Верш Бітва Любові

Цякуць гады, натужна круціцца Зямля –
А мы заўжды ў цянётах подласці і зла.
Цякуць гады… Зямля стамілася чакаць!
І могуць продкі жорстка пакараць!
Гэй, ліцвіны! Пачуйце кліч сівых вякоў!
Нас Род галубіў – а мы забылі Шлях дамоў!
Дажбога ўнукі, – чые ж на сёння мы рабы?!
Гэй, ліцвіны! Што ж цяпер рабіць?
Зямля крычыць! Крычаць старыя курганы –
Наш Дух маўчыць, знямеў у лапах Сатаны.
А мы ж бацькі, – і нашым дзецям трэба жыць,
Пад вечным сонцам вогненна любіць.
Гэй, славяне! Сварог на бітву кліча нас!
Ярыла ўстане – прабіў ужо надзорны час!
Пярун грымамі з нябёс пасобіць на вайне!
Гэй, славяне! Быць нам або не?
Хай сто вякоў над галавою прашуміць –
Успыхне зноў у агнішчанаў Вечны Зніч!
Пара дамоў, дзе ў нашым Ірыі дзяды
Нясць планету ў вечнасць скрозь гады!
Гэй, зямляне! Даўно чакае Млечны Шлях!
Зямелька-Маці парз столькі гора перайшла.
Дажбога ўнукі, чые ж на сёння мы рабы?
Гэй, зямляне! Час прыйшоў любіць!

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...

Роздум ля помніка “Бітва пры Мілавідах” ВОЛЬГА ЦЯРЭШЧАНКА ( нар. у 1964г.) Роздум ля помніка “Бітва пры Мілавідах”, пастаўленага савецкай уладай (за некалькі гадзін да пачатку […]...

Колькі разоў з берагоў Дзвіны Колькі разоў з берагоў Дзвіны людзі свет пазнаваць хадзілі? Звалася Беларусь тады – край Літва, а народ – ліцвіны. Колькі […]...

Гуцульская рака Навокал горы ў шыпах еляў, Нібыта вожыкаў сям’я. Між іх, як яшчарка, праз зелень Імкне крыштальная бруя, Дзе па каменнях […]...

Ветэранам педагагічнай працы Ветэранам педагагічнай працы. Мае калегі-педагогі! Вітаю вершам сёння вас. Не так даўно адной дарогай Дзяцей вучыць ішлі мы ў клас. […]...

Грунвальдская бітва Грунвальдская бітва (у памяць аб падзеях 1410 года) Сярэдзіна ліпеня… Парыць… Такой вось спякотнай парой палякі, літвіны, татары сышліся з […]...

Бітва пад Оршай Гэта быў цудоўны час. У Беларускім рыцарскім клюбе, які ўзначальвала выдатны педагог і знаўца нацыянальнай гістарычнай спадчыны Арына Вячорка, мне […]...

Бітва на полі сэрца Не ведаю хто быў у гэтым вінаваты… І хоць на гэтым полі мы з табою не салдаты, А кожны дзень […]...

І вэрвольфы на прадвесні баязліўцаў чуюць пах Кроў варожая на белым снезе – Йдзе вайна у нашым лесе, Шэры сцяг з ваўчынай поўсццю – Ворагам усім адпомсцім! […]...

БЕЗ ЛЮБОВІ Хочаш клікаць мяне з сабою, Абяцаеш мяне жадаць? Толькі што нам рабіць без любові, Як абдымкі свае апраўдаць? Зноў дажджом […]...

З Каханьня, Любові, Вясны З Каханьня, Любові, Вясны. Каханьне люляе каханых З віхуры зімовай, слаты, Любові ім дораць муравы Ды першыя кветы з вясны. […]...

Краіна, вартая любові Краіна, вартая любові, Дзяржава, вартая вайны… Чаму згадзіліся, панове, Надзець на ногі кайданы? Сваіх багоў нашто зракліся, А трон чужынцам […]...

Я з губ тваіх любові п’ю атруту Я з губ тваіх любові п’ю атруту- І цноты шаўкавістая мяжа Паволі тлее, нібы губка труту, Пакуль душы даможацца душа… […]...

НАВУЧЫ МЯНЕ ЛЮБОВІ Навучы мяне любові, Навучы табою жыць, Навучы на першым слове Тваім сэрцам даражыць. Выцалуй мае слязінкі, Высушы тугу да дна, […]...

У свеце, дзе няма любові вечнай У свеце, дзе няма любові вечнай, мне не патрэбна вечнае жыццё. Які быў сэнс імчацца па сустрэчнай туды, дзе ўсіх […]...

Каб у любові ў родным краі жыць Хаця і шмат дзікунства на зямлі, але такое – поўны заняпад: каб маці-птушка крыламі сваймі не бараніла ўласных птушанят. Каб […]...

Чаго ні давялося перажыць Чаго ні давялося перажыць, а я жадаю аднаго – любіць!.. Любіць зямлю, лясы і сінь вады, любіць адной або з […]...

БАЛАДА ТАДЭВУША КАСЦЮШКІ (12.02.1746-15.10.1817) “Амерыка, бывай! Вяртаюся дахаты!”- Твой голас, нібы чайка белая, ляціць Над пенай хваль, што нібы дым вайны кудлаты Віруе […]...

Дазволь Дазволь цябе любіць, як кветачку на полі, Як явар малады, што над ракой стаіць, Як залатую птушку, што жыве на […]...

Баравіковае Апошнія нажыткі лесу – Грыбы, Асеннія грыбы. I з драмняку ў драмняк я лезу, Ад павуціння твар рабы. Нагамі верасы […]...

Шлях да тваех сьлядоў Шлях да тваех сьлядоў ведаць, што ты існуеш надзеі не перамагчы выразам “рэальна жывеш” Шлях да тваех сьлядоў цябе мяне […]...

Калі на Зямлі застанемся у двух Калі на Зямлі застанемся у двух, То лёгка насустрач убачым дарогу, А сёння у спісе мільярдаў двухногіх Ў сустрэчы адно […]...

БАЛАДА СЫМОНА КАНАРСКАГА (17.03.1808-11.03.1839) Сонца сакавіцкае крывава З вечаровых выплыла снягоў. Ранішняя Вільня пахне кавай, Як паненка, што ідзе дамоў З вечарынкі, што […]...

БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА СЫРАКОМЛІ (29.09.1823–15.09.1862) Там, дзе кветкі цвілі, сёння-пырнік, Сёння пырнік, а заўтра-крыжы. І тутэйшай зямлі сумны лірнік Думу думае-як тут жыць?- І […]...

БАЛАДА ГЕРМАНА ШНІПА (1760-1830) Пра рыцарства, пра Прусію забыцца! Тут іншы свет, тут іншае жыццё. Ляціць пад ногі, як агонь, лісцё, Смяецца маладзён […]...

Рукі маці Іх цалавала зямля Сваімі пясчанымі вуснамі I каласамі; Неба спякотай, вятрамі, дажджамі Іх цалавала. Пража нямала З іх выпіла ў […]...

Я – сын зямлі Я – сын зямлі, нашчадак хлебаробаў. Услед за сонцам доўга мне брысці. Быў надта б рад, каб хоць зярняткам дробным […]...

Заўсёды наперад Ты слухай, паслухай, Таварыш і брат: Заўсёды наперад! Ніколі назад! Глядзі – во імчыцца Жыццю напралом – Па полі, па […]...

Чаркі – шкваркі не аматар Чаркі – шкваркі не аматар Знаю слова “свежына” Хоць прайшло гадоу нямала Як мы білі кабана Зранку ўсё нажы гастрылі […]...

Як умее кахаць беларуска Я пяшчотай цябе атуляю, палю. Да нябёс уздыму шчасце нашае, любы. Гэтак сонейка ранкам цалуе зямлю. Гэтак месяц начны вербалозы […]...

Рабі Казала маці: “Час прабіў Цяжолый – нету грошай? А ты назло ўсяму РАБІ! Рабі жа, мой харошый!” “Мы не рабы […]...

Ашмяны – родны кут Ашмяны – родны кут, наш старажытны горад, Ссівелы мой літвін, паляк і беларус! На ростанях вякоў – ты, як былінны […]...

БАЛАДА СТАНІСЛАВА МАНЮШКІ (5.05.1819-4.06.1872) Як ветразь, музыкай тваёй з аргана Напоўнены касцёл Святога Яна, І Вільня, як каўчэг, праз свет плыве Па золаце, […]...

Прыемна чуць мне: “Дзякуй! Сястара! Прыемна чуць мне: “Дзякуй!” Як і прыемна пажадаць, Каб поўны радасці ўсялякай Быў год жыцця, які страчаць Усім нам […]...

БАЛАДА ЯЎХІМА КАРСКАГА (20.12.1860-29.04.1931) У словах беларускіх Беларусь жыве, Як у жывой крыві-спрадвечны шлях людскі. Па ім жыццё, як сонца праз сусвет, плыве […]...

Санэт Чароўнай з’явай дзіўнай прыгажосьці Ты ў сэрцы зруйнавала прахалоду. Кляну цябе, кляну сваю прыроду, Дзе месца ёсьць для рэўнасьці і […]...

Скупое лета на цяпло Скупое лета на цяпло, Але было яно, было, Хапала сонца квеценi. Буяла, пенiла, цвiло i прабiвалася, расло,- Хоць i не […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ КАСПЯРОВІЧА (9.05.1900-26.12.1937) … Зноў на шэрай вуліцы зіма Белая, нібы самлелая. І ў табе твайго жыцця няма, І душа сняжынкай белаю […]...

А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце: – Пра што гэта там шабуршаць тыя Каці і Пеці на свеце? А […]...

Дыпціх крыжа Дыпціх крыжа 1. А раптам, як скончыцца шлях чалавечы І дойдзе жыццё да мяжы – Мы Божымі дзецьмі заступім у […]...