Верш Уражанні ад паездкі ў Ляўкі

Славутая гісторыя пра песняра
Здаўна жыве ў памяці народа.
Паехаць па мясцінах званара
Аднойчы выпала нагода.

Усе жадалі пабываць мы на Дняпры
І ўбачыць легендарныя палеткі.
Так хацелася наведаць нам Ляўкі.
Вось і дзень назначылі паездкі.

Мы ў Ляўках. Якая прыгажосць!
Глянь уніз, а там – Дняпро імклівы.
Цеплыня. Вясна. Усюды весялосць,
Чуецца наўкола шум гуллівы.

Пад уражаннем мы ўвайшлі ў музей.
Цішыня. З-пад шкла глядзіцць Купала.
“Ён для нас сапраўдны чарадзей,” –
З інфармацыі экскурсавода прагучала.

Усе разам мы пайшлі ў другі пакой
І ўбачылі паэтавы там рэчы.
На хвіліну ўявілі, як сваёй рукой
Дакранаўся ён да іх і грэўся каля печы.

А ізюмінкай экскурсіі ў Ляўках
Стаў для нас гараж, а ў ім – машына.
Так шчымела моцна ў грудзях,
“Шаўрале” стаяла прад вачыма.

Не хацелася нам пакідаць Ляўкі.
Апынуўшыся ў чароўным гэтым краі,
Будзем доўга ўспамінаць, сябры,
Мы аб казачным сапраўдным раі.

Любоў Балуева, Ангеліна Зелянкевіч, школа № 8 г. Магілёва

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

У вёсцы Бульба варылася ў печы, Шкваркі весела зквырчэлі. Усе на сьвеце справы, рэчы Ўжо каштоунасьці не мелі. Гурок са слоіка ўсплывае, […]...

Глядзіцца ў люстэрка жанчына Глядзіцца ў люстэрка жанчына Нялёгка застацца жанчынай У цяжкі, складаны наш час. Быць вартай увагі мужчыны Хацелася б кожнай із […]...

Надта хочацца ў вырай Надта хочацца ў вырай. Мая белая лебедзь, а ці хочаце Вы ў рай? мне хацелася б ведаць, мне хацелася б […]...

Агнявік У полымі вясёлым печы Рухавы скача чалавечак Пад булькаценне чыгуноў, Пад гучны трэск смалістых дроў. У чыгуны, як у мішэні, […]...

Птушкі А птушкі ляцелі высока, Краналі крылом гарызонт. На поўдзень, напэўна, далёка, Далей бы ад гэтых турбот. Радзіму пакінуць нялёгка: Свае […]...

Не прадчуваецца нічога Не прадчуваецца нічога; Ці я душой так аглушэў, Ці стаў бліжэй да Пана Бога, Ці каля людства падужэў? Не прадчуваецца […]...

Імгненні Фікуса доўгі ствол. Стол. Лямпа чакае сустрэчы З вечарам. “VEF Sigma”ДВ Высвечвае. Тры штучныя кветкі ў вазе. Ім сумна. І […]...

Рэльеф Скарынку сонца напалам Зламаў заходу бор рукасты. Вясёлка мёд не дапіла І зацягнула вузел кайстры. Каўтаў у схове сухавей Захраслай […]...

Зімовы настрой Ціха-ціха снег лажыцца На палі і на лужок. І пяшчотны сон мне сніцца – Ціхі, белы, як сняжок. Завіруха завывае, […]...

Магнітныя яйкі Кажа дзеду баба раз, седзячы ля печы: “Слухай, што скажу, стары.” І – таўкець у плечы,- Нешта певень наш курэй […]...

Ты пайшла Ты пайшла, ты чамусьці пайшла, і я стаў калодзежам без вады, стаў вясновым кустом без лісця, але болей за ўсё […]...

ХУТКАЯ ДАПАМОГА Пераклад “Домовята и каша” Кирилла Авдеенко Што за крык? Што за роў? Цягнік можа з рэльс зыйшоў? Не цягнік – […]...

Хочацца гуляць амаль да раніцы Хочацца гуляць амаль да раніцы, і размаўляць, проста размаўляць! Абняўшы адчуваць спакойнасць, і не рухацца! Каб адчуць сэрдцэ, якое б’ецца […]...

Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. I думка горача мне […]...

Сустрэча з сынам Сустрэча з сынам Знаёмы страх, прайшла як аперацыя, Такое ўжо было ў маім жыцці. Вакол пах лекаў-боль, рэанімацыя, Мне выпаў […]...

Ты думаў пра мяне Ты думаў пра мяне, я ведаю – бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. І думка горача […]...

Нарадзілася я немаведама дзе Нарадзілася я немаведама дзе: ці ў пустой галаве, ці ў глухой баразне… Мо пад плотам ля Полацкага касцёла, ці ў […]...

Арфа Яна на арфе ў маладосьці грала… У шапіку цяпер (каля вакзала) Гандлюе цацкамі… Я самалёцік “ЯК” Купляю і пытаюся: “Ну […]...

Вандроўнік Вечар ціха пачынаўся мяцеліцай, Ціха дровы трашчалі ў печы, Ну, а ён, за сваёй безнадзейнасцю, Не заўважваў з дзяцінства знаёмыя […]...

Наўздагад…(светлай памяці матулі) Наўздагад…(светлай памяці матулі) ***************************************** Скрозь шыбы сонечны праменьчык Няспынна просіцца ў хату. Муркоча кот на цёплай печы. Спяшае лістапад у […]...

Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel, Беларушчыны пакуты, ціснуць кАты на прабел. Хворыя дэгенераты, пацяшаюцца над мальцам, Тычуць пальцам […]...

Адуванчык Адуванчык, Дзьмухавец, Кучаравы маладзец. Стаў ён Пры дарожцы На даўжэзнай ножцы. Дзьмухнуў вецер – Адуванчык Стаў нібыта Абарванчык. Адуванчык, Дзьмухавец, […]...

Будзёнаўка Калісь маленькай вёсачкай была, Дзе хатаў – усяго каля дзясяткаў двух. Але ў акрузе знакамітаю слыла З таго, што назву […]...

ЛЯ ГРУБКі Сцюжны вецер закрывае Шэрай шырмай далячынь, Я пад дровы падкладаю Смольных некалькі лучын. І палаюць зорка дровы, Што вясною накалоў. […]...

Жыцьцяпіс Жыцьцяпіс. Я радзіўся і рос Пад страхой саламяннай, Каля клёнаў, бяроз, Ля балот і курганаў, Каля рэчышч старых, Балацянак іржавых, […]...

Двухтысячны год Гадоў перажытых не сцерці. Ды новых прыходзіць чарод, А як бы хацелася, верце, Сустрэць мне двухтысячны год. Прыйсці на парадную […]...

М. Т Дазвольце Вас абняць, Таццяна, І ад душы павіншаваць. “Мая душа Вам вельмі рада”, – пачуць бы словы ў адказ. У […]...

Стаў Басанож прайду па пожні Да мяжы, дзе цёмны стаў… Так настане дзень апошні, Як і кожны наставаў. I ў замежнай […]...

Каханне, залатое каханне Каханне, залатое каханне, Я стаю, пахiлiўшы чало! Не спаткаў я цябе пры кургане, Не сустрэў у завейных палёх. Ты само […]...

Мара Думкi цяжкiя крэмзаюць сэрца. …Каля хатачкi дождж расквiтае, а ля печы так добра сядзець мне, Хай душа з галавой спачываюць… […]...

Зноўку май Зноўку май… Зноўку май. Наўкола ў садах Водар кветак хмельны і духмяны. Я стаю з сыночкам на руках Каля нашых […]...

Зноў чакаем Зноў чакаем Зноўку май. Наўкола у садах Водар кветак хмельны і духмяны. Я стаю з сыночкам на руках Каля нашых […]...

Маленькі сынок Маленькі сынок… *************************** Што зрабілася, брат? Стаў зусім ты чужы… Мы ж стаялі ў рад На бацькоўскай мяжы. Ты малодшанькі […]...

Раней, чым устане сонца Раней, чым устане сонца І падорыць святло і цяпло нам, Устаюць ва ўсім свеце маці І ў печы распальваюць дровы, […]...

Голы кароль Распранулі караля – Голым стаў кароль, Чырваней стаў матыля І забыў пароль. Без пароля вартаўнік Які быў тралём Не пусціў […]...

Помнік ласю Як вадаспад, пясок сыпучы Цурчыць струменем пад адхон… Ён выбег з лесу, стаў над кручай I так стаіць, усім відзён. […]...

Мемарыяльныя дошкі Я змераў Мінск і ўпоперак і ўдоўжкі, Спазнаў усе завулкі, тупікі… I ўсюды бачу дошкі, дошкі, дошкі, Прыбітыя, здаецца, на […]...

Як гэта міла, як кранае Як гэта міла, як кранае – Глядзець на восень каля гаю. Лістоту вецер узвівае. Як гэта міла, як кранае. Лістота […]...

Дзед Так цёпла цэлы дзень было, Што дзед – i той сьцягнуся зь печы, Ля рэчкi сеў, дзе больш пякло, I […]...

У родным кутку Ціхі летні вечарок, Легкі ветра халадок, і бярозка так пяшчотна абдымае. Зорак успыхваюць агні, Я на знічку ў вышыні Патаемнае […]...