Верш Лявон з дому не выходзіць
Лявон з дому не выходзіць,
Састарэў да часу.
Да жанчын ужо не сходзіць,
Хоць на іх быў ласы.
Агарнула яго стома,
Ды хіба ж ён першы!
Хай сядзіць цяпер ён дома,
Ды хай піша вершы.
Лявон
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю Любуюся весняй зарою над стромамi гор: Там сонца ўзыходзiць – па iм […]...
- Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Пачуць і супакоіцца душой. Прыснілася: He чую роднай мовы, Мне цяжка гаварыць не […]...
- Крыўда Крыўда Лявон дзівіўся ўжо даўно: “Чаму так жоначка астыла? Ну нібы тое бервяно, Чаму ў жылах кроў застыла?” Ён галівудзіў […]...
- Я разумею дыктатараў Я разумею дыктатараў Яны аwhoйваюць ад колькасці мастакоў І іншай хіпаты, якая не хоча ісці на заводы – Вырабляць танкі […]...
- НеспаДЗЕЎКА (Лірычны маналог лірычнай гераіні) Я ў цябе – юбілейная, ты ў мяне – першы. Прамалінейная праўда ў вершы. …І была […]...
- Нячысты дух з душы выходзіць (Мацвея 12:43-45) Нячысты дух з душы выходзіць, Спакой сабе ён не знаходзіць. Бязводнымі мясцінамі блукае, Прытулку чалавечага шукае. Праз час […]...
- Ажыятаж Ажыятаж Лявон прыехаў на кірмаш, Спачатку падыйшоў да крамы. Глядзіць – а там ажыятаж, Бы на вяселлі каля брамы. Народ […]...
- Ліст з дому Захварэў, Чорны вечар брыдзе З бліскавіцамі горнымі. Мне ўсміхнуўся, Як дзень, Ліст, таропка Разгорнуты. Праз уральскі хрыбет, Праз кару Бездарожжа […]...
- А чаму б і не? Адкажы ты мне, Адкажы ты мне! Хіба ты ўсе сцежкі выхадзіш? Хіба ўсім дагодзіш, выгадзіш? Хіба ты ўсе тайны вызнаеш? […]...
- Песня чатырнаццатая Са зборніка “Пекная і вясёлая ўцеха” О, які мі цяжэнька, О, які мі нудненька, Мілы дома не начуе; А мне […]...
- Трэба дома бываць часцей Трэба дома бываць часцей, Трэба дома бываць не госцем, Каб душою не ачарсцвець, Каб не страцiць святое штосьцi. Не забыць, […]...
- Славянкі Абудзілі славянкі Сонны бераг Зяльвянкі. Верным рыцарам коней Купалі каханкі. Гэтых вояў ля дома, У стаптаны мурог З сёдлаў выбіла […]...
- Хто? Хто першы хмыкнуў і сказаў: “Хай хоць патоп пасля мяне!”? Хто першы шклянку паднімаў З усмешкай: “Ісціна ў віне!”? Хто […]...
- На “сесіі Пайшла традыцыя такая: Увесну сонейка з-за хмар – Лявон свой трактар пакідае, Хоць ён някепскі гаспадар. На працу ён ужо […]...
- Як пішуць вершы Як пішуць вершы Пытаюцца часта, як пішуцца вершы? Ды толькі хіба растлумачыш такое… Народзіцца ў сэрцы аднойчы з іх першы, […]...
- Вясновы дзень Вясновы дзень быў радасцю даўгі, Ды скарацеў, зрабіўшыся зімовым. Цяпер даўжэе ноч маёй тугі, Яна не падуладная замовам. Я разумею […]...
- Каханьне, дыханьне, пот трызьненьне, кроў Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў, І скуры са скурай салодкая стома, Прызнаньне, жаданьне, зьнішчэньне Садома, Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў. […]...
- Два сонейка online Між хмарак сонейка смяецца, У чаце піша, як жывецца, Дае парады, суцяшае І кажа: знойдзеш, што шукаеш! А з ім […]...
- А рэйкі ўсё лятуць А рэйкі ўсё лятуць у непагадзь, у неба. У забыцці аточаных дарог Хаваюць пасажыры хто кавалак хлеба, А хто ў […]...
- А рэйкi ўсё лятуць А рэйкi ўсё лятуць у непагадзь, у неба. У забыццi аточаных дарог Хаваюць пасажыры хто кавалак хлеба, А хто ў […]...
- Проза кахання Проза кахання ( байка ) Іван даволі быў прывабны: Высокі, мажны быў такі, і гаспадарку вёў ён спраўна, Не так, […]...
- Мае сны Я нават і сёння Сню светлыя сны, Што быццам мой бацька Вярнуўся з вайны. Сядзіць за сталом І гамонку вядзе […]...
- Сімулянт Імкліва імчыцца хоць час, У нагу Лявон з ім крочыў. І не дай Бог калі каб вас На гэтым свеце […]...
- Міша-школьнік Час імчыцца – што папішаш: Міша – школьнік! Міша піша. І, дыханне затаіўшы, Ўсе схіліліся над Мішам. Аж сапе старанны […]...
- Кемлівасць Кемлівасць Было ў нас цікавае здарэнне: Лявон у лазні самагон ігнаў. З жыццём пайшло ў яго трэнне, І стрэсаў тых […]...
- Розыгрыш Розыгрыш Рашыў Лявон пажартаваць – Жонцы сказаў, што развядзецца. Больш ён не можа сумаваць, І жыць адной ёй давядзецца. Ён […]...
- Крылы …Ламалі крылы.. Так жа будзе лепей.. Ламалі мары, быццам проста Шкло I душу рылі як дзікі ці вепры Лычом шукалі […]...
- Сябру ў дзень нарадхэння Сябру ў дзень нараджэння Штурхаюць ветры па жыцці ў парывах, Імчым мы ўдалеч лёсу супраціў, Гайдаюць нас прылівы і адлівы, […]...
- Грамацеі Саня – першы грамацей, А за ім ідзе Мацей. Саня піша: “Роўна ў восім На футбол з’евіцьца просім”. – Непісьменная […]...
- Сябар Мой сябар! Табе ўдзячнай буду да захада Дзён маіх. Я веру! Ты той, хто не пакіне мяне адну Сярод людзей […]...
- Павуціна Лявон запаў на інтэрнэт, Душа даўно патрабавала. З жаночым полам tet-a-tet Яму не вельмі шанцавала. Там многа новага адкрыў, У […]...
- Дактары Самной выпадак раз быў, Прастату я застудзіў, Закупорыла праход, І ні ў зад і ні ўпярод. На халодным пасядзеў, І […]...
- Мястэчкавы брамнік Танцуюць можа быць і ўсе, Ды як разгледзець хто сядзіць? Адныя рукі на стале Трымаюць маску… Мо тварыць? А пад […]...
- Лясун Гэта ні казка, здань а можа цуда. Даўно было то, но ніколі не забуду. Я крочыў ўздоўж паваленага зруба. Пашкадавалі […]...
- Водгулле школьнага вальса Не зарастае школьная сцяжынка, І не сатрэцца з памяці вясна, Калі на вальс я запрасіў дзяўчынку – Наташку з трэцяй […]...
- Наш першы снег Тваё здзіўленне не забуду, Калі нас першы снег сустрэў… І радасна ўсміхацца буду, Бо ты мяне ў той час сагрэў. […]...
- Байцу, які першы ступіў на беларускую зямлю Не знаю, хто ты – баявы уралец Ці дужы, каранасты сібірак. Падправіўшы спраўней паходны ранец, Прайшоў ты першым па маіх […]...
- Учора шчасце толькі глянула нясмела Учора шчасце толькі глянула нясмела, – I развеяліся хмары змрочных дум. Сэрца чулае і млела, і балела, Радасць душу мне […]...
- Балонка і павага Сабака – чалавеку друг. Што так яно, – даведзена вякамі. Заўжды ён быў у чалавека пад рукамі: Нязменны следапыт і […]...
- Касавіца Чэрвень. Луг. У пояс травы. Хлопцы выйшлі талакой. Свіст касы звонкагалосы не сціхае за ракой. Ранак. Стома. Цішь спявае. Росы […]...