Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Апошняя кропля

Я не здзіўлю Вас гэтым вершам.
Звычайны рытм, звычайны сэнс.
Складаў яго з звычайнай мэты, –
Каб не згубіць з ляноты печ.

Каб мне не страціць рух на печы,
і каб не змерзнуць крыгай льда.
Калі спатрэбіцца, паверце,
дык буду шклом, і страчу “я”.

Але няма, пакуль патрэбы.
Мне не хапае трошкі больш.
Вакол суцэльнае люстэрка,
што адлюстроўвае святло.

У гэтым свеце верш не бачны.
Радкі вышэй, як і ніжэй
ужо былі адлюстраваны,
не раз, не два, а безліч дней.

Я толькі сёння нарадзіўся.
Раней не безліч дней было.
З апошняй кропляй, мо і лішняй,
Жадаю Вам складаць сваё.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Апошняя кропля - Франак Нырка