Верш Нашы лісты
1.
Нібы лісточак на рацэ –
Маё пісьмо у тваёй руцэ…
Патоне ён – ці паплыве?
Душа мая у ім жыве…
2.
Белы аркуш –
Ён поуны болю…
Каб спакою твайго не зрушыць –
Забіраю яго з сабою.
…Вецер попел той
Расцярушыць…
Ещё вершы:
- Плачуць ў ночы нябесы Плачуць ў ночы нябесы, мо душа іх баліць? Шум дажджу, нібы дроб барабана, Нібы спевам жалейкі вецер гучыць, Звіняць шыбы […]...
- Лісты да С 1 Дабранач. Позна ўжо. Зіма Не сёння-заўтра ўсіх абдыме, І я ў цыгарэтным дыме Буду хавацца. Ад віна, Якое я […]...
- Два самотныя лісты Два самотныя лісты Уваскрэслі з нематы, Нібы гэтыя лісты – Я і Ты. Лісце падала з галін, Адлятаў апошні клін, […]...
- Нашы народныя ўзоры Цаніце вышэй за золата Нашы народныя ўзоры. Ў іх тайна быцця вялікая- Пасланні далёкіх зораў. Ў іх нашых святых прародзічаў […]...
- Белае бязлюддзе Завiруха трасе злая Попел белы кругалля На пяшчоту, што ад раю Мела некалi зямля. Белае на шэрым полi, Яркiх кветак […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНА КУЛІКА (31.10.1937-12.01.2002) …Ты замкі аднаўляеш на паперы, Нібы ў былое адчыняеш дзверы. А там агонь і кроў там на траве, І […]...
- Званок здалёку Званок здалёку. Голас, мне здаецца, Прытомлены адлегласцю, Прарастае радасцю, Як пры сустрэчы са знаёмым, І кволы, наструнены Лісточак надзеі Чакае […]...
- Магчыма, калісьці Магчыма, калісьці… Магчыма, ніколі… Гасподзь, мне якую Ты Выкраіў долю? Люляла калыскі. Кахала. Цярпела. У вогнішчы помсты І здрады гарэла. […]...
- Быць тваёй Не датыкнуцца да палаючага неба, Не дакрануцца да замучанай зямлі, І не адчуць цяпло нямога света, Не зрушыць з месца […]...
- Лісты Вы, лісты мае! Колькі вас, колькі Паабапал траншэй і канаў? Вас варожыя збілі асколкі, А не вецер з галін пазрываў. […]...
- Ападаюць з бяроз лісты Ападаюць з бяроз лісты, Ім яшчэ паспрачацца з ветрам. Што з таго, што мінула лета І ў праменях гараць кусты?.. […]...
- БАЛАДА АЛЕСЯ ЕМЕЛЬЯНАВА (20.03.1952-6.10.2005) У пачцы цыгарэты, як патроны, Якімі забіваеш сам сябе, Бо немагчыма жыць і быць штодзённа Спакойным у краіне, дзе […]...
- Нашы дні Праімчаўся віхор, пыл і затхласць размёў, Сцяг чырвоны разняўшы ўгары. Вы, таварышы, вы ўладары Гэтых фабрык, заводаў і вольных палёў. […]...
- БЕЛЫ ПТАХ Белы птах робiць плаўныя ўзмахi i губляе свой пух на зямлю. Пух лажыцца – на поплаў, на дахi, Белы пух […]...
- Нашы вашым НАШЫ ВАШЫМ (Экспромт. Віктару Шніпу) Нашы не прыйдуць, бо нашы ўжо ёсць – Вось і выснова мая, ягамосць! Нашы адвечна […]...
- Нашы азёры Чаму грусціш, мая радная? Чаму у глазах тваіх пячаль? Каб быццам кажаш ты “адна я, Як Пастэрнакава свяча…” Ты не […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ШНІПА (1800-1875) Ты тут нарадзіўся і ты ўжо тутэйшы, Як гэтае неба, як гэта зямля, Дзе кужаль бялее, чарнее ралля. І […]...
- Куды ісьці? Куды ісьці? Замкнёна ўсё наўкол! Ані няма у сьвеце гэтым шэрым. І сярод жыткі хвіля – быццам кол – працяла […]...
- Напоўнены нашы думкі * * * Напоўнены нашы думкі Напоямі рознымі: Яе – гаркава-зайздросным Настоем восеньскім. Мае – саладжава-самотным З прысмакам верасу. І […]...
- Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...
- Пішыце лісты Пішыце лісты, адпраўляйце паштоўкі, Дзе почыркам вашым пісаўся радок. Пішыце асадкай, пішыце алоўкам. Глядзіце, каб толькі чытаўся лісток! Сьпявайце прыгожыя […]...
- Адасланыя лісты Сярод лістоў, што ты вярнула, Знайшоў я шмат лістоў такіх: Напоўненых вясновым гулам, Блакітам неба дзён былых, Шмат слоў, якія […]...
- Беларускія лісты Восень золатам пакрые, Абгарне ўвесь сусвет. І з бярозы ліст бяскрылы Забярэ ў чужы свет. Адарвала ад радзімы, Гоніць шэльма […]...
- Геній Мой бедны геній, што ўва мне застыў, Згарнуўся коцікам – альбо зьмяёю? – Як не рабіць зьнясіленьне тваім І што […]...
- Калі паветра празрыстае Калі паветра стаецца празрыстым, Нібы паненка скідае спадніцу, Ценем няўлоўным, пажадным, ўсёісным Ты прыпадаеш да ейнай суніцы. Так, нібы Пан […]...
- А ведаеш А ведаеш, жыве яшчэ імгненьне, І травень наш цьвіце ў душы маёй. Заплюшчу вочы..подых твой, здранцьвеньне, Павеяла аднекуль цеплынёй. І […]...
- Казка Белы покрыў каляднымі зоркамі Агарнае пяшчотна зямлю, Завірух шапатлівай гаворкаю Я прызнанні табе аддаю. І цябе, і сябе заварожваю, Апранаючы […]...
- Расчараванне Цалуюць шыбу Клічнікі дажджу, Пытальнікам Скруціў лістоту вецер. Найлепшы час Прызнаць, Што не жыву – Страшнейшае Расчараванне ў свеце. Тунель […]...
- БАЛАДА АЛЕГА ЛОЙКІ (1.05.1931-19.11.2008) На Слонім выпаў снег, нібыта попел белы Ад тых мастоў, якімі не вярнуцца ў свет Табе ўжо болей, у […]...
- Шматпакутная зямля Радзіма – беларуская зямля. Ты зведала пакуты і трывогі. Зняважанай і спаленай была, Тапталі гонар твой не раз чужыя ногі. […]...
- БЯССОНЬНІЦА Не спытаецца і не запозьніцца, Праз сівы цыгарэтаў дым Прыйдзе госьцяй апрыклай бяссоньніца З позіркам непазбыўна тваім. Толькі трохі прымружыць […]...
- Над Белай Руссю Над Белай Руссю – белы бусел Над Белай Руссю – Белы бусел З даверам выпрастаў крыло. А гэта значыць, Белай […]...
- Помніш, калі мы з табою Помніш, калі мы з табою Прысак рабіны збіралі – Вецер рваў лісце рабое, Долу пускаў па спіралі?.. Золка было ў […]...
- Чай Мокры асфальт… А ў вокнах тваіх засынае апошні прамень. Ноч не аддам… Буду з табой. Нас не так шмат… А […]...
- Спякотны изышоў на Я счасце меу убачыць гэта рамяство Русін Шышко Спякотны ізышоу на вечар дзень, і ля пліты рыхтуючы вячэру, Яна ня […]...
- Сталяр У цёмнай гэтай хаце Ёсць светлыя вуглы… Усё яе багацце – Варштат і два сталы. А па вуглах – партрэты; […]...
- Людзям Гэй! Грамада няўдалых фэйсаў! Зьмяніце мозгу інтэрфэйсы! Чысьцей зрабіце розум брудны, Настрой свой выкіньце марудны. Я-дрэнны сон твайго спакою, Ужо […]...
- Мне сьняцца сны Мне сьняцца сны… я сьнюся снам. Праз сіта дзён нас лёс цярушыць. Але стаю – мяне ня зрушыць да часу, […]...
- Душа паэта Душа паэта Не ў ладах я сама з сабою. Супакоіцца чым – не знаю. Не знаходзіць душа спакою, Я на […]...
- Клёны Над хатамі светла-зялёны Клён – сонца паўдзённага брат… He ў лес наш спяшаюцца клёны, Яны ўсе чамусьці ля хат. Як […]...