Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Н

1. Н.

Тваё сэрца
так б’ецца,
так грукоча
прыемна,
і ўдалеч
імкнецца
наша любасць
узаемна.

Мне цябе
не хапала,
не хапае
і зараз,
на стале
толькі кава,
і наперадзе –
старасць.

Мы абдымемся
дужа
нашы рукі
сплятуцца,
а за вокнамі
сцюжа
разам з небам
смяюцца.

********
Каля вогнішча
жарка,
сілуэты
счарнелі,
і па сценах
так шпарка
паплылі,
замігцелі…

2.

На душы, як на рахунку
стала пуста.
Ад цябе ні пацалунку,
толькі хустка.
Падарунак развітання,
прабачэння.
Я прачнуўся гэтым раннем
у затачэнні.
Дождж заплакаў вельмі горка,
неяк глуха,
яго сціплая гаворка
л’ецца ў вуха…
І пайшло жыццё па свеце…
Развітанне…
Ну і я адзін, як вецер…
– Ты са мной?
– Не…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Н - Алесь Борскі