Верш Прыпыніць лістапад
Млосны паўмесяц – туман над ракою
Мілай аблічча згубіў пад імглою
Шэрыя хмары у шызых нябёсах
Хлопец пануры заблытаўся ў косах
Роспач на ростанях восеньскіх рос…
Крочыць між голога голля дубровы
Мроіць з душы грэшнай скінуць заковы
Змрочны халодны камень не прытуліць
Полымя подых тугі не раздзьмуе
Тонкія станы паснуўшых бяроз…
Між мітусні напаўночнай журботы
Прагне зляднелае сэрца пяшчоты
Але аскетак тытану ў цягліцы
Не дазваляе пачуццем наліцца
І напаўняецца келік за ШОС…
Дзесьці блукае яго чараўніца
Блізка зусім ці ля дальняй крыніцы
Хай невідушчы цябе прыпільнуе
Не празяхае і не забракуе
Вып’ем, панове, за літасны лёс…
2011
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Лістапад за астатняй лістотай Лістапад за астатняй лістотай шле паўночных вятроў чараду. Я па снезе, што выпаў употай, да цябе на спатканне іду. У […]...
- Ад пяшчоты Задыхаючыся ад пяшчоты, Ловячы тваіх пальцаў дотык, Памятаючы нашы вусны ўпотай – Задыхаюся ад пяшчоты! Задыхаючыся ад пяшчоты, Губляючы паступова […]...
- Лістапад Мае лiсты не вернyцца нiколi. Сваiх лiстоў мне не напiшаш ты. Стаю адзiн у пасiвелым полi. Чытаючы аблокi, як лiсты. […]...
- Лістапад закружыў галаву Лістапад закружыў галаву, Сыпле золата восень пад ногі. Журавы па аблоках плывуць, Нібы мары мае і трывогі. Па сумётах кляновых […]...
- Зноў… аб каханьні Зноў… аб каханьні. І цяпер непатрэбны пяшчоты, Бо жыцьця засталося на дых, Бо калядную торбу шчадротаў, Ад каханьня нягожа прасіць […]...
- Каханьне сэрцу не пакута Каханьне сэрцу не пакута, Яно цяпло душы твае; Калі душа, што льдом закута, У тых заковах адтае, Калі зь яе […]...
- Не сумуй, што гады пралятаюць Не сумуй, што гады пралятаюць, Свой сівы пакідаючы знак, Што пачуцці няўзнак адцвітаюць, Як і ўсё адцвітае няўзнак. Не сумуй, […]...
- Быць ці не? Крыху тугі і пакуты крыху – зноўку душа напаўняецца крыкам… У кругаверці задухі стогне слова жывое, надзея тоне. Рыбай на […]...
- …Душа сумуе па душы *** Душа сумуе па душы. Як неабходна ім сумоўе, Нібы каханне ці здароўе, Нібы само жаданне жыць. Як гэта трэба, […]...
- Праменьчык пяшчоты Я табе ўсміхаюся, Яркі праменьчык пяшчоты! Аніякай работы: Ля сонейка так завіхаюся, Што ляцяць карагоды Вібрацыяй… Пацеркі-ноты Не на жарт […]...
- Неяк дзіўна Неяк дзіўна… Глядзець у твае вочы Сярод зорнай і халоднай ночы. І кожным дотыкам рукі… Я разумею, хто такі… Ты […]...
- Сябрам Сябрам. Хай адбіваюць час званы – На той цягнiк не паспяваю… Натхнення лёгкiя чаўны Нясуць мяне ў журботы мая. Квiтнее […]...
- Апафеоз Чарговая дзяўчына Знікае ў небыцці. Якая прычына Заставіла ісці? На пошукі лепшага лёсу, Які нясецца ў нябёсах, Ды не спускаецца […]...
- ПАСЯРЭ-ДЗІН(ь)- Е! (ТРЭЦЯЕ ДА-ДЗЕ-НА) Ёсць у нас ныркі, якія і сочаць, Каб не было шмат вады ў рабоце. Каб не заплылі вадою мазгі. Задніца […]...
- Сон на яве Учора цемра апантана фантомам грукала ў акно Ў паўночным полыме яно Халодным ззяннем скрыжатала А ты за сотні вёрст спаткала […]...
- Стомлены і целам, і душою Стомлены і целам, і душою ў гэтай мітусні людской і тлуме прагну я хоць крышачку спакою для маіх незразумелых думак. […]...
- Мы адданасці сяброў не заўважаем Мы адданасці сяброў не заўважаем, Абыякавы да іх перажыванняў, Трапяткіх заўжды цураемся пытанняў, А пачуўшы іх, мы позірк свой хаваем… […]...
- Пяшчоты не стае…(светлай памяці мамы) Пяшчоты не стае…(светлай памяці мамы) ************************************ Мне не хапае маміных парад, Хоць не заўжды іх брала за выснову… Каб час […]...
- I ўсё-ткі I ўсё-ткі Я мілую гэты свет, Дзе – Скрыжаванні Злосці і пяшчоты, Дзе кожны міг Сябе пытаю: “Хто ты?” Мо […]...
- Мы на гады жыццё не лiчым Мы на гады жыццё не лiчым Яны – як колы на вадзе I толькi зморшкi на аблiччы Ты не схаваеш […]...
- Да мяне завіталя надзея Да мяне завітала надзея З летуценняў дзявочых і мар, Млын пачуццяў усё меле і меле, І кладзецца ўсмешка на твар. […]...
- Маладым пачуццём Маладым пачуццём Свет заўжды нецвярозы, Іх – дваіх – не рассудзяць Ні людзі, Ні Бог. У каханні ёсць радасць, Пакуты […]...
- Пачынае з новага радка Пачынае з новага радка Кожны год вясна свае адлігі. Сонцам напаўняецца рака I гайдае воблакі і крыгі. Ты мяне хоць […]...
- Чым ты надыхаўся, паэт? Чым ты надыхаўся, паэт, Што ў мітусні надзённых спраў Перакуліў на сэрца свет І на паперу пераклаў? Ці чым упіўся, […]...
- Ізноў Ізноў. Сэрца зноўку знак адчула: Ты мяне ізноў завеш, Успаміны ўскалыхнула, Чымсьці адгукнуцца перш. Думкі цешаць памяць сэрца – І […]...
- Расчараванне Цалуюць шыбу Клічнікі дажджу, Пытальнікам Скруціў лістоту вецер. Найлепшы час Прызнаць, Што не жыву – Страшнейшае Расчараванне ў свеце. Тунель […]...
- Прабач мне, Мінск! Прабач мне, Мінск! Ізноў цябе мінаю, Хоць сэрца напаўняецца журбой Што з вышыні палёту ледзь пазнаю Паміж лясоў знаёмы абрыс […]...
- Каб праменна жылося Зарані ў маё сэрца надзею, Каб заўсёды яна мяне грэла – І ў шалёную злюку-завею, І калі сум спародзіць залева. […]...
- Мае мары разбіваюцца аб лёд Мае мары разбіваюцца аб лёд. Я не ведаю, што ўперадзе імжыць. Хвалі тыдняў. Дзён – вадаварот. Без пяшчоты сэрца не […]...
- Я пакінула сэрца на гэтай зямлі Я пакінула сэрца на гэтай зямлі, Што з дзяцінства Радзімай мне стала. Там, дзе ціха мне маці спявала”люлі”, Дзе пяшчотна […]...
- Пакрыўджаны дзіцёнак Пакрыўджаны дзіцёнак Адчайна прагне ласкі, А Канстанцін Путронак На ноч чытае казкі. І 33 каровы, І мама мыла раму. А […]...
- Абяцанне Дзьве тысячы трыццаць чацвёрты раз (А можа, дзьве тысячы трыццаць пяты?) Cпяшаюся ўзвесці шкляністую гору фраз, Абяцаных кволай душою – […]...
- Загадка Чырвонае, створана біцца бязлітасна, самааддана. Прагне крывёю напіцца, гучыць, як гук барабана. I ноччу не ведае стомы. Усмешка яго кранае. […]...
- Гэта справа Гэта справа ганебных рабоў-пакланяцца і падаць. Наша справа-стаяць, уздымацца, ісці. Наша Воля лунае ўзнесенным Сцягам. Наша Воля крывёю на сьнезе […]...
- Сонцам пяшчотным угрэты Сонцам пяшчотным угрэты, Атулены кволай травой. Ён той хто ў полымі веры Ды з гонарам ў сэрцы, Адважна ён крочыў […]...
- За акном шалее завіруха За акном шалее завіруха — Там няма для танцу перашкод. І яе верлібравыя рухі Прымушаюць сесці ў маралёт. І нясуцца […]...
- У тумане Нехта нябачны У шэрым тумане Ціха гукаць мяне Вечарам стане Голасам, поўным Пяшчоты і болю. – Хто ты? – спытаю. […]...
- Калі восень шэрасць замене на просінь Калі восень шэрасць замене на просінь, то не будзе падманам, пакуль у вачах тваех хмара існуе аблачынкай… Хмары, гэта аблокі […]...
- Заблішчаць купалы на Купалу * * * Заблішчаць купалы на Купалу ад высокіх паганскіх кастроў, нібы з даўніх стагоддзяў паўсталых, каб сагрэць нашу кволую […]...
- Народзіны Дарога. (У сэрцы пяшчоты так многа). Сьнягі. (Аблачыны ля ног ляглі). Каліна. (Дзяўчынку назвалі Інай). Нядзеля. (Сонечная кудзеля)....