Верш Човен

Ещё вершы:

1. Човен у тумане Хвалі з туману. Бацька Неман. Цішыня. Човен стары, плыве. Рухомы плынню. Адкуль вандруеш ты?. З якога дня? Са Стоўбцаў. Альбо […]...
2. Вясло Ты помніш? Ноччу чорнай, Як месяц не сьвяціў, Крадком – у дзедаў човен. І наўпрасткі – у ціш. Нас туманы […]...
3. Так! Пад ценем вясла Так! Пад ценем вясла утрапёнай вады вуркатанне, пеннай бурбалкі ўсхліп, – так! Пад ценем вясла – цень на дне, цень, […]...
4. ПРЫГАЖОСЬЦЬ Неадменным, неаглядным, недасяжным Золкам ад лагчыны басанож, Ў хусьце зрэбнае убраная, бязважка Па расе ступала Прыгажосьць. У вышынь санліва-безгалосую Заплятала […]...
5. За імгненнем бяжыць імгненне За імгненнем бяжыць імгненне, Нібы кадры нямога кіно. Вечнасць грае ў тэатры стварэння, Нараджаючы цень і святло. За хвілінай мінае […]...
6. *** Cвiтанне Бяссонных хваляў хваляванне вітае сонца ружы след. Дзень пачынаецца з світання, жадання ўпрыгожыць свет. Вакол нiбы агонь сапраўдны чароўна шар […]...
7. Я будаваў свой карабель Я будаваў свой карабель. Ды дзе мне плыць? Усюды мель… І ён вялізны быў Бы гмах, Ды чэрап быў на […]...
8. Адвечны замак А замак абароніць ад ярма І вось паўсталі разам проць навалаў Шчытом каменным па-над поймаю ракі Адная круглашчокая, напроць яе […]...
9. Час імкліва бяжыць Час імкліва бяжыць скрозь аблокі, Не спыняючы хваляў жыцьця. Усьміхаецца лёс шэравокі: Памятай таямніцы быцьця. Не забудзь, браце, матчынай мовы, […]...
10. Вадзянік У спёку пад мостам ляжыць у цяні На ціне нядужы, стары Вадзянік, I доўгія думкі яго чарадой, За хваляю хваля, […]...
11. Паяднай пачатак і канец Паяднай пачатак і канец – Азарацца памяці скляпенні, Каб пад імі сталі палымнець, Ясніцца мінулыя імгненні. To не проста зноў […]...
12. САРАМЛІВАЯ Ты схілася па-над люлькаю І туліла дзіця да грудзей, Нібы верба – танюткая, гнуткая, Калі цень аддае свой вадзе… А […]...
13. Пачвара Чорнае сонца свеціць, Смерць кліентаў меціць. Пачвара вылезла з пячоры. Калі? Ды учора з вячора. І што рабіці нам? Пачвара! […]...
14. Чорнае з золатам Чорнае з золатам прыкіпела да лісця, Да крывога месяца, навечна прыкутага, Апошнія ночы небу даліся Сталёвымі слязьмі і зорнымі пакутамі. […]...
15. Мрокі хіжымі птахамі жніўня Змрокі хіжымі птахамі жніўня Акаляюць бязмоўнасць прасторы. Звышадчайнай слязою ліўня Енчаць рэхам далёкія моры. Па-над квеценню яблычных межаў Збеглых думак […]...
16. Зайшоў ужо над рэчкаю Зайшоў ужо над рэчкаю Круг сонца залаты, І шэпчуць казку даўніх дзён У жоўцені лісты. Далёкі голас чутны стаў, Далёкі […]...
17. Дыхае ноч Дыхае ноч Верасамі і рутаю. Ціша наўсцяж ля ракі. Коні у мораку Бразгаюць путамі. Гаснуць сяла аганькі. Поўня спаважна Бясхмарнай […]...
18. БАЛАДА ГАЯ ДЭ ПІКАРДА (20.07.1931-21.04.2007) Туманны Лондан, як каменны човен шэры, Плыве праз акіян і праз вякі плыве. І нехта ў сонцы бачыць залатыя […]...
19. На досвітку Вакол – ні гуку. Салавей Не выпускае ў неба трэль, Бы звечара – заўзята, ліха не граюць конікі на скрыпках, […]...
20. Мые вадой дажджавой валасы Мые вадой дажджавой валасы. Мала таго – у запас набірае. Быццам і праўда, для гэтай красы З рэчкі вада – […]...
21. Невядомаму салдату Вакол цябе акопы, бліндажы. Вакол – зямлі скрываўленай сумёты. Малітву нехта шэпча:”Памажы!” Кляне другі:”Каб вы згарэлі з чортам!” Вакол цябе […]...
22. Паразуменне “Гавары — буду слухаць да рання…” Паразуменне Ты разумееш мяне, Я разумею цябе — Мы гаворым з табой На адной […]...
23. Жыццё бывае не такім Жыццё бывае не такім, Якім мы хочам яго бачыць… Яно падобна да ракі, Якая русла сваё значыць. Рака віруе, мкнецца, […]...
24. Я-рыбак Сядзеў я з вудай ля ракі На бугры крутым, пясчаным. Са мною побач чудакі Сяделі з вудамі таксама. Сядзелі доўга, […]...
25. Ідзе Імша і Бог так блізка Прапахлі сьцены Бернардынаў Кадзідлам даўніх таямніцаў, Пацьмелі ад людзкіх правінаў Вакенцы спавядніцаў. Дрыжаць старэчаю арганы, Пужаюць пыл спрадвечны. На сьвечках […]...
26. Пусты касцёл Пусты касцёл. Разбураныя сцены. Вятрыска гойсае па алтары. І ціш вакол… Вакол спакой пякельны, Няма душы на гэтае зямлі. Цвінтар […]...
27. На рэчцы зімою Не сядзіцца ў хаце хлопчыку малому: Кліча яго рэчка, цягнуць санкі з дому. – Мамачка-галубка! – просіць сын так міла. […]...
28. Ля сьцяны Зубамі легшы ў бок сузор’яў, магчыма з’есьці ўсё вакол. Усё(!) што ёсць вакол жывое!!! У забыцці на зайздрасць гон. Глядзець […]...
29. 26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...
30. Дрэва Час асенні, як тужлівы вечар, На прамёрзлы лес развесіў хмары. А па дрэве, быццам бы па твары, Секануў сцюдзёнай соллю […]...
31. Што мне рабіць? Што мне рабіць? Куды мне дзецца? Ратуйце, людцы, ад бяды! Мне “знесла дах” ад песень Лепса – Сама не ведаю, […]...
32. Сябрукі Бруд парыушы там ды сям Дамоу плялося парася А насустрач да вады Гусак валокся малады – Сябраваць давай сусед Парася […]...
33. Камбайны Камбайны Я падшыванцам быў няўрымсьлівым, калі Да нас аднойчы Упершыню прыехаў шэраг веліканаў Незямных. Усьмешкай у сяброў на ўвесь шчарбаты […]...
34. Новагодні дзіцячы “Новагоднія дзіцячыя “ Што за свята сення ў нас? Тут сабраўся першы клас За акном мароз і снег А вакол-дзіцячы […]...
35. У Шушанскім З тых дзён шмат часу адышло, А я заўсёды, дзе б ні быў, Няспынна думаў пра сяло, Дзе, як выгнаннік, […]...
36. Не баліць Мая воля – ў няволі, І хацеў б я забыцца, Ды аб долі-нядолі Страшных мараў не сніць. Маё сэрца у […]...
37. Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...
38. Вясна – i свежы пень заплыў слязьмi Вясна – i свежы пень заплыў слязьмi: Як горка плача родны дол па дрэве! Мурашкi чорныя, ажыўшы на прыгрэве, Ужо […]...
39. Ліліт Не Ева – Ліліт была першай Жанчынай і жонкай Адама. Яна для каханага вершы І нават паэмы складала. А вечарам, […]...
40. Першы пацалунак Першы пацалунак напоены цішынёй… Не зразумець – саладосьцю ці горыччу поўны ён, прахалодай, а можа, жарам? – не разабраць. Як […]...