Верш Ты не глядзі, што рана скроні

Ты не глядзі, што рана скроні
Заткала інеем зіма.
Падай мне цёплыя далоні
І ціха поруч сядзь сама.

Яшчэ далёка золь і восень
І свежы весніх сіл прыбой,
І гэта толькі так здалося,
Што пастарэлі мы з табой.
. . . . . . . . . . . . . . . . . .

Так нетаропкая развага
Ад бестурботнасці заве,
І так, забыўшы Афенбаха,
Душа Бетховенам жыве.

Над чуйным сном клавіятуры
Двух белых лебедзяў палёт
Даўно мне мроіцца. У хмурым
Вячэрнім змроку гукаў буру
Абудзіць ён і так, без нот.

Няхай Бетховен уварвецца
У гэты ціхі дом, сюды,
Як бура ў сонныя сады,
Няхай матыў ракоча, льецца
І разам плача і смяецца,
Жывы і вечна малады.

І ўвесь пакойчык вечаровы
Напоўніць шолахам далін,
Жалейкай гучнай раніцовай,
Святлом вясёлкі каляровай,
Празрыстай свежасцю дубровы
І звонам горных ручаін,

Каханнем, смуткам палыновым,
Трывогай, болем, сном благім,
Тугой, бядой – усім, усім,
Што ў свеце ёсць,
І – шчасцем новым.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Гляджу на глобус – шар жывы – Гляджу на глобус – шар жывы – i чую шэпат я травы, i бачу, як на паплавы Лятуць вясною журавы, […]...

МОЙ САМЫ МАЛАДЫ Аляксею Ходасу Не ўпершыню пакойчык твой прыбраны, І пыл з твайго “фано” паспелі сцерці. Ну, і чаго папёрся ў той […]...

Няхай балiць! Я чую што жывы! Няхай баліць! Я чую што жывы. Я ведаю, што зноў тварыць сумею І бачыць твае вочы візаві І цалаваць грудзей […]...

Змаганне сілай Змаганне сілай З усім, што зноў Вядзе нас у цемру, Акоў, вякоў… З усім, што сонца Закрыла зноў… З усім, […]...

Замільгацела за небакраем Замільгацела за небакраем… Шалёна заркі наўскос ляцелі… То Леаніды матыў зайгралі, свой старадаўні матыў сустрэлі… Такі быў дзіўны, крыху наіўны […]...

Апусцелі сады Пры спатканні з табой Бегла я на арэлі, Мае вочы гарэлі Яркім сном васількоў. Праляцелі гады Птушкай хуткай за час. […]...

Хай нехта круціць пальчыкам ля скроні Хай нехта круціць пальчыкам ля скроні, А нехта – усміхаецца мне ўслед, Але ж, пакуль пісаць не забароняць, Я буду […]...

Цудоўныя парасткі глеба дае Цудоўныя парасткі глеба дае, Якую аздобіш ласкавай рукою, Яна, безумоўна, аддзячыць табе За клапатлівыя дзеі над ёю. І цуд гэты […]...

Санет Імкнуць да неба пяць дубоў На ўзгорку між дамоў высокіх. Транслююць вышнюю любоў І з недраў пьюць зямныя сокі. Яны, […]...

Калі надыходзіць вечар Калі надыходзіць вечар І бачна захад вераснёвы, Басая Ў светлай кашулі Стаіць у рамонкавым полі. Спявае і шэпча, смяецца, Цякуць […]...

Рана Многа быў я ў баях, Як узяўся за зброю, Так здаралася мне – Думаў, болей не жыць… Восем ран зажыло, […]...

Так не глядзі Так не глядзі Лаўлю ізноў я позірк твой адчайны, Ды ў сэрцы месца для цябе няма. То быў юнацтва эпізод […]...

Не глядзі Не глядзі на мяне, не глядзі, адыдзі, Не чаруй так сабой і наяве, і ў сне! Ты смяешся з мяне… […]...

Не глядзі на мяне Не глядзі на мяне- Я такая заусёды. Калі шчасце міне, Размінуюцца годы. Не глядзі з-за спіны, Як жадаю я дыхаць, […]...

Прачнуўшыся рана Прачнуўшыся рана, пайшоў па ваду я Яшчэ на світанні, Сустрэў дя крыніцы бярозку малую, Як некалі раней. Што сталася з […]...

Як цудоўна жыць! Як хвалюецца сэрца вясною! З капяжамі надзея звініць. Што такое, скажыце, са мною?! Як цудоўна і радасна жыць! Сонца ў […]...

Рана есць па мне камы! Стан быў чоткі, так сабе, Пан сабе пляснуў быў водкі Ды прачнуўся ля Чукоткі Па калена ў дрыгве. Ёсць антэна […]...

Трыялет (Не глядзі так строга на мяне…) Не глядзі так строга на мяне, Позірк твой мне робіць так балюча. І ў грудзях гарыць агнём пякучым, Не глядзі […]...

Яшчэ рана, хлопцы, атрасаць Яшчэ рана, хлопцы, атрасаць На паперу горкія ўспаміны… Халадзее чорная раса На нямецкіх мінах. Слых ад кананады агрубеў, Сонца задыхаецца […]...

А ты ідзі! Дарог у свеце многа, А ты між іх сваю знайдзі. Няхай нялёгкая дарога, А ты ідзі, А ты ідзі!.. Няхай […]...

Непрыкметна падступіла восень Непрыкметна падступіла восень – Хутка пацямнела неба просінь, Выстылі маўклівыя прасторы, He гарыць касцёр на касагоры I плывуць ад лесу […]...

Я сустрэчы з табою чакала Я сустрэчы з табою чакала, Ночкай цёмнаю часта не спала. Мары-мроi ляцелi гурбою, I ў думках была я з табою. […]...

Восень у Версалі Плача раяль, кaлі дождж не cціxae, І мастакі пакідаюць Версаль, Толькі паэт, той паэт, што кахае, Шэпча: “Жё тэм” у […]...

CВЯТЛО МАЛАДЗіКА Ночка чыстым аксамітам Лес зімовы засцілае. Шлях да зорак, менавіта, Маладзенькі месяц знае. Малады і вельмі тонкі, Зноў хаваецца за […]...

Прабач Прабач мяне за ўсе… За пылкае каханне, Якім жіву я серцам і душой. Хвіліны без цябе – цяжкое пакаранне, Але […]...

Помнік ласю Як вадаспад, пясок сыпучы Цурчыць струменем пад адхон… Ён выбег з лесу, стаў над кручай I так стаіць, усім відзён. […]...

Конь сябруе са сланом Конь iржэ, смяецца слон. Застучыць конь капытамi, Слонiк хлопае вушамi. Заiграе слон трубою, Конь кiвае галавою. Конiк весела гарцуе, А […]...

Кіньце смутак Што вы, хлопцы, спахмурнелі? Ці каго вы пахавалі? Ці няшчасце так здалела? Што нуда апанавала? Плюньце, хлопцы! Заспявайма, Каб аж […]...

Вясна-красна на ўвесь свет Мінулі завеі, панурыя дні; Гараць на усходзе зарніцаў агні. Вясна-красна на ўвесь свет! Іду валачобнікам я па зямлі, Вітаю вясну, […]...

Гайдае шпак галiнку зялёную Гайдае шпак галiнку зялёную, Цвiркочуць конiкi у траве. I тугiмi, як струны, промнямi Сонца iграе у лiстве. Чмялi – чубатыя […]...

Расчыняліся, рыпалі дзверы Расчыняліся, рыпалі дзверы, Сівы дзень косы рэдкія плёў. Развітацца… далёкая Мэры, Ці зазвонім зноў чаркамі слоў? Дагарала, мігалася свечка, Ткаў […]...

Слёзы сліваў Стаяць скалелыя сады. Сутонне сцішана сінее. Самлела сон сышоў сюды святлом сумлівым санцавея. Стаяць скалелыя сады. Спакусай свецяцця сузор’і. Сцюдзёна […]...

Даня Даня няўцешна плача, у Дані рэжуцца зубы, праразаюцца словы – рэдукцыя ненаціскных малочных. Арганізатар масавага непарадку – зжаваў у фаршмак […]...

Ці вы чулі? Ці вы чулі? Ці вы чулі? Хутка свята – Новы год! У маленечкай Настулі Шмат заняткаў і турбот. То чапляе […]...

З 8-м Сакавіка Яшчэ нядаўна вечарамі, Калі ішлі снягі з вятрамі, Калі шчыпаў усіх мароз, На шыбах лед жывы парос, Вы марылі, мае […]...

Горкім сном не прысніцца віна Горкім сном не прысніцца віна – Не мая, не твая, а чыя? Як не прыйдзе ніколі вясна, Не яго, не […]...

Кампазытары марозы Водціскі зубоў, Кіпцюроў адбіткі, Песняй льецца З сэрца кроў, Захлынецца Гідкі Розум. Дотыкі-вятры І вады сцюдзёнай, Льецца песняй Кроў бяды, […]...

Спі, каханая! Спі, каханая! Хай сніцца Домік удалечыні, І дымок там будзе віцца, У бераг на рацэ чаўны. Спі, каханая! На рэчцы […]...

Плача каня Плача каня над былой рачулкай, Купінку не знойдзе для гнязда. Плач вісіць шчымлівы, гулкі Над зямлёю, дзе была вада. Хмызнякі […]...

Цведрасць характару Лупцавала ж горка доля, Замест так, кажу – ні-ко-лі! Мо змірыцца, тое здолець. Не, назло пішу – ні-ко-лі! Лёс мо […]...