Верш Развітальнае
Шэраговыя радочкі
машынальна клац клац клац
набіраюцца, як крокі
шляху доўгага падчас.
Пасярэдзіне дарогі,
можа раньш, а мо пазней
так ідзем мы шляхам доўгім,
пачынаючы цяжэй.
На апошніх кроках зноў жа ш
мы марудзім каб зайсьці…
Каб працягваць за парогам
першы крок, альбо другі.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Погляд Перадапошні лідару за прыклад, Калі ў першага запанаваў адчай. Бо гэнае выдатніку не звыкла. Аутсайдар ў гэным першы, выбачай! Як […]...
- Аксіёмы лесвіц Як толькі мы нарадзіліся і першы зрабілі крок, нам збудавалі лесвіцу, – “Смялей жа, сынок!”. I мы палезлі наверх, на […]...
- Вечар школьных сяброў Параскідала нас па белым свеце, Калі ж мы зноў вяртаемся сюды, Усё тыя ж мы гарэзлівыя дзеці, І кожны з […]...
- Зноў пра любоў Там, дзе канец усім дарогам, Чарнее ў вечнай цішыні парог, Як апынуся я за тым парогам, Дык мне назад не […]...
- Многакрокавае планаванне Першы крок заужды самы цяжкі – і каб зрабіць учынак важкі, Прымушаны ты часам сілы усе сабраць, Каб выканаць той […]...
- Хто? Хто першы хмыкнуў і сказаў: “Хай хоць патоп пасля мяне!”? Хто першы шклянку паднімаў З усмешкай: “Ісціна ў віне!”? Хто […]...
- Аскепкі Пачынаючы з пачатку шлях туды, дзе ўжо быў, мы даводзім да парадку што ў першы раз згубіў. Мы збіраем больш […]...
- Першы снег, заўсёды ён з падманам Першы снег, заўсёды ён з падманам. Я ж яго чакаю зноў і зноў. Ён з’яўляецца заўсёды нечакана, Як прыходзіць першая […]...
- Ідэал шукаю Ідэал чалавека, а дзе ж ен? Існуе, існаваў альбо не? Светлы розум зямны альбо здзека? У мірны час альбо на […]...
- Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...
- АЛЬБОМ Гартаю даўнішні альбом – Старонкі маладосці нашай, І ведаю цябе, альбо Запомніла як штамп на пашпарт. Вось губы, раптам на […]...
- Катэхізіс А: Што пра Бога магу сказаць, Што я маю за Слова? А’: Бога. А: Чым аддзячыць і што аддаць за […]...
- Ты кідаўся на вецер, здаваў сябе ва ўтыль Ты кідаўся на вецер, здаваў сябе ва ўтыль, Сяліўся пераважна ў палосах адчужэньня, Знарок збаўляўся ад сваіх апошніх сіл І […]...
- Дазвольце ж узняцца Адпусціце. Дазвольце ж узняцца вышэй Душам родных і блізкіх. Не плачце. І ад гэтага будзе лягчэй, ні цяжэй. Толькі сумна […]...
- Мы з табой Ішлі разам з табой сэрца ў сэрца, крок у крок… Першы раз цябе ўбачыў халоднай зімой… І тады ўсе жыцце […]...
- Пластмасавыя крокі па асфальце Пластмасавыя крокі па асфальце, Сляды ў сонечнай ад холаду вадзе. Не хочам мы пластмасавымі звацца… Чарговы раз, чарговы час, чарговы […]...
- Развіццё Памылкі ўсё? Што я раблю? Я спадзяюся, ёсць памылкі. І выпраўляць іх не хачу. Яны нагода і падтрымка. Калі іх […]...
- Так, я не чалавек “Курыца – не птушка, Баба – не чалавек” З народнага. Так, я – не чалавек, Я для мужчыны – Бог. […]...
- Не трэба казаць, што прайграў Не трэба казаць, што прайграў і ўпівацца тугой! Праз жах і адчай прарастуць, зарунеюць надзеі. Наперадзе змрок? І ад болю […]...
- Сон неспакойны мой “Нельга вытрываць Бездар такую… Скарб свой, мабыць, Хутка спакую… З’еду я пашукаць Свайго шчасьця… І туды, дзе… Сапраўдная ўлада… Дзе […]...
- Калыска ўспамінаў…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) Калыска ўспамінаў…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) ***************************************** Мой родны, непаўторны, мой адзіны Куточак, дзе вучылася хадзіць. Плывуць няспынным клінам успаміны – […]...
- Зорка… і зноўку – зорка Зорка… і зноўку – зорка… Шляха Млечнага крок… Крок нікуды… у морак… Ў бездань… Ў глыбокі змрок… Крок… і яшчэ […]...
- Суседка Кавалачак скарынкі Засунеш за шчаку, З суседчынай дзяўчынкай Імчышся на раку. Пад вейкамі – азерцы, Пачатак першых мук. I коле […]...
- Так небяспечна – словамі гуляць! Так небяспечна – словамі гуляць! Як бумеранг, запушчаны ў прастору, Яны зваротна зноў да нас ляцяць І нам вяртаюць радасць […]...
- Першы крок Першы крок, рука матулі, Кніжка першая – буквар. З татам на арэлях гулі, За акном – сусвет-абшар. Першы грыб і […]...
- Правадыр з промнем Цяжка, лёхка, ці не надта будзе потым разумець, мы гаворым і знянацку, каб уплыву больш займець. Хто не будзе мець […]...
- Адзін, магчыма, крок, не болей Адзін, магчыма, крок, не болей Ступіў ты ў вогненны прасцяг, – Але ў тваіх руках над полем Узвіўся наш гвардзейскі […]...
- Асобна Святло згасае ў акне… Не дадавай пачуццям кошту. Чаму сустрэла ты мяне? Навошта? Нашто пад гукі палкіх фраз Глядзела ў […]...
- Гады бяруць разбег Гады бяруць разбег. Задумайся глыбока, Прыгледзься да сябе, Прыгледзься пільна з боку Высокай той гары Крутой – Магілы брацкай! Гарачая […]...
- Не вер Такі спрадвек закон прыроды – У поўдні цень найкарацей, А дзень хінецца да заходу І цень, што міг, – усё […]...
- Зорнае Зацьменьне ценем летуценьняў У Космас росны зор пашле. За Млечным Шляхам бегацьме Адвечна лёкай Паляўнічы. З аманай менее найменьняў. Зацьменьне. […]...
- Мова прадзедаў Мова прадзедаў… **************************** Песціць вуха мілагучная Мова прадзедаў, дзядоў. Мо, для іншых і нязручная Мова нашых каранёў. Ганарымся, не цураемся […]...
- Размова з адсутнымі Зноў спакою ўсю ноч Няма, Зноў надзея на сон Малая. Зноў, нібы чараўнік Ці маг, Я з адсутнымі Размаўляю. Размаўляю, […]...
- Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам, Там спакой і цішыня. Паляцяць за намі птахі, Наша лепшая радня. Паляцяць за намі дрэвы, Нашы […]...
- Мара з ма Памылкі ўсё? Што я раблю? Я спадзяюся, ёсць памылкі. І выпраўляць іх не хачу. Яны нагода і падтрымка. Калі іх […]...
- Човен у тумане Хвалі з туману. Бацька Неман. Цішыня. Човен стары, плыве. Рухомы плынню. Адкуль вандруеш ты?. З якога дня? Са Стоўбцаў. Альбо […]...
- Дахавае Іду, за крокам крок, не ведаючы страху: З абставінамі дзён не скончана гульня. Я ворагаў сваіх паслаў гуляць па даху, […]...
- Быць альбо не быць За сьцяною – поле, Чорнае, пустое, А за полем прорва Стогне ў хмызьняках. Там пугач палюе Над цьвілой вадою, Крыламі […]...
- Байцу, які першы ступіў на беларускую зямлю Не знаю, хто ты – баявы уралец Ці дужы, каранасты сібірак. Падправіўшы спраўней паходны ранец, Прайшоў ты першым па маіх […]...