Верш Усё чакае вясны

Ещё вершы:

1. З Каханьня, Любові, Вясны З Каханьня, Любові, Вясны. Каханьне люляе каханых З віхуры зімовай, слаты, Любові ім дораць муравы Ды першыя кветы з вясны. […]...
2. Зямля чакае першага штуршка Зямля чакае першага штуршка, Ды не таго, каб знікла ўсё жывое, А весняга, каб звонам ручайка Азвалася дыханне трапяткое Дзіцяці, […]...
3. Па дарозе да вясны Па дарозе да вясны, На левабярэжжы, Сняцца лёгкiя нам сны, Ды не нам – належаць. Там нi здрады, нi маны, […]...
4. Такая восень чакае побач Такая восень чакае побач, што сэрца поўніцца роем мрой. мяне для шчасця занадта многа. і тых, хто побач цяпер са […]...
5. У чаканні вясны Зоры. Хоць яшчэ і зімовыя, Але свецяць так яскрава, Што ў душы нараджаецца мара, Прагнеш пейзажы каляровыя, Каб надышоў час, […]...
6. Кахання сад і ластаўка вясны I дождж, і гром, і несціханы вецер, I першы клейкі лісцік выразны! …Абуджваюць балючае дасвецце Кахання сад і ластаўка вясны. […]...
7. Дыханне вясны Дыханне вясны Да Сонца ў планет карагодзе наш край зямны шар павярнуў – у парку зіму мы праводзім і дружна […]...
8. За вёскаю, на адзіноце За вёскаю, на адзіноце, Асеннім днём пачуеш ты, Як вецер на запалай ноце Скуголіць аж да нематы. I што ні […]...
9. Вясны сёлета не было Вясны сёлета не было… А ты душою па-над светам Ляціш, як ліст, у небыццё, Дзе ёсць інакшая планета… Дзе ёсць […]...
10. Свабоды і вясны! Ляжаць! І сцелюць на падлогу. Стаяць! Паставяць да сьцяны. Бяжаць! І служаць свайму “богу”. Не спаць! Нібыта ў час вайны. […]...
11. Першы дзень вясны Першы дзень вясны, За акном адліга. Нёманам плылі І знікалі крыгі. Пад мастом мастак Маляваў карціну. У яго вачах Крыгі […]...
12. Сто гадоў вясны не чуў Сто гадоў вясны не чуў. Звар’яцела ціўкае. Хоць ты ў полі заначуй Пад зляжалай сціртаю. Ды паслухай гэты дух, Памакуй […]...
13. Напалоханы цудам вясны Напалоханы цудам вясны, Расцярэбіy~шы кветкі на дрэвах, Вецер з яблынь у царства сасны Выкраy~ рэчку пялёсткаy~ белых. Пацякла ля ствалоy~ […]...
14. Подых вясны Чароўны дзень вітае золак І птушак гоман заліўны, Трымценне тоненькіх галінак На цёплым веснавым вятры. А хмаркі носяцца па небе, […]...
15. Золак вясны Зара ружовая абуджвае далі I сны таемныя скідае шыр-разгон; Гамоняць, вольныя, спяваюць струны-хвалі Жыцця бурлівага. Гудзе сталёвы звон. На ўлонні […]...
16. Гуканне вясны На аселіцу да гаці Выйшаў люд вясну гукаці, Каб вясна дзесь не блудзіла, А на голас прыхадзіла. Каляровыя тут стужкі, […]...
17. Роднаму народу Я – беларус, скажу вам з гонарам, Я – сын працавітага народа; Не раз народ наш ведаў гора, Але захопнікам […]...
18. Беларус Я маю тут вялікі дар, Я маю тут буйны хаўрус, Сваёй зямлі я гаспадар, Сваёй зямлі я беларус! Я маю […]...
19. І праз жыцьцё лятуць каметы І праз жыцьцё лятуць каметы, Сьвятлом апальваючы зрок – Стае тады ўсё бяз мэты, Спаўзае ў думкі едкі змрок… Што […]...
20. КРЫЖЫ Крыжы на аўтастрадах, пераездах… Ты мне такое месца пакажы, Дзе б не раслі ад Оршы і да Брэста Уздоўж дарог […]...
21. БАЛАДА ФРАНЦІШКА БАГУШЭВІЧА (9.03.1840–15.04.1900) “Яснавяльможнай пані, напэўна, вядома, што яе высакароднаму сыну я абавязаны ўсёй сваёй будучыняй; мабыць і да сянняшняга дня я […]...
22. ДАРАДЦА ВЯСНЫ Вясна — як сам, як свае гады. Пасля зімы душа ледзь-ледзь не плача, бо на радзіме зноў цвітуць сады, сады […]...
23. Хвалі ў душы Хвалі ў душы Было лёгка раней на душы, Чыстым донца. Ні хмурыначкі, ні дажджыначкі, Толькі сонца. Крыху ўзнімецца хваля мутная- […]...
24. Давай ніяк ня будзем зваць Давай ніяк ня будзем зваць Таго, што зараз паміж намі, Пра тое цяжка мне казаць, Як вежу зруйнаваць вятрамі. Жыві, […]...
25. Між каханьня, між сяброўства Між каханьня, між сяброўства… п. Мядзьведзевай Н. А. Развітальнай поўнюсь тугай, Смутак крые небакрай, Рэжа сэрца вострым плугам, Колам ў’ецца […]...
26. Хачу жыць Хачу жыць, Захлынацца і верыць. Піць каханьня нязведаны боль… Дай руку мне, Дай вусны, дай сэрца, Дай мне воч тваіх […]...
27. Каб чалавек знайшоў сабе ў жыцьці Я ня ведаю, кім хачу быць, стаць, Я ня бачу мары ў сваёй галаве. Як быццам не хачу свае рукі […]...
28. Тлее горад начнымі агнямі Тлее горад начнымі агнямі, Мы стаім на праспекце восеньскім. І, здаецца, каханне між намі, Але сэрца на волю просіцца. Зіхаціць […]...
29. Лес сухі Лес сухі Не знае лета. Не заплача аб ім восень. Лес сухі ніколі болей Не сасніць сваёй вясны… Снега шчодрасцю […]...
30. Злыя словы вострымі клінкамі Злыя словы вострымі клінкамі Спаласуюць сэрца да крыві, І, калі яно ў цябе не камень, Паспрабуй з рубцамі пажыві. Не […]...
31. Могілкі з плотам паваленым Могілкі з плотам паваленым. Спрахлі, збуцвелі крыжы. Хто тут пад імі ляжыць – памяць маўчыць шэрым каменем. Небам пайшлі галасы […]...
32. Кружыць бусел вёсачцы Сямёнавiчы прысвячаю Кружыць, кружыць белы бусел Ды над вёскаю маёй. Ён дзяцей чакае мусіць Разам з бусліхай сваёй.. У гняздзечку родным вецер […]...
33. Нам па жыцьці так цяжка жыць Нам па жыцьці так цяжка жыць: Шукаць адказаў на пытаньні, Праходзіць праз выпрабаваньні, І быць сабой. Асобай быць. Нам цяжка […]...
34. Эмігранту Брат беларус, у далёкі край, Цябе мы сёння выпраўляем, Заўсёды ў шчасці сустракай, Таго, што мы ўсе жадаем. Жадаем радасці […]...
35. БАЛАДА АНАТОЛЯ АНІКЕЙЧЫКА (11.07.1932-3.02.1989) У камянях, у бронзе, у граніце Ты пакідаеш цеплыню душы, Як летам неба васількамі ў жыце Пасеена, дзе быць […]...
36. Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...
37. БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ПФЛЯЎМБАЎМ (1.11.1908–13.01.1996) За мужам у Сібір… А для чаго? Ці трэба? Пытанні, нібы снег, ля сэрца растаюць. А над табою чорнае, […]...
38. Беларускі крыж Беларускі крыж Моўчкі сонца палымнее На маўклівы крыж дарог… Леанід Дранько-Майсюк Беларусь ляжыць на крыжы дарог, на плячах штовек войнаў […]...
39. БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ГАЛУБКА (15.05.1882-28.09.1937) Вандроўны тэатр не па свеце вандруе, А толькі з самотнай душы– да душы І ў душах, нібыта ў палацах, […]...
40. З 8 сакавіка Чароўны вечар. Водар кветак. Блакітных зорак сонны шэпт. і сьвеціць ціха сівы месяц Скрозь верхаліны старых дрэў. Павіншаваць цябе хачу […]...