Верш Што ж марыць аб пяшчоце і каханні
Што ж марыць аб пяшчоце і каханні?
Ад мараў – ці пабольшае любові?
Душа мая, спяшай на пакаянне –
Ужо крыж гатовы і вянок цярновы.
Шкадуеш незваротнага растання?
Тваёй пяшчоце здрады не адужаць?
Шыпы цвікоў – вастрэйшыя за ружы…
Душа мая, спяшай на пакаянне.
Самаспадман – найлепшае прызнанне…
Ілюзія збаўленню не паслужыць…
Душа мая, спяшай на пакаянне –
Гасподзень крыж урачуе ўсіх нядужных.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- У каханні не прызнаюся ніколі …У каханні – не прызнаюся ніколі, каб думкаю суладдзе не парушыць. Ды каласы схінаюцца у полі, І Лік Нябёсны – […]...
- Цяжка марыць аб нечым чароўным Цяжка марыць аб нечым чароўным, Сярод бруду ды каляін. Лепей зьнікнуць з настроем самотным, Не пабачыўшы сумных карцін. Можа я […]...
- Ты цяпер немагчыма далёка Ты цяпер немагчыма далёка. Вырву з градаў палын і асот. Але воран – калючае вока – Прабівае душу навылёт. Захінуся […]...
- Паэта аб каханні не змаўкаюць Паэта аб каханні не змаўкаюць з часоў, як свет стаіць. Яно нясе пакуты, здзекі, ды кожны мроіць, сніць і аж […]...
- Дзяўчаты знікаюць у каханні Дзяўчаты знікаюць у каханні: Іграюць ужо іншую ролю. Удзячны табе дарагая, Што ты застаешся са мною. Дзяўчаты знікаюць у каханні: […]...
- Хоць страляюць па каханні халастымі На душу з іх кожны паляваў – Вось і зыркаеш вачніцамі пустымі, Не знаходзіш больш таго, што цалаваў. Праз нядолю […]...
- Крыж Я згубілася дзесьці далёка, Сам-насам засталася с сабой… Наваколля няма – адзінока, Толькі крыж уратуе святой. Толькі крыж мне маўкліва […]...
- Ідэнтыфікацыя хору Прэста, сіньёры, прэста, сі..прэс прастола. але жанчына ілюзія сэнса міру. музыка ў гэтым сэнсе ёсць самка гола. але не кожнага. […]...
- Заляцела птушачка ў сіло Заляцела птушачка ў сіло. Білася, дрыжэла і крычала. Палыном ў вачох рудых цвіло Гора-горачка, а ЎСЁ – маўчала. – Вызвалюся! […]...
- На ростані паміж бярозаў – крыж На ростані паміж бярозаў – крыж… Драўляны слуп пад дашкам заімшэлым. Душа, здаецца, ў вырай адляцела, Увесь Сусвет спавіт туманам […]...
- Патапіў этап застойны Патапіў этап застойны Багна, бруд, ня даць, ня ўзяць. Чым шырэй твае абдоймы, Ты прасьцей цябе распяць. Молат. Звон цвікоў […]...
- Белы храм У мазырскай Даліне Анёлаў, Дзе Прыпяць, нібыта сляза, Узняў нескароную голаў Белы храм з-пад няверы ляза. Так распяты Хрыстос уваскрэснуў […]...
- Экзістэнцыя Боль, вядома, як наркотык, Бо з кожным разам новым, Халоднага джала дотык, Раскаштаваць хочацца больш. Кахання опіумны дым, Стаіць у […]...
- Мілая Юля мая Дзесьці жыццё прытаіла каханне, Колькі мінула ўжо год з таго дня? Вершам сваім падарую прызнанне Мілая Юля мая! Я закахаўся […]...
- Ілюзія Ілюзія кахання некалі сканчаецца, І ўсім віною той недасланы ліст… Калі між рэалам і мрояй усё вагаецца, Ён быў бы […]...
- Букецік ружы Ты мне падараваў букецік ружы, Адчула вуснаў я тваіх салодкі пах. Сагрэеш ты цяплом пры моцнай сцюжы, Растаюць хутка слёзы […]...
- Паставілі крыж драўляный Паставілі крыж драўляный Да Пацавай Слабады, Не дамавіннай ямы, Не нябожычае труны. Паставілі крыж адметай, Каб памяць і веру нёс, […]...
- КЛЁН І ПЯШЧОТА Клён магутны цікаўна глядзіць у вакно, Раньні ветрык гуляе па лісьцях ягоных, Промні сонца шукаюць, хто патрабуе цяпло, І чароўна […]...
- Учора і зараз Мы прывыклі да ціхага: блат… Мы плявалі на гучнае: брат! I грахі залівалі гарэлкай, Хто з глыбокай пасуды, хто з […]...
- СМАКАВАЦЬ СМАКАВАЦЬ Не спяшай спазнаваць бо далей нецікава Сустракаць стане раньне і птушак спеў, Смакаваць новы дзень і духмяную каву, Не […]...
- Вербніца Сонцам радасць свеціцца I няма журбы, Бо сягоння Вербніца – Свята ў вярбы. Стануць сцежкі вузкімі Раптам нам з табой […]...
- БАЛАДА ЮЛЬЯНА НЯМЦЭВІЧА (16.02.1758 – 21.05.1841) Ізноў зацішыцца маёнтак Скокі- Збіраешся ў дарогу, гаспадар. Паўзуць з усходу чорныя аблокі, І сонца ўсходзіць, бы […]...
- Беларускі крыж Беларускі крыж Моўчкі сонца палымнее На маўклівы крыж дарог… Леанід Дранько-Майсюк Беларусь ляжыць на крыжы дарог, на плячах штовек войнаў […]...
- Пакуль певень не запяе Як Пётр, ад Хрыста адракуся, Пакуль певень не запяе. Ад смагі пакуль не звалюся, Пакуль жылы ў грудзях не парве. […]...
- Ефрасiння Жанчына стомленна прысела. Лучына тухне, ледзь гарыць. Яна ўсёж-такі паспела Радзіме крыж свой падарыць. Свой крыж нясла, сввае нягоды, Прасіла […]...
- БАЛАДА АНДРЭЯ МРЫЯ (1.09.1893–8.10.1943) Ты едзеш на Радзіму паміраць– Такую радасць даў табе Гулаг. Наўкол снягі і, нібы кроў, зара За цягніком па […]...
- Зімовы вечар Гадзіннік б’е ўжо позні час, Нявесела сядзець у хаце. Прайдуся сцежкаю ў час, Калі кружыцца снег у садзе. Мне бачны […]...
- 26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...
- Не астылі яшчэ паплавы Не астылі яшчэ паплавы І ў паветры праменні гуляюць, У пяшчоце блакітаў ставы Спевы птушак апошніх гайдаюць… Жоўтым лісцем красуе […]...
- Браслаўскія азёры Браслаўскія азёры – Прасьветлая вада. Купаюцца тут зоры – І гіне ўся бяда. А хаты, агароды Сьвітання сырадой П’юць, як […]...
- Быць аптымістам па жыцці складана *** Быць аптымістам па жыцці складана, Бо сумнае ў момант можа акружыць. Ёсць выйсце, праўда, й тут: аддана Радзіме-Беларусі паслужыць! […]...
- Эпітафія лаве Яе няма, яна знікала на пару з беднасцю сяла. Яе канапа выжывала і мода крэслаў ля стала. Майстры знікалі, што, […]...
- Quo vadis – Куды ідзеш Ты, ў транты апрануты З вялікім болем ў стомленых вачох? – Іду па здзекі, гвалты ды пакуты, […]...
- Спяваюць ружы пад акном Спяваюць ружы пад акном Аб нечым ружавым, няйначай. Зачараваны, дрэмле дом. А дожджык слухае – і плача. Хвалюе ветрам струмяні. […]...
- Ілюзорнае жыццё Наш свет у небяспекі, атручаны грашыма, А вера не схавае ад цемры і ганення, І ў будучы світанак пайдзем мы […]...
- ПАВАЖНЫЯ ПАВАЖНЫЯ Змяняе стыль Іспанія з Еўропай – Музеямі стаюць манастыры. Туды збягалі дзеўчыны употай Душу усцішыць спосабам старым. Пакаяцца, спасцігнуць […]...
- КРЫЖЫ Крыжы на аўтастрадах, пераездах… Ты мне такое месца пакажы, Дзе б не раслі ад Оршы і да Брэста Уздоўж дарог […]...
- Трыццаць Каралінак Калі сэрца аптэка Або гастраном – Душа чалавека Маленечкі гном. Але калі мур, Не прыступная вежа, Mercі і bonjour, У […]...
- Не трымай за горла У пачуцьцяў моры ледьзьве не загінуў. Надзеі ветразь вызваліў з бяды. Ды закахаўся і сеў на мяліну. Быць на мяліне, […]...
- Ты, сэрца, спіш З “Курантаў”* Ты, сэрца, спіш, без памяці ляжыш, А на то не глядзіш, што я спяваю. Разбудзіся, душа, я малюся, […]...