Верш Водар сьнежаньскай адзіноты

Ещё вершы:

1. Шукаю Шукаю сябе, гукаю, блукаю, А вецер асенні аблокі хістае, Чакаю сябе пад кленам высокім, Я тут, а душой – даганяю […]...
2. Супэрмаркет адзіноты Ірэне Карпа “Hopіng for the best, but expectіng the worst Are you gonna drop the bomb or not…” Alphavіlle Сястра, […]...
3. Водар шакаладу і Eclаt Я прыйшоў, вым’учаны прастудаю, Перайшоў парог, нібы мяжу. Я прыйшоў з праблем надзённых грудаю, Не гані, я трошкі пасяджу. Слухай, […]...
4. Бязладнасць сэнсу Бязладнасць сэнсу. Маўчання цяжар. Маўчу. Ты чуеш? Не снюся. Бачыш? Іду насустрач Інакшым людзям, Інакшым жыццям, Інакшым суддзям. Мой лёс […]...
5. Ты перад мною, а я насупраць Ты перад мною, а я насупраць. Здіўляе твой позірк – ты бачыш несупраць. І вока ў вока, кахання прысутнасць. Між […]...
6. Свой водар вясновы ўжо выпіла лета Свой водар вясновы ўжо выпіла лета. Восень журбою лягла на бары. Вятрамі халоднымі сумна апеты, Лес адзінокі смугою гарыць. Дымяцца […]...
7. Каля твайго парога Вясёлка над Белай Руссю – гэта мая мара, ляцяць пад вясёлку гусі, нібы пад вянец, па парах. Туманы над Белай […]...
8. Над Белай Руссю Над Белай Руссю – белы бусел Над Белай Руссю – Белы бусел З даверам выпрастаў крыло. А гэта значыць, Белай […]...
9. У ясную ноч I хто ж так унадзіў Палярную зорку да ранку пасьвіцца ў росных сузор’ях? I ці бачыў ты, каб рэшата неба […]...
10. ПЕЧ Гараць вочы, гараць сэрцы, гараць душы, толькі верце, што на свеце гарыць усё, як і шчырасць так і зло. Гараць […]...
11. Не сніцца Парыжу ворыва водар Леаніду Дранько-Майсюку Мая душа не плача, а пяе, бо стомлена не лёсам, а табою. Л. Дранько-Майсюк (“Стомленасць Парыжам”) Твая душа […]...
12. Мая Зорка, мая Зорка Мая Зорка, мая Зорка, На прыгорку, на прыгорку. На прыгорку я чакаю, Сваю Зорку выглядаю! Гэта – Ты, гэта – […]...
13. Успаміны пад язмінам Калі язмін у пачатку лета Квітнець пад вокнамі пачне, Кранае водар гэтых кветак Салодкім болем сэрца мне. З пяшчотай тонкаю […]...
14. Падыдзі да мяне Падыдзі да мяне, але асцярожна, Не кранай цішыню, што трымае сусвет. Ты не хвалюйся – мне ўсё можна, Бо я […]...
15. Істота Істота Што бачыш ты, істота, аслепленая жоўта-чырвоным бляскам золата? Фарбы зямлі?.. Не!.. Твой колер адзіны – жоўта-чырвоны! Узыходы і заходы […]...
16. Да нематы аглохла Да нематы аглохла Навокал анямела… І горла з смагі зсохла Ды сэрца зхаладзела. Ці бачыш ты бясконцы Да неба зорны […]...
17. Стаіш на парозе Стаіш на парозе, а я ўсе не веру. Няўжо ты, каханне, пастукала ў дзверы? Няўжо ты прыйшло да мяне нечакана? […]...
18. Помнiк каханню Заімшэлыя далоні Нерухомых цягнікоу, Мы з табой каханню помнік Пабудуем паміж слоу. Як пачуем крокі кропель Па запэцканаму шклу. Ты […]...
19. Янка Купала на Нарачы Ружы хваляў, паэзіі водар… Ноч купальская сьвет ахінала, І гучала мінуўшчыны ода – Крочыў берагам Янка Купала. Перашэптваў чарот яго […]...
20. Лукашэнку Ляксандру Грыгоравічу Лукашэнку Ляксандру Рыгоравічу. Дзяржаўны закон Самаўладцу ўславіць, Варты надзейнай згародзіць платы, Але няма гэтай улады над намі, Калі нашы душы […]...
21. Водар мовы Кавярня напоўнена водарам смачным, Салодкіх пірожных, сіропамі з вішань. Праменнем ляціць ен ў цела нябачна, І разумееш, што розум тут […]...
22. Не сышліся Можа, й вы былі на тым вяселлі, Бо ж бываюць супадзенні часам: Полька ўсіх кружыла ў каруселі, Аж ляцелі іскры […]...
23. Саната Прачнуўся дзень, і граю я адна, Раяль кідае ноты на вятры. Мы бачымся здалёку – гэта ты. Цячэ саната вольна […]...
24. Кажаш, што ажэнішся… Жаніся Кажаш, што ажэнішся… Жаніся. Я ж нічога, я ж хіба трымаю… Быў пяшчотным, як кісель у місе, Больш пяшчотным, як […]...
25. Паходжаньне сьлёзаў Сьлёзы гэта калі сэрца абліваецца потам у шахце грудной клеткі ніколі ня бачыўшы сонца Чуеш, як сэрцу баліць сьпіна? чуеш, […]...
26. Метамарфоза Мые чупрыну светлы дзень і без прычыны меншыць цень. Вока слабее, зорак менш, неба мялее – куцы верш. Водар прысадаў […]...
27. Драздовіч хадзіў па палях тваіх цёмных, Айчына Драздовіч хадзіў па палях тваіх цёмных, Айчына, І падалі зоры, і Папараць-кветка палала, І Чорная Плачка, найлепшая ў сьвеце жанчына, […]...
28. ДЗВЕ АДЗІНОТЫ К. У. О, як патрэбен побач блізкі, Хто мог бы шчыра прыгарнуць. Нарэшце, зблізіліся ў Мінску Дзве адзіноты у адну. […]...
29. Там, дзе хадзіў калісьці Ленін Прыгожа, Прага, ты Вясною, Уся ў садах, Што ў белай пене. А я ўсё думаю Пра тое, Як тут хадзіў […]...
30. Крокі Крокі – будзённага побыту кропкі, крокі хвілін, гадзін і дзён. Як мы ступаем, як робім крокі, так і жывём, так […]...
31. Цнота адзіноты Ты – адзін на адзін з цішынёй, з тужліваю думкай сваёй. Ты дзівоснае, хмельнае шчасце каўтаеш у згадках і марах. […]...
32. Мае сто гадоў адзіноты Мае сто гадоў адзіноты ці мінуць мяне, ці крануць… Пустэча на сэрцы, галеча, адзіноты ахвота не дае мне заснуць. Калі […]...
33. Неабсяжнасць брыдкай адзіноты Неабсяжнасць брыдкай адзіноты ў шуме і ў назоле мітусні. Золкасць восеньскай агіды-слоты ў квецені бушуючай вясны. Кроплю радасці зап’ю глытком […]...
34. Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Любушцы Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Ніяк я не знайду сяброўства з горам. Цябе я ў снах заву і жду, прыходзь! […]...
35. А я прагну адно – адзіноты А я прагну адно – адзіноты ў пакоі пустым і настылым без словаў, нібы з кулямёта, без стомы і болю […]...
36. Зніч Чуеш подых гарачы агню I ахвяраў жахлівыя крыкі? I спалох бачыш духаў вялікі? Гэта ЗНІЧ* зноў прыйшоў на зямлю. Ён […]...
37. У тлуме дня жадаю адзіноты У тлуме дня жадаю адзіноты, У адзіноце трызню тлумам дня, У цішыні я чую сэрца ноты, У шуме глохне музыка […]...
38. Будзь удзячны Бачыш? – Сонца ўстае, асвятляе твой дом. Чуеш? – Поўняцца спевам крыніцы. Прачынайся, мой дружа! – Ты гэтым святлом Удастоены […]...
39. Зраблю гарбату Зраблю гарбату З твайго букету, З чырвоных ружаў, Што зараз дужа Мне рэжуць вока Сваёю спёкай. Чырвонай плямай У пакоі […]...
40. З Мінска я на Маладэчына зноў еду З Мінска я на Маладэчына зноў еду, Нібы ў жыццё з таго вятраючыся свету, Нібы ўсплываючы з праклятай глыбіні, Гляджу […]...