Верш Зялёныя шаблі аеру
Зялёныя шаблі аеру
На сажалках вецер згінае.
Бядую, чакаю і веру:
Загоіцца рана скразная.
Пад вечар птушынага рэю
Слабее напал неўзаметку.
За ўсё, чым жыву, адхварэю –
За кожную пчолку і кветку.
На сажалках з бурбалак сіта:
To дожджык сыпнуў нечакана.
Смугою ўжо далеч спавіта
I зноўку смыліць тая рана.
Журба на зялёных улоннях,
I мне не развеяць патолю.
Я знаю: Чарнобыль сягоння –
Везувій сусветнага болю.
Мне страшна, мне крыўдна, мне горка,
I, пэўна ж, на свежую рану
Ля сажалак драч надвячоркам
Дзярэ золкі кужаль туману.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Твае цёмна-зялёныя вочы Твае цёмна-зялёныя вочы, Як магнітам мяне прыцягнулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Цеплынёй маё сэрца кранулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Глыбінёю душу паланілі. […]...
- Зялёныя вочы травеньскай ночы Зялёныя вочы травеньскай ночы, У прыцемках белай акацыі сноў… Ня бойся знянацку удалеч пакрочыць, Ня бойся сустрэцца з пачаткам наноў. […]...
- СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...
- Той чарнобыльскай ноччу Той чарнобыльскай ноччу, Як у жудасным сне, Напамінам прарочым Скаланула мяне – Бліскавіцай урану можна свет спапяліць. І пякельнаю ранай […]...
- Верш удзячнасці Пімену Панчанку I страшна падумаць, і страшна паверыць, ва ўсё, што было між людзьмі. I што будзе? I страшна, як б’ецца аголена […]...
- Паэма да святога іаана Кармянскага. 4. Малітва Госпадзе, дай маліцца за родных у гэтым свеце. Зёлцы – долу хіліцца, Дрэву – заломваць вецце. Подыхам Твайго Духу, Словам […]...
- Маці і дзіця Маці корміць сыночка. – Я суп твой есці не магу! -Еш, еш, а то заву Бабу Ягу! -Ты, мамачка, упэўнена, […]...
- Не шуміце ў полі Не шуміце ў полі, Шумныя яліны! Ой, ды не шуміце Ў полі на марозе, Бо я сам не знаю, Ці […]...
- У засені палічак і карцін У засені палічак і карцін Пад крыламі кахання і Шагала Святло было, ды сонца не хапала, І моцы не ставала, […]...
- Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...
- Не хацела табе гаварыць Не хацела табе гаварыць, Напалохаць цябе не хацела, Лепш не ведай, як цяжка любіць Толькі сутнасць, не прагнучы цела. Толькі […]...
- Ледзь чутны спеў у цішыні Ледзь чутны спеў у цішыні Скляпенняў велічных сабора. Журба, надзея і пакора Лунае ўзнёсла ў вышыні Самотна, быццам плач пра […]...
- Ф. Віён,,Я зьведаў сьвет Франсуа Віён: ,,Я зьведаў сьвет…,, (пераклад на беларускую мову). Я знаю мир – он стар и полон дряни, Я зьведаў […]...
- Надзейны сродак? Сустрэў Кузьма прыяцеля Яўхіма, схуднелы той, з запаўшымі вачыма. – Што так цябе, Яўхім, маркоціць?.. – Лепш не пытай, сказаў […]...
- Гром На голы лес зязюля кукавала: Вясна, нібыта сонная, ішла. He кукавала птушка, а крычала, I крык ляцеў адчайны з-пад крыла. […]...
- Жонкам пажарнікаў, загінуўшых на Чарнобыльскай АЭС Быў Чарнобыль. Было балюча. Мора смерці было, агню… Ты праз атам смяротна калючы Не вярнуўся ка мне ўпершыню. Я чакала […]...
- Балада сквера Прысвячаю Ларысе Раманавай і маім мінскім сябрам Пакідаю твой боль і сваю адзіноту пад нагамі прахожых у восеньскім скверы, дзе […]...
- Мабыць патрэбы я не маю Мабыць патрэбы я не маю, Зь якой кладуцца долу ніцма, Напрад вяльможнымі царамі, Напрад заможнымі дварамі. Мабыць патрэбы я не […]...
- Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне. А ён… Ён проста быў яе анёлам. Яны сустрэліся. Было сьвітаньне, Сьпявалі ў небе арфы […]...
- Вёсачка мая родная Вёсачка мая родная, З чым цябе параўнаць? Знаю – сталiцы нiводнай Побач з табою не стаць Знаю, ў краях далёкiх […]...
- Рэчанька вузкая, вадзіца мутная Рэчанька вузкая, вадзіца мутная, Да чаго ж ты, дзяўчыначка, сягоння смутная? – Да як жа мне жыці, вясёлаю быці? Каго […]...
- Сон i Слон Верш для дзяцей, якія не любяць рана засынаць, а яшчэ больш не любяць рана прачынацца. Сёння мне прысніўся сон. У […]...
- Слава табе, Армія! За лясы шумлівыя, За лугі зялёныя Слава табе, Армія, Армія Чырвоная! З-пад няволі панскае Беларусь Заходнюю Вывела ты, Армія, На […]...
- Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай, Толькі вера не гасне, пакуль ёсць над намі шчэ Бог, Што адчыняцца дзверы, […]...
- Не чакаю ўрыма, пакоя Не чакаю ўрыма, пакоя, Бо сьвет гэты таго не дае, Бо народ мой, ілжывая воля, Да крыві і бандытства зьвядзе, […]...
- Брат і сястра З далёкіх паходаў вярнуўся Крушына. Не стрэўся з дачкою, Не ўбачыў ён сына, Бо хлопца схавалі дняпроўскія хвалі, А дзеўчыну […]...
- Малой сястрычцы Пакуль, сястрычка, падрасцеш І шлях пратопчаш свой жыццёвы, – На памяць вывуч гэты верш, Які складаю шчырым словам Не зразумееш […]...
- Ворагам Беларушчыны Чаго вам хочацца, панове? Якi вас выклiкаў прымус Забiць трывогу аб тэй мове, Якой азваўся беларус? Чаму вам дзiка яго […]...
- Асенняе раўнадзенства Стаю між дрэў, узняўшы галаву, I цішыня нябёс на мокры твар спадае, З лістамі жоўтымі планіруе ў траву, А ў […]...
- …І гінулі яны за косы Клеапатры …І гінулі яны за косы Клеапатры, за вочы тыя, што не сняцца нават. Да ног прыносілі, – а неслі ўпарта, […]...
- Раніца Раней за сонца ўстану рана я. Крылаты золак не прасплю. Прайдуся сцежкамі крамянымі ўлюбёная ў сваю зямлю. Прамчуся за вятрамі […]...
- Завеса страт Ўсе застылі Мае матылькі Не трапечуцца Ўжо ад світанку… Як жа рана!? Так цёмна вакол Немагчыма Зіма за вакном… Адцураю […]...
- Вечаровая малітва І дождж, і сьнег, і сум адвечны мой. І кнігі бескарысныя, і песьні. І час ляціць над мёртваю травой, І […]...
- То з сяброўкаю ты, то з сястрою То з сяброўкаю ты, то з сястрою. Грэх на лёс свой, бадай, наракаць. Апранай жа зялёныя строі – Заўтра пойдзем […]...
- Каля хаты прыснілась вярба Каля хаты прыснілась вярба, і імкненне у былое зайграла, Па радным так мясцінам журба, Усё спакою душы не давала Вёска […]...
- Тваё вакно Знаю, што лёс ужо не перайначыць… Знаю: дарэмна. Але ўсё адно… Я еду сюды, каб ізноўку пабачыць Тваё, ў бягоніях […]...
- Не знаю ці хмары развеюцца Не знаю, ці хмары развеюцца. Шторм цягне з сабой цемру волакам, Разбіўшы пасудзіну месяца На рыфах грымотнага воблака. Не знаю, […]...
- Не вароціш Не вароціш ніколі, ніколі, тых сыноў, што забрала вайна. Ні Артура, ні Васі, ні Колі, іх няма, больш няма. Іх […]...
- Спакой марознай цішыні Спакой марознай цішыні, Павольна снег кладзецца. Імкліва адыходзяць дні І толькі застаецца журба па тым, што ўжо было, было-як сон […]...
- Лянота Я дурнею ад сваей ляноты, вар’яцею ад тае тугі, што шчымлівай, жаласлівай нотай мне куе ўпотай ланцугі. Пачуваю лішняй недарэкай […]...