Верш Шукаць, знаходзіць, зноў губляць

Ещё вершы:

1. Ад чыстага ліста, ад белае зямлі …Ад чыстага ліста, ад б е л а е з я м л і, ад светлых крылаў і душы павіннай […]...
2. Я дыханнем цябе абаўю Я дыханнем цябе абаўю, Зберажы гэты промень, і лета, I жаноцкую рэўнасць маю, За якой чысціня на паўсвета. Я не […]...
3. Бездакорнаму быць Бездакорнаму быць і так жыць, як ручай І свабодна, і звонка, і ціха, І жадаць для сябе, і жадаць усім […]...
4. Дрэва шчасця Дрэва шчасця – унікальная знаходка, Што пад Лепелем, у Окане, расце: Два ствала з адзінай кронай – аднагодкі – Быццам […]...
5. БАЛАДА ЕФРАСІННІ ПОЛАЦКАЙ (каля 1101-23 ці 25.05.1167) Ад Полацка да Іерусаліма, Нібы святы агонь, твая дарога. У сэрцы і за спінаю-Радзіма І прад […]...
6. Пачаць занова! Жыць пачаць трэба занова, Кажуць: з чыстага лістка! Ёсць падстава для асновы: Пакінутая жонка Я… Мне не па сіле абавязкі […]...
7. Зноў месячык Зноў месячык сярэбранай падковай над вечаровым горадам павіс… Каго ж сягоння стрэну… “выпадкова”? Хто ж скажа мне: “Чаго, дружок, раскіс?” […]...
8. Ад нуды Як бессэнсоўнае пачаць? Каб проста так, не наўмысна? Ужо ж пачаў. Чаго губляць? Няхай. Як быццам пазабыўся. Пішу, як быццам, […]...
9. Зноў Ты мяне прыручыў, як лясную птушку, Салодкім напевам засадзіў у пятлю. Скраў з майго твару дзіцячую ўсмешку. Аддала ўсё, нават […]...
10. Не жадаю цябе губляць Пагрузі мяне Ў глыбокія сны Морфій, кайф Тваё аблічча тае * Не крадзі! Стралой не працьмі Бо святло Мой палёт […]...
11. Казалі мне, што час ідзе Казалі мне, што час ідзе, А я, бы дрэва нерухомае. Мо справа ўся у барадзе, І шчасце наша выпадковае. Ды […]...
12. Сэнс творчасці Сэнс творчасці… Чаканне, што адзначаць? Хмель поспеху ды славы карагоды? Ці стан, калі спявае хтось ці плача, Спаўна спазнаўшы боль […]...
13. Намалюйце сонца! Калі ёсць сэнс, дык намалюйце сонца! Хай промні азараюць ваш пакой. Пляваць жа вам, што свеціць не з аконца, Галоўнае […]...
14. Мова і я Меладычная і сакавітая, У табе чую я гоман бароў, Хоць пакутная, але ж аксамітная, Твае песні пачуць мне дазволь! Хай […]...
15. Я еду зноў у мілую мне вёску Я еду зноў у мілую мне вёску Там хата ёсць – ніхто ў ёй не жыве… Да ганку йду, мінаючы […]...
16. І зноўку колы, зноў цягнік І зноўку колы, зноў цягнік. І зноў кудысці бегчы. З’явіўся хлопчык той і знік І лёг на горад вечар. Ты […]...
17. Зноў будзем шчасце мець і волю Лютуе Гітлер ашалелы, Яму ў Германіі зацесна, Яму пад ногі дай свет цэлы, Хай гіне ў муках свет балесных. Ускормлен […]...
18. Каб ты быў зноў маім Шэра-мокры асфальт Нагадаў зноў цябе, Парасонаў скрыжаль Закахалі ў цябе. Беглі мы пад дажджом, Абдымаў ты мяне. Сэрца білася шклом, […]...
19. І зноў нядзелька І зноў нядзелька, зноў бліны- Яны святочны пачастунак. Бо ён з душэўнай глыбіні Цудоўны сонечны гатунак. І дзякуй кажа кожны […]...
20. БАЛАДА ІВАНА НАСОВІЧА (26.09.1788-26.07.1877) Там Беларусь, дзе беларус жыве. І не патрэбна Беларусь шукаць, Бо тут яна, як валуны ў траве, Як у […]...
21. Зноў чакаем Зноў чакаем Зноўку май. Наўкола у садах Водар кветак хмельны і духмяны. Я стаю з сыночкам на руках Каля нашых […]...
22. Зноў з табою згоды не знайшлі Зноў з табою згоды не знайшлі, Зноў між намі ростань і варожасць. Як запозна мы заўжды варожым Аб часах, якія […]...
23. Праклён, як сэнс жыцця майго Праклён, як сэнс жыцця майго. За што? Пытаю ў цябе. За што? За што мне гэта ўсё? А ты маўчыш. […]...
24. Зноў пра любоў Там, дзе канец усім дарогам, Чарнее ў вечнай цішыні парог, Як апынуся я за тым парогам, Дык мне назад не […]...
25. Зноў прыгалублю – пашкадую Зноў прыгалублю – пашкадую Цябе, бярозку маладую; Хай сад асеннi ўздыхае: “Ой – не кахае, не кахае…” Ты – гарадская, […]...
26. Зноў пахавае вечар золкі Зноў пахавае вечар золкі Празрыстасць сініх вод І цішінёй заплачуць зоркі, Імкнучысь у млечны небасход… За кропляй кропля – дождж […]...
27. А што я пажадаць маю? Колькі вякоў у Кітаі Кожны сабе жадае Нарадзіцца і жыць ў Ханчжоу, Харчавацца ў Гуанчжоу, Ажаніцца ў Сучжоу, Паміраць у […]...
28. Прадвесне Прага. Трызьніць мая душа, Сігаюць промнем думкі, Але нанаў пачаць Нельга што адгула. Сумневу шэры воўкі Грызуць яе, грызуць, Каб […]...
29. Ці ёсць што-небудзь лепей за Радзіму? Ці ёсць што-небудзь лепей за Радзіму? Хоць штосьці..ёсць? Спякота у летку, зной у зіму, Складанасць – маладосць. І вартасць матчынага […]...
30. Хварэю я Хварэю я. Ды дзіўная хвароба! З такой, напэўна, доўга не жывуць. Бяда мая – не вірусы-мікробы, А вершы, вершы, вершы […]...
31. Не сьпіцца зноў Не сьпіцца зноў. Якісьці клёкат Сон растрывожыў, расштурхаў, Аднекуль, з таямніц далёкіх, Ён, быццам буслам прылунаў. А з ім – […]...
32. Вена назаўжды Як дзіўна глядзець на сі вусны Ды разумець, іж пакуль нельга, Калі бянтэжаць бясспынна спакусы Й нешта грае ў грудзёх, […]...
33. Ты каханая: жонка мне Не жадаеш ты болей словаў, Не спрабую цябе абняць, Мне не трэба шукаць умоваў Зноў і зноў каб цябе цалаваць […]...
34. БАЛАДА ВАЛЕРЫ МАСЛЮКА (30.03.1953-26.08.2001) На сцэне пустой зноў рыпяць палавіцы, Як сосны старыя начамі рыпяць Па-над інсургентам, якому не спіцца, Якому нічога няма […]...
35. Ты рыфмаванню зноў паверыў Ты рыфмаванню зноў паверыў. А ўсё ж раней не на паперы, А з дна сардэчнага ўсплывае, Цябе ў нябёсы уздымае… […]...
36. Зноў вятрыска хвалі Зноў вятрыска хвалі Кратае на рацэ, Мне цыганкі чыталі Лёс на маёй руцэ. Я паверыла хвалям: Ім у вечнасці плыць, […]...
37. Абады Як ні бяжы – не перагнаць, не абскакаць усіх абставін, не дазваляючых пачаць перамагаць статуты шалей. Ёсць раўнавага дзесьці. Так. […]...
38. ***Зноў душы продкаў …Зноў душы продкаў ля хацінаў чэзлых, што зараслі дзядоўнікам густым. Ніхто іх не пакліча на вячэру ні грэшным голасам і […]...
39. Зноў сцежкай роснаю Зноў сцежкай роснаю праз жыта Крыляю ў далеч, нібы птах, І што трывожыла – забыта, Я дома тут, а не […]...
40. Цемра. Змрок. Я зноў хвараваты Цемра. Змрок. Я зноў хвараваты. Сэрца няспына б’ецца маё. Не ўратавалі мяне і кахання латы, Не збераглі нат’ і любай […]...