Верш Ў невядомасць на карветах
Кіслата –
Два карабіна,
Аскарбіна,
Караліна.
А яшчэ рэвітку.
А на голку нітку.
На шчацэ
Ў кібітку
Соль нібы наколку
Ўсю тваю забраць
Потым дубальтоўку
Дазваляю ўзяць
І страляць, страляць, страляць, –
Сэрца ж не шкада,
Юшку можаш выпускаць,
Што нам кроў? Вада!
Вінна-водачных пароў
Захісталісь цені,
Як да дранікаў любоў –
Годныя пяльмені.
Будзь гатоў – заўжды гатовы!
Тролль стаміўся, плыт – на дровы!
Плыць вез ветразей у Ветах
Ў невядомасць на карветах.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Расамахаю ночка ліпнёвая Расамахаю ночка ліпнёвая Прытулілася тварам да долу, Як запелі над вёскаю новаю Піянеры – падмен камсамолу. Яны сёння, начлежнікі вольныя, […]...
- Калыша ветрык Калыша ветрык кволыя галіны заснуўшай вішні пад маім вакном… Жыцця – твайго й майго – плывуць хвіліны ў свет, прыцярушаны […]...
- Будзь беларусам Будзь беларусам Не пад прымусам Будзь беларусам Па сэрца жаданнi Хай цябе ўлады Стpашаць землятрусам Ўсё пераможаш Сваiм ты каханнем […]...
- БАЛАДА АДАМА ПУСЛОЎСКАГА (1842(?)-26.06.1863) На белых травах кроў і кветкі на крыві, І ты па іх, палонны, на растрэл ідзеш, І спадзявання ўжо […]...
- Ёсць на свеце мой алень Ёсць на свеце мой алень, Ёсць і гэткае маленне: Будзь заўсёды у аленя, Цёмны мох і светлы дзень! Вы, разумныя […]...
- Ямỳ Цеплым подыхам, Ціхай ласкаю Ты кранай мяне. Будзь мне казкаю. Добрай, сонечнай. Незлічонаю. Будзь маім цяплом. Цемрай чорнаю. Барані мяне, […]...
- Змагар Там, дзе ты, інакш птушкі спяваюць, Нават прыслухайся, не так клён шуміць. А памятаеш, што цябе я кахаю Ды жадаю […]...
- Старэчая любоў “Старэчая любоў”… Нашто такія словы?! Пакуль кахаеш ты, гадзін не лічыць лёс! Калі дзеля любві на подзвігі гатовы, Хай не […]...
- Маме Спяшаешся гастрыць нажы, Чакаеш доктара ў халаце. На ампутацыю душы Заўжды ідзеш, як крыўдзіш маці. Ды застанецца ў сэрцы боль, […]...
- Крывіцкую кашулю пашый дзеля мяне Крывіцкую кашулю пашый дзеля мяне Бо будзе абярэгам яна у змрочным сьне. Ды сэрца у цемры сагрэе калі Ляжаць яно […]...
- ЖАХ На планеце Зямля – неспакойна. Ды цi быў на планеце спакой?.. Не канчаюцца звадкi i войны, Кроў людская лiецца ракой. […]...
- Зімовыя чары Зімою, летам і вясною, І восенню ты будзь са мною, Ты толькі побач будзь. Хачу асмеліцца кахаць, Жадаю быць штодзень […]...
- Будзь чалавекам! Будзь чалавекам! Сьвятло не засьцілай нікому, Ані азадкам, ні сьпіной, Жанчыне, старцу ці малому – Будзь чалавекам – не сьвіньнёй. […]...
- …меньш за ўсё Няма ў нянавісці падтрымкі. Трымае ўсіх людзей любоў. І “хросны бацька” быў не бітай, Не толькі ведаў гвалт і кроў. […]...
- Мая Айчына О, Беларусь-Літва, мая зямля! Вялікая мая зямля-Айчына, Мы ўсе браты, яднае нас яна, Дастойным будзь сваёй зямлі ты сынам. Тут […]...
- Воблік вады Пакуль бяжыць вада, Датуль яна жывая. Крывяніць дол руда, Як рана нажавая. Хоць двойчы не ўвайсці Ў раку адну і […]...
- Суседу He будзь зайздроснікам, сусед, Для госця ў хаце – насцеж дзверы: Заходзь, браточак, на абед, А лепш з’яўляйся на вячэру. […]...
- Дырэктар трэшлітратуры А фобіі, утопіі, Сваё атфоташопілі, Утульную канапу ЗабрАлі у прараба І архітэктара культуры. Цяпер два літра арматуры Палітрай намалююць Куры […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ДУБОЎКІ (15.07.1900-20.03.1976) Дваццаць сем гадоў, як груганоў, Чорна прашумелі праз душу. Словы на паперы, нібы кроў, Бы трава вясной пасля дажджу […]...
- Адзіны адказ Што сумленне тваё падкажа ў адказ на пытанні: “Ты з кім? За чужынцаў ты ці за нашых? Які герб твой, […]...
- Матуліна любоў Дзіця! Чаго табе няймецца? Чаму мяне хвалюеш зноў? Ты зразумей: заўжды ад сэрца Ідзе матуліна любоў. І калі, нават, трошкі […]...
- БАЛАДА РАМУАЛЬДА ЗЯНЬКЕВІЧА (1.02.1811-11.09.1868) Сярод начы, як выбух, навальніца. І ты прачнуўся, каб перахрысціцца, І, падышоўшы ў цемры да вакна, Глядзіш у дождж, […]...
- Пераклад санета 91 У. Шэкспіра Ўсе чымсьці ганарацца: радаводам, Ці талентам, ці поўным кашальком, Ці сілай, ці адзеннем – самым модным, Ці добрым ганчаком альбо […]...
- Час апошніх спеваў Розныя сцягі – Аднолькавыя гукі У сховішчах і дзотах Граюць да стральбы. Розныя нажы – Аднолькавыя рукі Розныя пістоны – […]...
- ДЗЯВОЧЫЯ ВАГАНЬНІ “Быць, ці ня быць?! – О, то пытаньне!” Сказаў аднойчы Ёрыку Прынц Дацкі. Але наведала дзяўчыну іншае ваганьне – “Кахаць […]...
- Свабоды і вясны! Ляжаць! І сцелюць на падлогу. Стаяць! Паставяць да сьцяны. Бяжаць! І служаць свайму “богу”. Не спаць! Нібыта ў час вайны. […]...
- Pour le petіt ange Я шукаў, здаецца вечнасьць ужо прайшла. Ту адзіную, каханую сваю. А ты побач, ля мяне заўжды была, Сагравала душу позіркам […]...
- Akute Раней карысталіся попытам “Мясцовы час”,”УлІс” ды “Мроя, Крама”, Але цяпер у час застоя, спама, Нас раздражняе зноў на біс папсовы […]...
- Сынок мой Сынок мой… Мой першынец, мой хлопчык цёмнарусы, Мінуў прысягі урачысты час. Будзь верным абаронцам Беларусі, Яна, як маці, думае пра […]...
- Будзь гатовы, піянер! Зашумі галлём, сасоннік, Заспявай, быльнёг-лаза, Што мы вольныя сягоння, – Воля вырасціла нас. Загудзі паўстаннем, вецер, Звонам, крыгамі вясны, Што […]...
- Зямля ўжо ледзь трывае нас Зямля ўжо ледзь трывае нас. Калі ж здараецца з ёй штосьці, На ўсе пытанні ёсць адказ: Не ўладары мы тут, […]...
- Неспазнаным чынам Неспазнаным чынам Блытае прырода Добрых і зладзеяў, Моцных і слабых, Ворагаў злачынных, Гожых і уродаў. Абірае дзейсных, Ды ня тых. […]...
- Маёй каханай Доўгія цені, кароткія дні – Восені рытмы… Горад вячэрні запаліць агні – Нараджаюцца рыфмы… Вершасловы аб каханьні, аб табе, І […]...
- БАЛАДА ВАНДЫ ЛЯВІЦКАЙ (25.09.1895-8.12.1968) Далёка Беларусь – і ўсё далёка, Што сэрцу міла і душы было. Па снезе скача за табой сарока, Збіраючы […]...
- БАЛАДА НІНЫ МАЦЯШ (20.09.1943-19.12.2008) Хавацца ад людзей – не для паэта, Якому родны край – зусім не рай, Якога і не будзе – […]...
- Кампазытары марозы Водціскі зубоў, Кіпцюроў адбіткі, Песняй льецца З сэрца кроў, Захлынецца Гідкі Розум. Дотыкі-вятры І вады сцюдзёнай, Льецца песняй Кроў бяды, […]...
- Віной таму віна Віной таму віна Празрыста-срэбны келіх Ці кубак чорнай Горкай кавы? Начныя цені, Пагляд гаркавы. Не хочаш грошай, Не трэба славы, […]...
- КАЛІ ВУСНЫ АБ ШЧАСЦІ МАЎЧАЦЬ Цецеравай Т. Без цябе светлы Санкт-Пецярбург Хмурыць вочы і ўдзень і ўначы, Лёсу нашага змераны круг – Ад якога ніяк […]...
- Шлях Навобмацак іду, ўзіраючыся ў цемру. Бесперапынны шлях у вечнасць даўжынёй. Агонь жыцця задуць імкнуцца ўсё хімеры, ўсяліць у сэрца страх […]...
- Чэкістам Калі пройдзе па мне 40 дзён Я агентам дзяржаўнай бясьпекі Свой апошні пакіну патрон Па дарозе з варагаў у грэкі. […]...