Верш Птушаня без крыла
У святочны дзень
З Табою сустрэўся
Так, што душэўны цень
Зноў агнём загарэўся…
Сэрцы кроў па-іншаму качалі,
Подыхі палкімі сталі,
Мой свет маленькі любоўю штарміла
Як птушаня, што застаўся без крыла
А што ты, каго ты карміла?
Маю палову душы быццам кішэняй насіла
Пакуль птушаня вучылась лятаць
Табе з “вышыні” яго невідаць:
Невідаць ні сэрца, ні болю,
Ні спроб аднакрылага вырвацца ў волю,
Невідаць, што жыве на палову
Свет маленькі птушынага долу
Лепш ведаў бы ён,
Што аднакрылым жыццём
У неба ўзляцець немагчыма,
Што толькі зямля яго дом і айчына. 21.03.2014
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Прага крыла Рыфмы змахну са стала, Але не выйду з прыгнёту. Вечная прага крыла – Вера і сіла палёту. На скрыжаваннях падзей […]...
- Я люблю гэта поле сырое Я люблю гэта поле сырое, Я люблю гэты луг і бор. Я люблю шнары з сэрца, былое, І той месяц, […]...
- Інак У старым горадзе быў будынак і на ім мясьцілася мансандра. У той мансандры мешкаў інак Ды вечарамі крэмзаў ём асадкай. […]...
- Жыве Беларусь, жыве Жыве Беларусь, жыве I будзе, i будзе жыць У сэрцы маiм, ў галаве Гучыць гэты лёзунг, гучыць Нiбыта няма яе […]...
- ДАРАГАЯ МАТУЛЯ МАЯ Я лячу да цябе як на крылах, Дарагая матуля мая. Ты святочны свій столік накрыла І чакаеш мяне ля акна. […]...
- Маленькі сынок Маленькі сынок… *************************** Што зрабілася, брат? Стаў зусім ты чужы… Мы ж стаялі ў рад На бацькоўскай мяжы. Ты малодшанькі […]...
- Зялёныя шаблі аеру Зялёныя шаблі аеру На сажалках вецер згінае. Бядую, чакаю і веру: Загоіцца рана скразная. Пад вечар птушынага рэю Слабее напал […]...
- Няма Заўважыў сёньня выпадкова: Ня мае сьнегу на палёх, Няма нічога ды нікога Ва ўсіх забытых гарадох. Ня мае сэнсу, няма […]...
- За вёскаю, на адзіноце За вёскаю, на адзіноце, Асеннім днём пачуеш ты, Як вецер на запалай ноце Скуголіць аж да нематы. I што ні […]...
- Мае настаўнікі З пажоўклых пергаментаў, З прапыленых фаліянтаў, З усіх шчылін мінулых стагоддзяў Вылазяць галовы Мудрых разбойнікаў, Кволых філосафаў, Фанатыкаў і прарокаў, […]...
- Як на волю птаха Дзень з дажджу сляпога восень ткала, Затухаў са стогнам недзе нейкі гук… Як і не было нас, як не цалавала, […]...
- Філфакаўка Пёрка паяднанае з “чарнілкаю”, – За радком радок. Аб чым? – сакрэт… Можа быць карпенне над памылкамі, Бо – філалагічны […]...
- Так мы і закахаліся Я бязвінны Я проста бог Хоць маленькі Ды людскі, самы… А табе На сёння прынёс Пару фраз Пра каханне адама… […]...
- Пра суседку і мядзведку Пра суседку і мядзведку… ******************************* У слязах прыбегла ўчора Да мяне Пятрова Лора: Гора горкае ў суседкі – У градах […]...
- Цела паэта не вечна Р. Барадуліну Цела паэта не вечна, Толькі душа, неба свет. Круціцца лёс чалавечы У жорнавах гучных планет. Светлыя, хуткія птушкі-гады, […]...
- Разам з людзьмі Я не скажу, што бачыў свет. Але на моры і на сушы Жывых людзей жывыя душы Ў маёй пакінулі свой […]...
- Ворагу Калi наступiць цемра З бядой i ланцугамi, А золата i срэбра Заззяе пад князямi. Падымуць у неба сцягi, Каб вырвацца […]...
- “Драма ўнутры” Сярдэчнымі думкамі бывае нахлыне Да так, што цяжэй цягніка, Што ў скронях ад болю засвішча І цела душу на волю […]...
- Пясняр жыцця Янку Купалу прысвячаецца Пясняр жыцця, пясняр свабоды. Змагар, пакутнік, чалавек. Сябе ўсяго аддаў народу. Блакіт нябёс і хвалі рэк завуць […]...
- Ссохлая груша Ссохлая груша стаіць сірацінай. Галіны, як рукі бабулі старой. Апошнія ўжо дажывае часіны Сэрца жывое пад шэрай карой. Вецер, што […]...
- Ніфрыт Я не веру, што сэрца ўмірае, Я не згодна, што дух не жыве. Дзве паловы ў яблык з`яднае, Хто далонню […]...
- Шукаю ў начы Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...
- Ненапісаныя вершы Вы не далі зняверыцца ў жыцці. Я так хацеў, каб вы былі са мною Вялікай, неадольнаю сцяною, Што нельга, смерць […]...
- Ліст да вязьня Я ўжо лічыў, час скончыўся пракляты: Растаяў, згінуў, назаўжды ўцёк. Ды не бандыта інулі за краты – Шаснаццацігадовае дзіцё. За […]...
- Шукаю ў начы, не бачу нічога Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...
- Мая ваўняная краіна Мой зніч – мая ваўняная краіна. Як зорка ў даляглядзе вышыні. Бы горкая настойка на каліне З салодкім паслясмакам дабрыні. […]...
- Нашы лісты 1. Нібы лісточак на рацэ – Маё пісьмо у тваёй руцэ… Патоне ён – ці паплыве? Душа мая у ім […]...
- Неруш Рыгору Барадуліну Расчаруюся ад шашы, І у лес напрасткі пакрочу. Адшукаюць адразу вочы Некранутыя спарышы. Неабдымнае — не абняць, Не […]...
- Непаўторнасць Прыходзіць жа аднойчы Такая вышыня: Глядзяць прыроды вочы Штоночы і штодня. Глядзяць табе насустрач, Глядзяць табе наўслед. I ты ўжо […]...
- Душа, нібы птушка Душа, нібы птушка ў клетцы, Ірвецца яна на волю. У клетцы можна сагрэцца, Ды толькі лятаць – ніколі. Душа нібы […]...
- Юнацтва Хутчэй, хутчэй, гады, ляціце Без перапынкаў-перашкод! Мяне імгненна аднясіце Туды, дзе ветраў карагод. Няхай яны мяне ўзнімуць Да паднябеснай вышыні […]...
- Зорачка, зорка! Маленькі ліхтарык Зорачка, зорка! Маленькі ліхтарык, Светлая кропка ў начной вышыні! Недзе здалек на Зямлі дробны шарык Шчодра ты сыплеш свае прамяні. […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ДУБОЎКІ (15.07.1900-20.03.1976) Дваццаць сем гадоў, як груганоў, Чорна прашумелі праз душу. Словы на паперы, нібы кроў, Бы трава вясной пасля дажджу […]...
- Бацька прыйшоў Бацька прыйшоў. На парозе прысеў, з працы нібыта вярнуўся дахаты. – Што ж ты адрокся, сынок, як і ўсе? Што […]...
- Пушчанскі спеў Налібоцкая пушча, хваёвы лес, Ты празрысты кляштар карабельных сосен. Павучок на прадплечча бярозкі ўзлез, Зачапіўшы за павуцінне восень. Пералікам песень […]...
- Гэй, зямляча! 1. Сёлета папрацавалі добра І у першы раз за колькі год Зладзiлi ў далёкую дарогу Паглядзець, дзе як жыве народ. […]...
- Маленечкае дрэўца-немаўлятка Маленечкае дрэўца-немаўлятка, Як птушаня пужлівае, яно Хістаецца і хіліцца да маткі, А ў маткі той дзіцятка не адно, Іх тут […]...
- Украінскаму Еўрамайдану 2013 Украіна, Мы з табою! Волю барані! Мы сталі доляю адною У ліхія дні. Нам цяжка вырвацца з расійскіх Крыважэдных лап. […]...
- Цведрасць характару Лупцавала ж горка доля, Замест так, кажу – ні-ко-лі! Мо змірыцца, тое здолець. Не, назло пішу – ні-ко-лі! Лёс мо […]...
- Жыве Жыве пад кустамі зайчо, І птушка на дрэве жыве. Ля дома гуляе шчанё, А гусі плывуць па вадзе. На даху […]...