Верш Трыццаць Каралінак

Ещё вершы:

1. Трыццаць пяць чалавек Трыццаць пяць чалавек, трыццаць пяць партызан – сабіраў свой атрад удалы атаман. Гнаў ён коней сваіх удалеч сівых бароў, каб […]...
2. ТРЫЦЦАЦЬ ПЯТЫ Ішоў той самы трыццаць пяты. Пасля вясенняе сяўбы Адзначылі ў калгасе свята – і сход, і стол гасцінны быў. Сабралася […]...
3. Нам разам трыццаць. Мы стаiм на кладцы Нам разам трыццаць. Мы стаiм на кладцы. Яна свавольна туфелькi зняла, Падаўшы мне далонь, каб не сарвацца, Сцюдзёнай хваляй ногi […]...
4. Трыццаць з чымсці Маладзейшыя( за нас)­ у начных клюбах, дзе толькі не клацай­ дзюбай I хутка лаві свой др­айв Старэйшыя(за нас) ш­укаюць свой […]...
5. Позненька, раненька… Дзе ты, каханая? Горнуцца словы да сэрца пяшчотаю. Птушкай бяскрылаю б’ецца пытанне: Дзе ты, каханая, што з табой? Непагадзь вуліцу перапалосквае. Холадна. Хіліцца […]...
6. МОЙ КРАЙ – МАЯ ВЕЖА З удзячнасцю Максіму Багдановічу Мой край – мая вежа, Чырвоны арнамент. Маленькія сцежкі і сінь над лясамі. Палёў родных водар […]...
7. Аўтабіяграфія Снежань Снежань бясснежны, Зоркі-калючкі. У золкім бязмежжы Ўсё не-па людску. Ўсё недарэчна, І не фартова. Згорблены плечы, Страчаны словы. Лёсу […]...
8. Спі, каханая! Спі, каханая! Хай сніцца Домік удалечыні, І дымок там будзе віцца, У бераг на рацэ чаўны. Спі, каханая! На рэчцы […]...
9. Толькі я не баюся слоў Толькі я не баюся слоў Не кажу, што забыў ганарлівую, Не хаваю пакутлівых сноў. Эсэмэскі твае, праўда, выдаліў. Толькі мы […]...
10. Размаўляема мы Па-нямецку ш шчэ: Вечны пакой уф хвой! Ведаеце, калі я памру, Паеду ў Амерыку! Там стрэчу дачку ш. Бо бацькі […]...
11. Чуеш, каханая, долу спускаецца вечар Чуеш, каханая, долу спускаецца вечар: Чорнымі крыламі сад вечаровы калыша, Рукі цалуе, у вусны ўкладвае вершы – Ціша. Подыхам лёгкага […]...
12. Я цішыні струну тугую чую На нівы легла ранняя раса – Сцяблінкі ў момант быццам заінелі, У даўгавусых тоўстых каласах Рукам і працы песні зазвінелі. […]...
13. Сэрца не кавун вам і не не свечка Дзесьці вые ў снежані завея, а ў нас дажджы так безнадзейна, дробныя халодныя дажджы… Зрэшты, я ў дажджах не эрудыт. […]...
14. Абяцанне Дзьве тысячы трыццаць чацвёрты раз (А можа, дзьве тысячы трыццаць пяты?) Cпяшаюся ўзвесці шкляністую гору фраз, Абяцаных кволай душою – […]...
15. Убачыць зорку Убачыць зорку, Устаць на зямлю. Думкі ветрам сухім Скалытнула. Пальцам звонкія Струны крануў – Гукі тонкія Сэрца пачула. Недзе ў […]...
16. Ноч. Ды толькі заснуць не магу Ноч. Ды толькі заснуць не магу, І чамусьці не пішацца зноўку. У свайго я натхнення ў даўгу І таму рушу […]...
17. Ты паверыць не просіш Ты паверыць не просіш… Калі сэрца агорне адчай, Свет паблякне ў вачах навакольны, Адно слова тваё: “Выбачай” І на сэрцы […]...
18. А зярнятак кавалачкі з сэрца ў клункі Зварыце мне сочыва з думак, Падарыце мне печыва ўзяўшы Зярнятак кавалачкі з сэрца ў клУнак. Пакладзіце ў якуюсь мо кніжку, […]...
19. Жартачкі Ах, каханне-аханне, Ад уздыхаў млосна. Прывіднымі страхамі Тлуміш сон дзівосны. Ой, насніла-высніла, Аж сабе не веру! Дзе падман, дзе ісціна, […]...
20. Сонца схавалася, глянулi зорачкi Сонца схавалася, глянулi зорачкi Месяц па небу плыве Ты спадабалась мне з першага позiрку Думкi мае пра цябе Сонца схавалася, […]...
21. … так душа пакідае цела Адыходзячы ў зорны шлях, Азірнецца яна нясмела І падумае спакваля: Гэтым целам любіць хацела, І балела мне гэтым целам, З […]...
22. Я чуў, каханая, што ты будуеш дом Я чуў, каханая, што ты будуеш дом, вялікі дом для ўласнага сямейства, а твой ваюе рыфмамі са злом, спаўзаючы паціху […]...
23. Ты – маё і жыццё, і смерць Прыйдзе, прыйдзе ў ветразях снежань, Набаліцца сэрца маной… А пакуль у любві не межань, Ружы ўсе для цябе адной. А […]...
24. Шкарпэткі для ўнучкі Шкарпэткі для ўнучкі Ніткі пяшчотна-ружовыя Ля грубкі ў клубок звіваю. Звяжу з іх шкарпэткі новыя- І час, і жаданне маю. […]...
25. Каханьне сэрцу не пакута Каханьне сэрцу не пакута, Яно цяпло душы твае; Калі душа, што льдом закута, У тых заковах адтае, Калі зь яе […]...
26. Дарагая… Каханая Дарагая… каханая… залатая… Ці ты чуеш, як цяжка мне? Можа косы твае расплятаюць там далёка, далёка дзесь… Не магу расказаць […]...
27. Помню, помню праз гады Помню, помню праз гады, Спеўная ваколіца: “Выпі, золатца, вады, Сэрца супакоіцца”. Да крынічнай, спакайной – Сцежкі-птушкі вольныя. Трыццаць вёснаў за […]...
28. Заснула стомлена душа Заснула стомлена душа, Зняла блакітнае адзенне, Садрала скуру пры падзенні… Заснула стомлена душа. І сэрца не стукоча ў тахт, І […]...
29. Думка Думка. Дражніць думка маё сэрца: Не лянуйся, кроў гані, Душу дражніць, каб гарэла Ад шчадротнай дабрыні. Сэрца глуха, душа цьмяна, […]...
30. Смуткую Смуткую па жыцці. Жыццю спяваю. На адыходзе песню мне зайграй. Калі на ўсходзе сонца засынае, Мяне за гэта ранкам выбачай. […]...
31. Ты, сэрца, спіш З “Курантаў”* Ты, сэрца, спіш, без памяці ляжыш, А на то не глядзіш, што я спяваю. Разбудзіся, душа, я малюся, […]...
32. А што сэрца? Каму яно патрэбна А што сэрца? Каму яно патрэбна, Калі ўсе глядзяць толькі на цела? Калі вочы палаюць дзіўным срэблам, Але ім ўсё […]...
33. Чэрвеньскі заход На заход глядзець вачам балюча: Асляпляльны чэрвеньскі заход! Абдымае жоўты плед гаюча Зблытаных аблокаў карагод. Белых крылаў рэзкія ўзмахі, Шэраг […]...
34. БАЛАДА АЛЕСЯ АДАМОВІЧА (3.09.1927-26.01.1994) Не думаць пра сябе нідзе, ніколі І роднае нікому не аддаць. Айчына ёсць, калі ў яе ёсць воля, Нібыта […]...
35. Растрэл Калі на растрэл павядуць да сцяны, Я стану прасіць аб адным: Стралялі ў патыліцу мне каб яны У лесе хваёвым, […]...
36. Сьляза ўпадзе на радкі Сьляза ўпадзе на радкі, Душа замрэ зачаравана, А ты – хто працу дбаў, вяршыў – Адрынь нявер і нараканьні; Ты […]...
37. Ты нездольна адказаць мне Тры сотні дзён зусім цябе не бачыў Тры сотні дзён… Вось толькі ці шкада? Я зразумеў: душу не перайначыш, Калі […]...
38. Брыгадзір (Пасьляваенная сцэнка) А бабы маладыя: Па трыццаць – трыццаць пяць. А сьпяць, нібы сьвятыя, І ложкі не рыпяць. У плоці і пры […]...
39. He напісаць з замілаваннем верш He напісаць з замілаваннем верш Пра мой Дняпро, стамлёны і агорклы. Чым ён яшчэ, атручаны, жыве Пад позіркам біблейскай Чорнай […]...
40. Бел-чырвон-белае каханне Яны завуць наш сцяг ганебна SMS, Яны нашчадкі тых хто ў трыццаць сёмым Адвозілі інтэлігенцыю у лес, Спраўляючы пікнік там […]...