Аўтар Фэлікс Аксёнцаў

Той год, калі ты быў жывы, Імкне праз ліпень, і на выспе Праз пах ігліцы і травы Блукае шлях да […]

Водар сьнежаньскай адзіноты. Гэты верш – і нічога апроч, Толькі ветру бязгучны дотык. Востры месяц сьвяткуе ноч, Ды на золку […]

Па-за сэрцам – глыбокае неба. За вачыма – фарватары зор. Хутка зведае чорная глеба, Дзе я жыў і чаму я […]

Зорны пыл – на рахунку у банку. Я жыву на працэнт. Маім промням бракуе напрамку. У мяне марсіянскі акцэнт. Маё […]

Мы ляжым на раздзёртай металам зямлі. Хмары таюць паволі. Нас няма. Тры хвіліны таму – мы жылі. Нас не будзе […]