Верш Возера самоты
Возера запанела –
He павернецца ў берагах.
Аблачынка
Пушынкай зляцела,
Спіць, дрыготкая, у чаратах.
Курганы-маўчуны
Чолы думна схілілі,
Мабыць, бачаць забытыя сны,
А ці чуюць далёкія былі?
Цішыня – навылёт,
Hi згрызот,
Ані звад.
У прыродзе
Усё у згодзе.
Па соннай Ушаччыне лістапад
Асцярожна,
На дыбачках ходзіць…
Ещё вершы:
- Нас возера прысніла Нас возера прысніла. Нас возера вязло. І літасці прасіла Кляновае вясло. Спакойная вада. На беразе вуголле. А нехта спіць, відаць, […]...
- ВОЗЕРА РУДАКОВА Паблізу ад возера Нарач ёсць возера Рудакова, адметнае глыбінёю, – нырнеш – не дастанеш дна. А жывяць яго крыніцы няспынна […]...
- Купальская ноч ля возера Вось недзе за гэтым, а можа, за тым Ядлоўцавым знакам – імшара, Дзе папараць-кветка агнём залатым Закрэсліць зямныя ўсе чары. […]...
- Дым плыў у напрамку возера Дым плыў у напрамку возера, палілі агонь увечары, садзілася сонца доўгае, каб весці размовы вечныя. Каму гэта трэба полымя, што […]...
- МАЯ ЦІШЫНЯ Мая цішыня складаецца з верша, Што па паперы пад вечар блудзіў, З цікання ходзікаў, жончынай першай Просьбы пяшчотнай: “Спі ўжо, […]...
- Скарбніца Як шмат гармоніі ў прыродзе, Ўсё ў ёй прыгожа і чароўна. І нібыта па маўлівай дзіўнай згодзе Сваёй чаргой ідзе […]...
- Па дарозе самоты Па дарозе самоты на узлогах журбы ўсё што ёсць не істотна што істотна не мы Па дарозе да скрухі на […]...
- Асцярожна-лicтапад! Рэшты мiласцi асенняй Мокрым смеццем зiхацяць. У палон пайшлi алеi, Асцярожна, лiстапад! Крокi бесслядоўна знiклi, Падыйшоў туман да хат. Так […]...
- САЛАВЕЙ Толькi сонца прагляне – Ладзiць баль салавей, Ухваляе ён ранне Шчырай песняй сваей. З цэлым светам у згодзе, Ладзiць баль […]...
- Жыццё люблю ва ўсіх праявах Жыццё люблю ва ўсіх праявах. Але найболей, з года ў год, Цікавы мне прыроды з’явы: Люблю закат я і усход, […]...
- Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам, Там спакой і цішыня. Паляцяць за намі птахі, Наша лепшая радня. Паляцяць за намі дрэвы, Нашы […]...
- Лістапад за астатняй лістотай Лістапад за астатняй лістотай шле паўночных вятроў чараду. Я па снезе, што выпаў употай, да цябе на спатканне іду. У […]...
- Былі сярпы вясёлыя ў жніва Былі сярпы вясёлыя ў жніва. Як Млечны Шлях, іржысцілася ніва. I туманоў старых начное сніва Разгадвалася раніцай знава. Хацела быць […]...
- На Возеры Нас возера прысніла Нас возера вязло і літасці прасіла Кляновае вясло Спакойная вада На беразе вуголле А нехта спіць, відаць […]...
- На Ушаччыне ліпы цвітуць На Ушаччыне ліпы цвітуць, Загаіліся цяжкія раны, Але ў памяці сёння ідуць Тут ідуць на прарыў партызаны. Будуць кветкі заўсёды […]...
- Лістапад закружыў галаву Лістапад закружыў галаву, Сыпле золата восень пад ногі. Журавы па аблоках плывуць, Нібы мары мае і трывогі. Па сумётах кляновых […]...
- Жнівень сыходзіць Жнівень сыходзіць… На ціхіх ракітах Парасцярушана мяккая вохра. У ізумрудных густых аксамітах Ірдзее атава азябла і мокра. І ледзьве чутна […]...
- Хутка скончыцца век Вось закончыцца год – і закончыцца век, А што там нас чакае у новым стагоддзі? Можа стане з прыродай дружыць […]...
- На цвярозы розум Усё на свеце Можа наш народ, Калі што робіць На цвярозы розум. І мог бы жыць Без тлуму і згрызот. […]...
- Восень і Зіма Здароў лістапад любімы! Здароў жалуді жоўтыя мае! Мяцель пакуль яшчэ не вее, Мяккі снег не панавее! Пайшоў на гуляць, а […]...
- Дзед і шчупак Было неба то сіняе, то ружовае, А пад ім малая хатка рыбака… І было, як неба, возера шырокае, Шумела там […]...
- Людзі жывуць падманам Вакзал. Ён жыве. Асабістым жыццём. Кіпучым. Няспынным. Зменным. А людзі ў чарзе, не чуюць сябе… Любіць забываюць. Дарэмна. Вакзал. Ён […]...
- Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...
- Прагулка на выратавальным катэры Прагулка на выратавальным катары Адчаліўшы ва ўсёй красе, пакінуў ззаду пляж стракаты, па гладзі возера нясе мяне выратавальны катар. А […]...
- Успомні Успомні, як гарэлі дрэвы тыя у зіхаценні сонечным яскравым! Чырвоныя, як зліткі залатыя, ды бронзай адбівалі промні травы. Як возера […]...
- Мазыр Мне дыхаць цяжка і паветра не стае, Калі я крочу вуліцай знаёмай. А колькі ў душы тут паўстае, Ці то […]...
- “He шкадуйце, хлопцы, пораху…” He шкадуйце, хлопцы, пораху, куль гарачых і гранатаў. Усе, каму свабода дорага, падымайцеся на ворагаў, на катаў! Пушча змрочная, высокая, […]...
- Асенні рытурнэль Верасень залеў самлелых верадам тушыць лета жар, рассыпаны па верасе. На кастрах з бульбоўніку і лісця грэе пальцы золкія кастрычнік. […]...
- Рушанне Ёсць у прыродзе час асенні – рушанне, калі звяры вылазяць з нор сваіх, вужыныя сцяжынкі ўзварушаны хадой істот відушчых і […]...
- Наўздагад…(светлай памяці матулі) Наўздагад…(светлай памяці матулі) ***************************************** Скрозь шыбы сонечны праменьчык Няспынна просіцца ў хату. Муркоча кот на цёплай печы. Спяшае лістапад у […]...
- БАЛАДА ПАЎЛЮКА БАГРЫМА (2.11.1812–1891) У Багрыма ціха ў хаце, Ды не стаў з нудоты зверам, Бо ёсць вершы, бо ёсць вера У Айчыну, […]...
- Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
- А перад тым як зняць пагоны А перад тым як зняць пагоны, Вярнуцца да сваёй зямлі, У часіну ціхае пагоды Фатографа мы нанялі. Над чорнай бухтаю […]...
- Балотам снежным праз сасоннік Балотам снежным праз сасоннік, Які смаловым пахам вабіць, Прастор балот зімою соннай Люблю санямі разухабіць. Люблю, як кусцік нізкарослы, Калі […]...
- І трохі пагрэўся Прамоўлю словы – і ўва мне Ўраз цішыня ўзрываецца. Змясціўся месяц на акне І міленька ўсміхаецца. Смяюцца зоркі, аж дрыжыць […]...
- Бацькаў бычок Бацькаў бычок. Не мелася цягла былога, Калгасу зданага ў,,агул,, І бацька мой, каб жыць і строіць, Бычка ў хамут конскі,,абуў,,. […]...
- Квітнеюць сады Квітнеюць сады Квітнеюць сады. Позірк нельга адвесці, Так зачароўвае іх прыгажосць. Ветрык лагодны цалуе іх, песціць, Хутка асыплецца долу суквецце, […]...
- Муза ў белым халаце Мушу зноў працаваць на старой пасадзе, пешчу зноў загрубелыя рукі я, усміхаецца муза ў белым халаце – лабарантка мая. На […]...
- МЕЛАНХОЛIЯ Так бывае у восень парою У лесе – там, дзе паветра празрыстае, Пазбауляюся зноуку пакою, Ад прыроды маей урачыстасці! Ціхім […]...
- Шкадую жанчын, што пасля пацалунку мужчыны Уначы, Калі мы спалі, Калі спаў Зямны абшар, У наш край З далёкіх даляў Завітаў Вялікі шкляр. Са стараннем ён, […]...