Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Ваяры-алівАры

А ў летку
Можна зьесці ля дрэва
Ранетку.
Пазайздросцілі б жыды
Адам і Ева.
Не бяды. Тысячу грам,
А затым яшчэ дзьве тышчы.
Не ў вінішчы, а ў светлым
Ісціну ўвесь дзень шукаць,
Пад птушыныя спевы у лесе гуляць,
І заснуць у бАры а не ў бАры,
Ліхтары гарадскія і фары
Каб не шкодзілі спаць.
Так наперад ідзем ваяры-алівАры ўліваць!


Верш Ваяры-алівАры - Алесь Круткін