Верш Пярун
Гром пад раніцу біўся
у зачыненае вакно.
А я Пяруну маліўся
праз тонкае душэўнае шкло.
Я бачыў яго вочы,
рукі агнём гарэлі,
валасы чарней ночы
і зоркі на кашулі
яго зіхацелі.
Навальніцу пускаў
цвёрдай, моцнай рукой
чалавеку.
Каб той не распускаў
дабрату сваю да цемры
ад веку да веку.
Там, дзе кроў і слёзы
ліюцца,
не патрэбны ахвяры.
Там, дзе душы людскія
куюцца,
няма ні гора, ні кары…
Дождж ліў, навальніца блішчэла,
грукатала навокал зямля…
Ён прыйшоў расказаць, што
вечна не цела,
а вялікая, як неба, душа.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Шчасце…Гора Над заросшай над поймай збялелай, дзе імгла разышлася ў бакі… На траве слёзы ранку знямелі – гэта слёзы мне роднай […]...
- Шапаціць вясновый дождж Шапаціць вясновый дождж, З першым громам, бліскавіцай, Быццам у небе коціць хтось, Шар каменный па масьніцы, Быццам з гэтым непакоем, […]...
- Горкія роздумы Сучасны свет даволі жорсткі, Ў ім жывуць не па сумленні. І гэты досвед вельмі горкі Нам спрычыняе засмучэнні. Няма тут […]...
- Мы можам спыніць вайну З дзяцінства слаўнага куплеты. І толькі з дрэва – пісталеты. З вады ўсе кулі, на ўцеху. Гарматаў залпы – з […]...
- Пярун блаславіў твае ўцёкі Пярун блаславіў твае ўцёкі – Высокі і добры наўздзіў – Твае завушніцы, пярсцёнкі І твой ланцужок блаславіў. Але навальніца пужала, […]...
- БАЛАДА РАМУАЛЬДА ЗЯНЬКЕВІЧА (1.02.1811-11.09.1868) Сярод начы, як выбух, навальніца. І ты прачнуўся, каб перахрысціцца, І, падышоўшы ў цемры да вакна, Глядзіш у дождж, […]...
- Першаму снегу Заўсёды першы белы снег, І так было ад веку, Нібы здымае нейкі грэх Любому чалавеку. І лёгка на душы тады, […]...
- Малох Гэта не дождж са стрэх, Гэта – людскія слёзы, Гэта – вялікі грэх Хмарамі між бярозаў. Гэта крыві агонь, Не […]...
- Зімовы дождж Зімовы дождж – па шыбах слёзы… На крушнях волкі ночы цень. Твой шлях адсіверны мімозы Ўсцілаюць зоркамі надзей… Надзей няўцямных, […]...
- НА АХВЯРЫ Знаёмыя з могiлак твары, Змарнелi, згарэлi пакосы. Зямельцы маёй на ахвяры – З чорным халодныя росы. Пакрылi свiнцовыя хмары, Стронцый […]...
- У планеты на плячах Аднойчы дождж пайшоў знянацку, і сонца яркае заліў, у дзіцяці адабралі цацку, якую дужа так любіў. І слезкі гаркія ліюцца […]...
- Стаяла хмара нерухома Стаяла хмара нерухома У жыце спелым. Ад першага удару грому Аж пачарнела. Гром пахіснуў яе, пасунуў, Разгойдаў жыта… Павеяла цяжкім, […]...
- На гэтым свеце На гэтым свеце – Дождж і вецер, I зграі змрочныя Аблок. Ды несупынна Сонца свеціць, І адступае Чорны змрок. У […]...
- МУЗЫКА ДАЖДЖУ Плачуць хмары. Мокнуць клёны. Летні дождж са мной вальсуе. З дынамічнасцю шалёнай На асфальце ён пульсуе. Forte, semplice, veloce… Гэты […]...
- Дождж, не плач!.. Я з табою сумую Дождж, не плач!.. Я з табою сумую. Свае слёзы мне ў шыбы не лі. Я ж слабая – сябе не […]...
- Дождж, дождж першабытны Дождж, дождж першабытны Ад самога пачатку часу, прасторы, Мысьленьня. Ламаецца ноч, як забытая лялька, І дождж ідзе. Абяцаю табе небыцьцё […]...
- Навальніца “Навальніца” Неба-чыстае без хмаркі Без памылкі і памаркі Сонца-ярка-жоўты шар Не дзянек а божы дар Толькі парыць няма спасу У […]...
- He журуся, што час адлятае He журуся, што час адлятае, Толькі хай праз мяне ён ляціць I ў прадонне душы ападае З яго тое, што […]...
- Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
- Верш пра неправедзеную гутарку Валокся дождж па горадзе сутулы, Чапляючы за глыбіны дамоў. Ці з гора быў ці з немачы пануры: Не падымаў, вачэй […]...
- Смуткую… Спачуваю Туга. Адчай. Знямога. Скруха. Паблізу – слёзы. Ледзь крані. Не маю сіл навіны слухаць. У смутку… нават камяні. Страшэнны выбух. […]...
- Далёкі гром Маланка вогненным багром Цяжкія крыгі хмар разводзіць, Па небасхіле ўладна ходзіць Далёкі гром. Цярэбіць пушчу напралом, То глуха стогне, то […]...
- Галіны ліп па-над стрэхамі хат Галіны ліп па-над стрэхамі хат, І дождж ідзе, расносіць думкі ў бакі. А з неба гром б’е з гармат, І […]...
- Вечаровая малітва І дождж, і сьнег, і сум адвечны мой. І кнігі бескарысныя, і песьні. І час ляціць над мёртваю травой, І […]...
- ГОРА Гора. Кахаюць адзін аднога. Ці не кахаюць. Дык любяць? Усё быць можа. І ўдачлівы, і нябога, Сляпымі сваімі крокамі людзі […]...
- Апошнія хвіліны Каліноўскага Час апошні… Канваір вёў мяне на смертны пір. Лёд у вачах, і ў задуменні… Над зямлёй гулялі хмары, зацягнулі шчасця […]...
- Дождж ” Дождж” Дождж залівае, я адна Сяджу гляджу ў акно Не відаць неба, пустэча Акно ўсё ў слёзах святла Бяроза […]...
- Песня на каляды Пастушкі гулялі, Каляду ігралі: Бог нам аб’явіўся, Хрыстус нарадзіўся – Каляда-Каляда, гэй. Не ў пышных харомах, Ані ў панскіх домах: […]...
- Моя Мова З легендаў і казак былых пакаленняў, З калосся цяжкога жытоў і пшаніц, З сузор’яў і сонечных цёплых праменняў, З грымучага […]...
- Цела паэта не вечна Р. Барадуліну Цела паэта не вечна, Толькі душа, неба свет. Круціцца лёс чалавечы У жорнавах гучных планет. Светлыя, хуткія птушкі-гады, […]...
- Я спазнілася праз дождж Я спазнілася праз дождж, Я спазнілася… Хоць спяшалася і бегла як магла. Закахалася ў цябе, Ці стамілася Я чакаць таго, […]...
- Першая вясна О слёзы першыя вясны – Як слёзы першыя кахання… Вы змылі чараў зімніх сны – Паўсюль прасветленасць літання. Сышоў у […]...
- Танец снегу ў аблоках з паперы Танец снегу ў аблоках з паперы І ядлаўцава-бэзавы пах. Гэта свята душы і жаўнераў Што нясуць у сабе кроў барыкад […]...
- Жук i слiмак Пагожым летнім ранкам На лузе за сялом Сустрэўся жук аднойчы З рагатым слімаком. – Здарова! – жук вітае. – Куды, […]...
- Хрысі Авгі Сакавік, ідзе вясна, Веры дасць вагню сагрэцца, Адыссея ў бок рунА, Бог Пярун скуе нам сэрца. О святыя нашыя спрадвеку […]...
- Мэта Мэта. Мэта йдзе прад чалавекам, А ён ёй жалезы рушыць, Што яму куюцца векам, Перашкодай харалужнай. Мэта шлях людзей вядзе, […]...
- Муж і жонка Сямейны абед. -Ці смачны суп? – яна спытала. -Не маеш тэмы для скандала?.. *** Муж і жонка. -А хочаш, мілая […]...
- Ізноўку гром на лес, на голы Ізноўку гром на лес, на голы, I хмурацца сябры мае: У сэрцы нейкі даўні голас Сігнал трывожны падае. Нябёсы грозяць […]...
- Вільня Ажываюць крокі твае у цішы начной, І лятарня кідае сноп промняў залатах, і, здаецца, есць на зямлі толькі мы з […]...
- Паны і халопы Зарасла даўніной памяць нашага рабства, дзе быў пан, быў бяспраўны халоп. Дзе халопскія рукі не ў галіне мастацтва, а пад […]...