Верш Вяртаюцца з нябыту

Спалілі рукапіс яго,
затым – філосафа самога
пякельны спапяліў агонь
за праўду пра людзей і бога.
Пасля, за горадам, з гары
той попел стрэлілі з гарматы
у небыццё, ў тартарары
царквою спаленых і клятых.
I па загаду караля,
як зажадалі езуіты,
яго раздадзена зямля,
дварышча бур’яном пакрыта.
Такі бязлітасны прысуд
быў цемрашалаў ашалелых
наступніку ідэй, пакут
Джардана Бруна й Кампанелы.
Ды паглынае часу вір
цароў, тыранаў, езуітаў;
і вось Лышчынскі Казімір
вярнуўся ў новы дом з нябыту.
Прыйшоў, услаўлены, да нас
вяшчун сягонняшняга даўні, –
не ў Горад Сонца, а ў калгас,
дзе нівы спраўджваюць жаданні.
Цяпер, у гэтую пару,
праз далеч вёрстаў і стагоддзяў
вяртаюцца на Беларусь
яе сыны, – з легенд прыходзяць.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Дні вераснёўскія натхняюць Дні вераснёўскія натхняюць сказаць, хай не ў апошні раз, што я цябе цяпер кахаю, як і тады, у даўні час. […]...

Мадонна з нябыту Мастаку А. Кузьмічу У нябеснай жанчыны блакітная кроў і з валокнаў сінечы сатканае сэрца. Яна любіць гуляць на руінах муроў […]...

Верлібр другі. Яны вяртаюцца На мейсцы вырубаных садоў і паркаў Растуць высокія будынкі. Будынкі з тысячамі квартер І мільёнамі чорных вокан. І тым, хто […]...

Новы год у палонцы Новы год у палонцы Горда крочаць гусакамі да вады. Настрой – мажор! У палонцы сустракае Новы год сям’я маржоў. Смела […]...

Лёс Лёс наш робіць новы крок, Хада року не вырок, Звініць у жылах жывы ток, Камень, зрушце, вось выток. Вось выток […]...

Бог прыйшоў на грэшную зямлю Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Для людзей святло вялікае заззяла. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. […]...

Найноўшая гісторыя Беларусі Не лезь маскоўская брыдота Да нашай пуні, агарода! І вось нарэшце Віскулі І адчапілісь маскалі. Доўгачаканая свабода Для беларускага народа. […]...

Нашы дні Праімчаўся віхор, пыл і затхласць размёў, Сцяг чырвоны разняўшы ўгары. Вы, таварышы, вы ўладары Гэтых фабрык, заводаў і вольных палёў. […]...

Ёсць толькі новы час Ёсць толькі новы час З кожнай першай пралескай, З першым промнем над Росным пералескам. Ёсць толькі новы час З кожным […]...

Бацька прыйшоў Бацька прыйшоў. На парозе прысеў, з працы нібыта вярнуўся дахаты. – Што ж ты адрокся, сынок, як і ўсе? Што […]...

Бедныя людзі – бедны народ Узвышалась раней высока Рэч Паспаліта, Хоць і была наша кроў там праліта, Царская ўлада прынесла прыгнет І паляцелі мы ў […]...

Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...

Век пражыць – не поле перайсці Век пражыць – не поле перайсці, А такому падлягаць іспыту: На каменні зернем прарасці I – зняможанаму ўстаць з нябыту. […]...

Харэ Маёй памяці хутар І вёску душы Напалмам спалілі Паняццяў бамжы. Там дзе коску Паставіць патрэбна цірэ – На бясконцыя мілі […]...

Маркота У гэты дзень ніхто не прыйшоў, Абрыдзела людзям – ніхто не прыйшоў. Сонца не свеціць, істоты маўчаць. Пан лагодна згадаў […]...

Натхняй мяне Натхняй мяне – Я мастак у палоне, збіваюсь з дарогі… Не адчуваючы прыемнай далоні, Цёплы подых па шчоках, сардэчнага болю… […]...

Жарты Дзеда Мароза Жарты Дзеда Мароза Зусім не зімна на двары, І нам усім не верыцца, Няўжо заснуў дзе без пары Дзед са […]...

Гук іржавае кроплі Гук іржавае кроплі, што падае ў брудную мыльніцу Мо такі ж, як і гук кулака, які б’е па няголенай сківіцы, […]...

БАЛАДА ІВАНА ЛУЦКЕВІЧА (9.06. 1881–20.08.1919) На Роса ў Вільні росы, нібы слёзы, Бо ты ўсё ж не вярнуўся з Закапанэ, Бо ты вярнуўся […]...

БАЛАДА ВАСІЛЯ БЫКАВА (19.06.1924-22.06.2003) Ён вярнуўся дамоў, каб памерці, Як спазнаныя словы сказаць, Што няма і не будзе нам смерці І нятрэба па […]...

БАЛАДНЫ МАНАЛОГ КАЗІМІРА ЛЫШЧЫНСКАГА (3.03.1634-30.03.1689) Разбурылі мой дом, як прытулак вар’ята, І спалілі мяне, абакралі мой край. Мог чыноўнікам стаць, нават быць дыпламатам, Стаў […]...

Я прыйшоў да вас Я прыйшоў да вас, каб сказаць, Што за горадам ноч, як дзень: Каля рэчак вербы не спяць, Ясны месяц стаіць […]...

Новы Я Той я памёр. Што ж, дружа, rest іn peace. Ты будзеш у нетрах памяці жывы. А новы Я ляціць на […]...

Сыны Пройдзе час, адгрукаюць гарматы, Змоўкнуць стрэлы, Знікнуць хмары дыму, Сабяромся мы да роднай хаты I спытае ў кожнага радзіма: – […]...

СЦІПЛЫ ІДЭАЛ Гаранковай Ліне Прыехала ў вёску гарадская Да самага прыгожага з усіх. І паімчалася фантазія людская На языках і позірках прамых. […]...

Роднаму народу Я – беларус, скажу вам з гонарам, Я – сын працавітага народа; Не раз народ наш ведаў гора, Але захопнікам […]...

Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...

ВЯРНУЎСЯ САКАВІК На двор вярнуўся сакавік Сумётамі падталымі, Загаласілі капяжы – Зіма адгаспадарыла. Ня ведаючы сам таго, Я разьвітаўся зь ёю – […]...

БАЛАДА МІХАСЯ ЗАРЭЦКАГА (20.11.1901-29.10.1937) …А ты быў рамантык, вясёлы, прыгожы І верыў, што здзейсняцца мары твае У гэтай краіне, якая ўсё ж зможа […]...

Новы год – непазбежны Па прагнозу Гідрамета, За вясной наступіць лета, А за восенню – зіма,- Тут пярэчанняў няма. Але ж, як вось пагадзіцца […]...

На радзіме Ізноў я бачу сэрцу мілы родны кут, Усё i любасна мне i знаёма тут. Лiчу з усмешкаю суседскiя агнi. Старога […]...

Водар шакаладу і Eclаt Я прыйшоў, вым’учаны прастудаю, Перайшоў парог, нібы мяжу. Я прыйшоў з праблем надзённых грудаю, Не гані, я трошкі пасяджу. Слухай, […]...

Басаногiм яшчэ хлапчуком Басаногiм яшчэ хлапчуком Бег вясну сустракаць каля веснiц, З нецярпеннем чакаў я шпакоў, Каб на лiпе iм “домiк” павесiць. Прыляталi […]...

Балада пра грэшнае каханне “Не бяры, калі там не клаў!” – Так вучылі бацькі мяне, Не чапаў я раней. Толькі ў долю прыйшла бяда, […]...

Хоць у войску служыў Хоць у войску служыў – На вайне я не быў. Бацька ж мой ваяваў, На франтах пабываў, Да Берліна дайшоў. […]...

Быў такі са мной выпадак У жыцці маім выпадак колісь здарыўся такі: з ложка ўранку ўстаць бы рады, ды так сціснула бакі – варухнуцца немагчыма. […]...

Хаўрус сваякоў З намі, прычакаўшы лепшай долі, З цеплынёю помніць Беларусь: Казімір Сваяк, як кветкі ў полі, Землякоў збіраў у свой хаўрус. […]...

Помні, братка (70-годдзю Перамогі прысвячаецца) Помні, братка… Помні, братка! Не забудзь ніколі, Як спалілі дзеду хатку, Як жылі ў няволі. Як фашысты захапілі родную краіну: […]...

Краіна туманаў! Твае краявіды Краіна туманаў! Твае краявіды Кранаюць мне сэрца шчымлівай тугой. Ты трапіла ў нерат няўмольнай планіды, Што ў бездань нябыту вядзе […]...

Марцін Тураўскі У дванаццатым стагоддзі, У манастырскам асяроддзі, Светлы старац Марцін жыў, Добрым кухарам служыў. Да глыбокай старасці, Быў заўсёды радасным. Як […]...