець у твае вочы Сярод зорнай і халоднай ночы. І кожным дотыкам рукі… Я разумею, хто такі… Ты […]...
- За акном запацелым За акном запацелым Вечар мокры і цёмны, Ты любуешся целам І паглядам князёўны. Ў гюту ноч будзем разам Мы з […]...
- Вясновы вечар, панядзелак Вясновы вечар, панядзелак, Народ вяртаецца дамоў. Ды воляй лёсу ў метрапалітэне Гіне N-ая колькасць жыхароў. У чым і хто тут […]...
- Я закаханая У маём сэрцы страшны бой – Я закаханая ў цябе. Ты належыш да кожнага, але ты не мой. Дарагі, што […]...
- Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...
- Недасканалая істота Недасканалая істота жытло здымае ува мне. і так кіруе мной употай, што ўсё жыццё па-свойму гне. Хоць не даюся я, […]...
- Жыццё – не тлен! Не думай так! *** Жыццё – не тлен! Не думай так! Адкінь благія думкі! Бо свайго лёсу ты мастак І ты ў сілах […]...
- Не глядзець на цябе Надакучыла ўсё, тармазіць інтэрнэт, Тэлевізар хлуснёй ў маю галаву б’е. Калі верыць усяму, што вакол без цябе, Літаральна зыйду, з”еду […]...
- Я прасіў кахання ў Бога Я прасіў кахання ў Бога, Ды напэўна занадта многа. Зараз ведаю што памыляўся, Доўга з ценем сваім змагаўся. Зараз то […]...
- Я стаяў Я стаяў на гразкiм, прамоклым асфальце, Iшоў дождж – Сапраўдная сусветная залева, Але гэтай ноччу Мне чамусьцi Не хацелася спаць. […]...
- Каханне, блюз і рок-н-рол Ідзе, пляцецца і кідае Маё жыццё, як тое кола, Распавядальны твор чытае З кахання, блюзу й рок-н-ролу. Я нарадзіўся чалавекам, […]...
- Шлях да зораў Я памятаю: кожны дзень ў летуценнях Я падаў уніз з высокага абрыву. І прачынаўся ў адно імгненне, Калі падняцца не […]...
- Фарбы Кубачак кавы – чарно. Цыгарэтка ж белая. У келіх ліецца віно. Чырвань з вінаграда спелага. Каляровае гэта жыццё Ці падмена […]...
- Супярэчнасць Не хачу болей Вас кахаць. Не магу і не буду болей. Толькі б сілы хапіла сказаць, Што кахаю Вас паміж […]...
- Кажуць, час наш вада Кажуць, час наш вада, Уляціць у забыццё, Але пройдуць тыя, хто дораг нам, Праз наша жыццё. У паўдзённы пакой Сон […]...
- Восень сапраўдная Гэты восеньскі горад з’ядае ўсмешак абрысы. У марозным дыханні бяроз не чутно цеплыні. У натоўпе ня бачны да болю знаемыя […]...
- Мне літасці няма Мне літасці няма і даравання. Я сэрца загубіла на шляхах майго нязбытна-мройнага кахання, на ростанях пакуты і зняваг. Куды ж […]...
- Мне не трэба Мне не трэба тваёй ласкі, Ды згінацца я не стану… Мне, як поскудзь, вашы маскі У смярдзючым скотным стане… Так […]...
- Родны двор Родны двор апусьцеў, абязьлюдзеў, Не чуваць тут ужо тых галасоў, Што ўзгадваюць радасьць ці роспач, Усіx маіx пасталелых сяброў.. Моўчкі […]...
- Не будзі мяне раніцай Не будзі мяне раніцай, родная. Буду бачыць я сон пра жыццё, Дзе краіна, ад глупства свабодная, Прарываецца скрозь забыццё. Дзе […]...
- Пад восень Пажаўцелі лісця, парудзелі, адляцела маладосць. І на гэтай каруселі больш гайдацца досыць. У апошні вечар да зямлі прыпасці, сырасцю надыхацца […]...
- За свабоду! Я кажу табе: “Прывітанне”! Справы як? – запытаў у цябе. І, здаецца, што з гэтым пытаннем Я прызнанне дарую табе… […]...
- Вэндэтта Не народ для ўрада, а ўрад для народа – Куля ідэю не можа забіць! Там жыццё рай, дзе свабоды край! […]...
- Пачуцьці на губах Пачуцьці застываюць на губах Такіх імклівых і прыгожых А думкі ўсе сядзяць ў мурах і іх разбэсьціць мы ня зможам. […]...
- Толькі я не баюся слоў Толькі я не баюся слоў Не кажу, што забыў ганарлівую, Не хаваю пакутлівых сноў. Эсэмэскі твае, праўда, выдаліў. Толькі мы […]...
- У выпадковасці сустрэч У выпадковасці сустрэч Ёсць непазбежнасць расставанняў. Як адзіноцтву не пярэч — Усё забудзецца дазвання. І не прыпомніць дзень і час […]...