Верш А. С. Самагонаў

Ещё вершы:

1. Здарыўся ў пекле раз пераварот Здарыўся ў пекле раз пераварот. Паўсталі грэшнікі, чарцей у катлы загналі. І сталі з тых чарцей варыць кампот. Такога пекла […]...
2. На гасцінцы Чыстым інеем пакрыты На гасцінцы беразняк, Космы густа ім абвіты; У белым снезе маладняк. Свішчуць сані на марозе, Коні рвуцца […]...
3. Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...
4. Адгалоскі даўняй зімы Ці то мроіцца, Ці то помніцца, Бы даўно калісь За ваколіцай Санны след бяжыць_ Дзве палосачкі Ад майго сяла Да […]...
5. ЗНАЁМАЕ Хто напаткае гэты верш, Пакуль не ведае аб кім ён. Або аб чым. Ці яшчэ меньш… Дык, мабыць. нешта не […]...
6. Бясконцыя душы карыды Бясконцыя душы карыды Як стронцыя бамжы, нукліды, Дажджом на сэрца кап-кап-кап, І бык мазгоў нібы А. С. А. В. Рагамі […]...
7. У час бяссоння Ну што напішу я сягоння На гэтым маўклівым лісце?.. …Паціху ўсплывала Пагоня, Імчалі імклівыя коні У чорнай начной глухаце. Імчалі […]...
8. Хоць у войску служыў Хоць у войску служыў – На вайне я не быў. Бацька ж мой ваяваў, На франтах пабываў, Да Берліна дайшоў. […]...
9. Кулон Бога Гэты шарык зямны Замяніў яму крыж І падвесіў кулон ён, цалуючы… Але круціць пакуль Не астылую цвержу Парай пальцаў, ладна […]...
10. Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных, Не бяруць хлеб даверліва зь цёплай далоні… Я жыву, адчуваючы жылкаю кожнай, Што […]...
11. 15.30 15.30 Чакаю…Хвіліну! Мінула гадзіна. 16.30 Чакаю…Ды дзе ты? Я сонцам сагрэты. Зімою. Сумую. Не йдзеш. Чаму з сэрца гоніш І […]...
12. Званы (Беларуская балада. XVI стагоддзе) – Што, званы, вы захадзілі, Так трывожна зазванілі? Хіба можна Так пужаць Ноччу соннай Гараджан? – Мы пачулі: Недалёка Свішчуць […]...
13. Літаратуразнаўства Калі я дзеяслоў – спрагай мяне. Калі я песьня – сьпявай мяне. Калі я раман – згубіся ў маіх старонках. […]...
14. Вершы, проза і запой Як твой лепшы ў жыцці Ужо верш напісаны – Можаш смела сыйсці Ў запой да Нірваны. “Нука стой!” – Закрычыць […]...
15. Забываюцца сны Забываюцца сны, Ападаюць іх шаты, Абрываюцца дні Былых мрояў крылатых. Але сонейка ўсходзіць, Цепліць золак агмень, Боскай міласьцю, згодай, Нараджаецца […]...
16. Міт пра Кука З-за пухнатых цяжарных аблокаў Вызірае забытасці дух, Ападае з дажджынкай да глогаў, Птушка дзіўная – Кук. Ёй, магчыма, не варта […]...
17. Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
18. БАЛАДА АРЦЁМА ВЯРЫГІ-ДАРЭЎСКАГА (4.11.1816–1884) “З Беларушчынай не развітаўся. Гэта мой ідэал,”– ты пісаў І праз ночы душою вяртаўся У той край, дзе раса, […]...
19. Балада пра стайню Сказаў камісар: “Не патрэбен храм, вось-вось камунізм настане. Мы ў храмах наробім складоў і крам, а ў гэтым хай будзе […]...
20. Бажавоўк Можна забіць, і спапяліць, і прах пусціць на вецер, а потым людзям абвясціць, што ён не варты смецця. Але нябесныя […]...
21. Як тырчыць! Генадзю Бураўкіну і Людміле Дзіцэвіч Як дастаў мяне рэдактар ушлы! Кажа, што не так мой верш гучць, І усізмы ў […]...
22. Готыка Готыка: Кафеін і цыгарэта – Два наркотыка. (Лепш налью сабе кампоціка.) Да святла сканчэння аўтаспын Дзе казла чакае адпушчэння Думак […]...
23. А я радзіме верш ці нарадзіў А я радзіме верш ці нарадзіў, Які б за мной радзіма паўтарыла, Які б у спёку свежа халадзіў, А ў […]...
24. ЛЯ ВАРОТ ПЕКЛА Як распытваць пачнуць Пра зямныя грахі — я пакаюся, Бо ад рая, што быў да паэта глухім, — адракаюся. Калі […]...
25. Берагі Бераг твой узносіцца абрывам, Бераг мой – нізінны, лугавы. На тваім – табун сонечнагрывы, На маім – духмяны пах травы. […]...
26. Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў, Каб разагнаць тугу імгненняў стылых. Такіх радкоў я шчэ і не пісаў – Адкрытых, […]...
27. Злосны камарык Ваню сёння спазаранку Усе чулі аж на ганку: Так крычаў, што няма мочы І заплюшчыў свае вочы. А крычаў наш […]...
28. Нічога мераць не хачу на грошы – Нічога мераць не хачу на грошы І сквапным быць – ніколі не змагу. Сваю пяшчоту маме я прыношу, Перад […]...
29. … І прасвечваюць нашыя сэрцы Як адбіткі вякоў, як пабыткі, Што не ў сілах здалець і смуга – Легендарныя коні і світкі, Вышываная – кроўю […]...
30. Я прыйду на зары Я прыйду на зары Нечакана і ціха I знаёмую клямку Нясмела крану… На буслянцы прачнецца Старая бусліха I разбудзіць вясну. […]...
31. Рэўнасць да ночы Маўчыш!.. А ты мне адгукніся, Нібыта за грыбамі ў лесе; Майго пляча чуць дакраніся – Адразу верш з душы ўваскрэсне. […]...
32. Вішнёвы сад і снегапад Народжанай сёмага лютага Я прысвячаю верш Калі зіма марудная Завець Сібір на печ. Я Bіer не ўжываю, І без галюцынацый, […]...
33. Закружыла восень залатая Закружыла восень залатая сонечнай лістоты карагод. Цёплы поўдзень журавоў склікае: – Гэй, хутчэй, крылатыя, ў палёт! Вецер з поля холадам […]...
34. Дыхае ноч Дыхае ноч Верасамі і рутаю. Ціша наўсцяж ля ракі. Коні у мораку Бразгаюць путамі. Гаснуць сяла аганькі. Поўня спаважна Бясхмарнай […]...
35. Крэва Камяні прамаўчаць, камяні прамаўляць ня ўмеюць, А калі б спавядаліся – хто бы той сповяд прыняў? Лёхі цёмныя тут, і […]...
36. Дзень добры, мой сьвеце ўтульны Дзень добры, мой сьвеце ўтульны, Салодчынай вабы падман, Надзеяў крылатыя муры, Лятучыя неўма куда. Дзень добры, мой сьвет неўміручы, Дзе […]...
37. Душа знямела ў цяжкіх муках Душа знямела ў цяжкіх муках І гука мовы не чуваць, Нямала ў свеце ёсць навукаў, Як лёс жыццёвы неспсаваць. Як […]...
38. У старонку Здаецца скончыўся канец у гэту зімную зіму. Вясна прыйшла, але мо дзесць. Не ў першы раз, і не паперш. Яе […]...
39. Сонцавы промні фарбуюць лістоту Сонцавы промні фарбуюць лістоту, Ціха плыве павуцінавы дым. Восень ільдзінкі кідае ў воды, Дыхае яблычным пахам густым. Што за сінеча! […]...
40. У краіне дзяцінства былога У краіне дзяцінства былога, За дарослых гадоў даляглядам, Я сябе ўспамінаю малога, І мне пахне адтуль шакаладам. Там ўсё побач: […]...