Верш Я цябе не забыў
Я такім стаў, як быў –
не такім, як усе…
Не, цябе не забыў –
забываю пакуль, пакрысе…
Незагойных шмат ран,
незагойных стабільна.
Чым жылі мы – падман,
хай гучыць нецывільна…
На дварэ вунь зноў восень –
хіба гэта навіна? –
аб табе штосьці просіць:
быць забытай павінна!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Усё – падман, усё – падман Усё – падман, усё – падман, I толькі не падман – каханне! Я напісаць хачу раман Пра абяцанне-спадзяванне. I той […]...
- Восень на дварэ Лютуе восень на дварэ, нібыта згадваючы волю, Смуткуе быццам па вясне, Далёкай ў памяці і кволай… Памежжа хмараў і зямлі […]...
- ПТУШКА КАНЯ Жалобна плача пры спатканні, Як успамін таго, што была. З бялёсай грудкай птушка Каня- Зямлі старой, забытай сіла. І на […]...
- Ледакол біцця У Радзівонаўны аднойчы Адзін калега мой спытаў: Як нарадзіць прывабны слоік, Каб нават лёд там вершам стаў? Наіўны Сашанька пытаўся, […]...
- Я ніколі цябе абдыму Я ніколі не буду тваёй. Гэта праўда. Так будзе. Напэўна. Мо так лепей. Не рушым спакой. Ды навошта? Але ж […]...
- Я для цябе нішто – цяпер я знаю Я для цябе нішто – цяпер я знаю. Ды ўсё ж я доляй не абыдзен, не: Ты не мая, ды […]...
- Калі цябе я бачу зноў Калі цябе я бачу зноў: У жылах маіх закіпае кроў, Кругам ходзіць галава, Без цябе няма жыцця! Мару аб табе […]...
- За Цябе ухапіцца хачу За цябе ухапіцца хачу, Як за посах сляпы – ухапіцца, Знаю, ведаеш Ты таямніцы і на сэрцы глухую тугу… Далучыцца […]...
- Мне цябе абяцала восень Мне цябе абяцала восень разам з жоўтым лістом кляновым. Паміж шчасцем старым і новым Цёплым ранкам, гадзін у восем. Белым […]...
- Рыгоркава гора Плача жаласна Рыгорка – Не пускаюць зноў на горку. Да акна прыліп Рыгорка: – Вунь Максім паехаў з горкі… Вунь […]...
- Падман Усё падман… Суцэльная хлусьня… Падман хаваўся ў кожным нашым слове, У адносінах, ва ўсмешках, у вачах, У сэрцах, ў нашых […]...
- Гляджу з надзеей я навіны Чарговая навіна Не здолела…ізноў Дабавіць пазітыву мне, Але… Мо сёння… Суседка добрая… Сама сабе… Кіроўцу абярэ… Махіны… Што завецца… Ўкраінай. […]...
- Я захварэю на цябе крыху Я захварэю на цябе крыху Ты нават гэта не заўважыш інакш зусім я не магу, Бо маё сэрца мне так […]...
- БЕЗ ЦЯБЕ Х. А. Мне не жыць без цябе… Гэта стала так ясна, Як ратунку ў мальбе Не знаходзіць няшчасны. Галашэнне – […]...
- Я цябе прыгадаў В. М. Я цябе прыгадаў Басаногаю, шустраю, тонкай. Пад нагамі рассыпала Раніца зерні расы, І тады, у далёкія тыя часы, […]...
- Сад пачуццяў Прайшло. Цяпер будзе восень. У хвіліны пакоры, у маім шаленстве Ты блізка мяне, мной страчаны у маленстве. Так сталася, што […]...
- Восень плача Восень плача… Восень плача на шэрым халодным двары, І слязінкі дажджу мыюць шыбы акон. Мне самотна ад восеньскай гэткай пары […]...
- Ці ты чуеш? Ці ты чуеш, дзяўчынка, Як трасецца хацінка, Як вятрыска скуголе, Шум нясе нейкі з поля? Ці, пачуўшы, пазнала, Што ўсё […]...
- Каханак Восені Шчодра дорыць дні кахання восень — быццам золатам вышэйшай пробы. Гэта якасць і маіх адносін да яе як боскае асобы. […]...
- Думы хворага караля Аляксандра Думы хворага караля Аляксандра на шляху з Ліды ў Вільна (у памяць аб падзеях 1506 года) Апалчэнне ўзначаліць прызваны, апалчэнцаў […]...
- Першы снег Снег пушысты, бадзёры, крамяны Ціхай беллю празрыстаю лёг, Дрэвы, хаты ахутаў рахманы, І застыў на шырокіх палёх. Першы снег – […]...
- Па старым парку гуляе восень Па старым парку гуляе восень, Уся ў чырвоным ды залатым, А сэрца плача, а сэрца просіць: “Вярніце летнія дзянькі!” Па […]...
- А чаму б і не? Адкажы ты мне, Адкажы ты мне! Хіба ты ўсе сцежкі выхадзіш? Хіба ўсім дагодзіш, выгадзіш? Хіба ты ўсе тайны вызнаеш? […]...
- Квітнею для цябе Я прамінаю і хачу, Каб Ты глядзеў на гэта прамінанне. Пакуль квітнею, хоць цярплю : Са мной няма твайго адлюстравання. […]...
- Дзівацтвы восені Мая восень цнатлівая – Калі дрэвы нагі, – У адным толькі схібіла: Далеч з слёзнай смугі. Датыкнецца да скуры Шэрай […]...
- Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
- Прашу ў цябе прабачэння! Калі пакрыўджу: забі як маскаля! Каханая, давай пачнем з нуля! Ну так. Паводзіў як вар’ят. Я сам сабе уласны кат. […]...
- Пацалунак ветра Мае вусны цалуе вецер. Хоць я ведаю- Гэта падман, Пацалуе и далей палеціць Веснавы прыгажун – дон жуан, Але ж […]...
- Я адну цябе кахаю Я адну цябе кахаю. І наўрадці ўжо калі Я кагосці пакахаю Гэтак вось ў сваім жыцці. Ледзь не кожную ноч […]...
- Маё жыццё пакутай стала Маё жыццё пакутай стала, Хажу па схіле небакрая. Сустрэч шукаю – іх няма, Няма ні шчасця, ні жыцця. А думкі […]...
- Кахай мяне Кароткі, кажуць, век дзявочы, Ды колькі вёснаў ні міне, Не апускай тужліва вочы – Назло гадам кахай мяне. Кахай, хоць […]...
- Я без цябе сумую Я без цябе сумую, Долу хіну галаву. Дні свае падсумую, Што без цябе жыву. Выйду блукаць на сцежкі – Восень. […]...
- Сюды цябе ўпусцілі Сюды цябе ўпусцілі па знаёмству, сюды цябе ўпусцілі па любві. Твой абавязак – перадаць патомству агонь жыцця, які ў тваёй […]...
- Пакуль цябе не было, скончылася вясна Пакуль цябе не было, скончылася вясна, лета, восень, зіма, вясна, лета… Вусны развучыліся вымаўляць мы, нас, нам. Дзе ты Была? […]...
- Цябе сустрэў я на кватэры Цябе сустрэў я на кватэры, Звычайную і таямнічую. На той удушлівай кватэры Тварцы збіраліся тутэйшыя. Хто верш чытaў, хто толькі […]...
- Летуценні Летуценні – цені, цені вы майго юнацтва. Вы даўно ўжо адляцелі- засталося мільгаценне вось і ўсё багацства. Заблукалі ў аблоках […]...
- Над калыскай Запаліла ночка Зорныя агні. Спі, мая дачушка, Любая, засні. Над тваёй калыскай Буду я спяваць, Пра ката і мышку Казачку […]...
- Асенняе каханне Што восень прынесла мне гэта? Прыгоды, стасункі, змаганні І восень мне лепей за лета, Калі існуе ў ёй каханне… Як […]...
- Пупышачка мая (ад ныркі) Мы шмат чаго ў сваім жыцці Фарбуем толькі ў жоўты колер. Мо, гэта ўжо не ў крыві. І сам ад […]...
- Да цябе Я не магу, як труцень, жыць, Я не ў сілах больш трымацца. Ты – свет, але гатовы выць Ад цяжару […]...