Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Апокрыф

У скорым часе мяне ужо не стане-
Разумей мае словы як можаш,
А пакуль што жыву – выдумляю-
Хочаш гэтага ты, ци не хочаш.

Мае думы падобна маланкам
Залятаюць у вашы галовы.
Ускрось выпальваюць там яны дзирки,
А мне гэта усе да спадобы.

И писаць свае вершы я буду
Пакуль сэрца мае будзе бицца.
Не пачуеш з мяне ты ни слова,
Як пачнуць аба мне малицца.

На тым свеце ничога не пишуць,-
Там паэмы пра Нас складаюць.
На тым свеце няма вучоных-
Усих аднолькава апранаюць.

Дык жывице ж адметлива, Людцы,
Не састрацце часы свае дарам!
У тым жыцци каляровасць больш важыць
Чым усе перажатае нами!!!

Арсень Прэсны.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Апокрыф - Арсень Прэсны