Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Каб-новы час

Давай не сёння будзем спадзявацца.
Давай хоць сёння зробім гэты лёс.
У нас было даволі часу браце,
каб давясьці да спраў сапраўдных штосць.

У нас былі ўжо спробы проста здацца
прад лёсам большым, можа не дарма.
Ды толькі штосьці нашае не здасца,
таму што мала, вельмі ў яго дна.

Мы на паверхні. Там дзе добра бачна
якія ў нас рэзэрвы глыбіні.
Нам не пакінуць часу спадзявацца
на залатыя позднія часы.

Тут зараз трэба выкласьці што маем.
Або ніколі зноў ужо не ўсплыць.
Дрыгва такая, ведаеш жа, ўцягне
Ізноў у глей, дзе нам карчамі быць.

Я руку даў, давай дышы і бейся!
І будуць рэбры, скура, глузд ды кроў.
Мы на балоце, ў хвалях. Мы наверсе!
Давай выцягваць іншых кабаноў!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Каб-новы час - Франак Нырка