Аўтар Арсень Прэсны

Анелы кружылі у позірку… Я стаяу і глытау паветра, Прасіу лёсу у іх беззаветнага І яны передалі мне гэта. Мабыць, […]

Велізарнае мноства хвілінау Правялі Мы у нашым Годзе. Адным цэлым былі – былі упоразнь Каму ж дзякаваць што ты са […]

За выданні свае ў адказе, Нават дзецям я іх прапаную. Хай чытаюць усе хто чытае Мо падзяку аднойчы пачую… Не […]

У скорым часе мяне ужо не стане- Разумей мае словы як можаш, А пакуль што жыву – выдумляю- Хочаш гэтага […]

Ты жывеш разумеючы мала, У жыцци табе што патрэбна? Скачаш з мары на мару у паветры… Людзи – людцы, а […]

Благих намерау маю многа, Ды б тольки здзесниць свае мары.., Зрабиць у жыцци як сам жадаю- А хто ж мяне […]