Верш Іранічнае
Жыў-быў руплівы вучанік.
Чытаў ён груды тоўстых кніг
І бездань мудрасці спасціг
Ў надзеі сатварыць шэдэўры.
Ды небарака быў не першым,
Хто бег у тыя міражы!
Не слухаў ісціну святую,
што эталон для нас жыццё:
Мы п’ём і каву, і віно,
А вырабляем – ўсе адно.
Што немагчыма аніяк
лічыць шэдэўрам аміяк…
Ещё вершы:
- # ты пачакаеш ля прыпынку # ты пачакаеш ля прыпынку можа болей чым звычайна глынеш гаркоткага-салодкага віна ён можа ценем быць нябачным побач недзе можа […]...
- Без чаго немагчыма жыццё Без чаго немагчыма жыццё, Без здароўя, сяброў І што ўсё?! Не. Без мараў і шчасця, Несустрэчы з нянасцем. Без матулі, […]...
- НА ВЯРШЫНІ СТРАСЦІ Нам расстацца б на вяршыні страсці І на памяць у жыццё з сабой Ночы казачныя тыя ўкрасці, Нібы ў ракавіне […]...
- Зязюля Не кувай ты, шэрая зязюля, аб памерлых ты болей не кувай. узгадай ты, шэрая зязюля, узгадай святую браму ў рай. […]...
- Казкі Бога Салодкая кропля дажджду, (бо з прысмакам кавы), паўзе па замглёнаму шклу, нібыты, кульгаючы, пава. Услед пакідае прасцяг – рэха самоты […]...
- Вясновы вечар, панядзелак Вясновы вечар, панядзелак, Народ вяртаецца дамоў. Ды воляй лёсу ў метрапалітэне Гіне N-ая колькасць жыхароў. У чым і хто тут […]...
- Завеса страт Ўсе застылі Мае матылькі Не трапечуцца Ўжо ад світанку… Як жа рана!? Так цёмна вакол Немагчыма Зіма за вакном… Адцураю […]...
- Каб вярнуць тыя часіны Каб вярнуць тыя часіны, Як вучыцца не хацеў, То цяпер ўжо, магчыма, На заняткі б я ляцеў. Вочы вылупіўшы б […]...
- Я не помню калі Я не помню калі Зразумела, што сэрцам твая. Можа, як зацвілі танкастволыя вішань сады, Мо мяне абудзіў апантаны любоўю жаўрук, […]...
- Жыццё, якога не было Жыццё, якога не было: Віно, атрута, здрады. Буяла стомаю асцё: Смех, кпіны, звады. Жыццё, якому і не быць: Спагада, літасць, […]...
- Тры матылькі ля свечкі-сонейка Тры матылькі ля свечкі-сонейка ўначы Спазнаць імкнуліся: “А што гэта – агонь?” Адзін здалечку баязліва пасачыў – І па вяртанні […]...
- Прыцяжэнне часу Жыццё з маленькага вучыла: Як ні мудруй тут, ні пручайся, А немагчыма, немагчыма Адолець прыцяжэнне часу. Агорне веснавосць павеву – […]...
- Чытае Сяргей Вераціла Чытае Сяргей Вераціла Цесна словам у строме бурлівай маўлення – напіраюць адно на другое, штурхаюць, задыхаюцца болем ці прагай натхнення, […]...
- Ісціна Спарадзіла мяне маці ў белы свет. Апусціла на ламачча. След у след Па карчах ды па балотах Пацягнуўся я з […]...
- Oui Oui ( да, франц) Апавяданне пра сябе магчыма будзе не цікавым. Жыццё прайшло не як у сне. Не кожны дзень […]...
- А хто прыкладзецца к блакітнай Верш: …А хто прыкладзецца к блакітнай бутэльцы – то здейсняцца мары, я чула даўно. Жаданьне наперад задумаць патрэбна. Ну, вось, […]...
- Мне распазнаць яшчэ не позна Мне распазнаць яшчэ не позна, Дзе кіслы квас, а дзе віно. Паміж усіх, што стрэў я, розных Цябе прыкмеціў я […]...
- Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...
- Фарбы Кубачак кавы – чарно. Цыгарэтка ж белая. У келіх ліецца віно. Чырвань з вінаграда спелага. Каляровае гэта жыццё Ці падмена […]...
- Жыцце – імгненне …А здаецца, толькі ўчора Шумна веяла вясна, Зазывала на вячоркі Ды трымала дапазна. І яшчэ зусім нядаўна Лета сонечна цвіло, […]...
- Два ўзгоркі вёсачка мая Два ўзгоркі вёсачка мая Галоўнейшымі лічыць: Пагост магільны і маяк – Прыцэл картаграфічны. Стаяць упоручкі яны: Адзін – прагрэсу база, […]...
- Чужая любая ЧУЖАЯ ЛЮБАЯ Вас не магчыма не кахаць, У надзеях верыць спадзявацца. Вас немагчыма не кахаць, Ды як магло такое стацца? […]...
- Трыялет Цані імгненне кожнае жыцця, бо і жыццё ў нас — адно імгненне. Яшчэ — юнацтва, а ўжо — сталенне… Цані […]...
- Матчына песня Падзякаваць трэба той матчынай песні, Што ў калысцы ты слухаў не раз, І з вуснаў яе, трапяткіх і гарачых Заўсёды […]...
- Матулечцы прысвячаецца Немагчыма. Зусім немагчыма Без пяшчоты кранацца вачыма. Немагчыма зацята маўчаць Пра тваю памяркоўную стаць. Немагчыма далоні кранаці І без ласкі […]...
- Я ўжо ў казкі не веру Я ўжо ў казкі не веру, Прывідаў, русалак ды лешых няма. Я ведаю, што цмок не вартуе князёўну, А я […]...
- Жыцце не лічыцца ні з кім ЖЫЦЦЁ НЕ ЛІЧЫЦЦА, ТЫ ВЕДАЕШ, НІ З КІМ. ЯНО ДЛЯ НАС З ТАБОЙ НЕПАДУЛАДНА. МЫ АД ГАДОЎ ЯГО ТАК ХУЦЕНЬКА […]...
- Прыйшла… І супыніла часу рух Прыйшла… І супыніла часу рух, I зноўку абудзіла боль таемны, Мне сэрца паланіла колам рук I роем мараў-сноў невераемных. I […]...
- Жанчына і лета Жанчына і лета Пасталела лета Між бяроз адчай У гадах кабета З нову не пачаць Памяняла фарбы Шчырасцю узяло А […]...
- Цябе сустрэў я на кватэры Цябе сустрэў я на кватэры, Звычайную і таямнічую. На той удушлівай кватэры Тварцы збіраліся тутэйшыя. Хто верш чытaў, хто толькі […]...
- Два люстэркі Два люстэркі Людміле Жыву на свеце, як умею, твае цалуючы сляды. І паступова разумею: маё люстэрка – гэта ты. Віно […]...
- Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...
- Плач Анёл самотны падаў з неба над Беларуссю незаўважна… Адно крыло – бялей ад снегу. Другое – чорнае, бы сажа. Упаў […]...
- Страчаныя ноты кахання Страчаныя ноты кахання… ********************************* Усё ж гады бяруць сваё – І не згадзіцца немагчыма… І лёс, што нас аднойчы звёў, […]...
- Вялікі грэх у жыцьцё зьняверыцца Вялікі грэх – у жыцьцё зьняверыцца, Куды, за чым ійшоў, забыць, Лічыць: набытак – непатрэбіцай, Таму, хто будзе после жыць. […]...
- Тысячы гадоў Тысячы гадоў Шукаем ісціну. I чым большая прага пазнання, Чым глыбей дакопваемся да яе – Тым глыбей правальваемся У – […]...
- Кожнаму адмераны свой час Кожнаму адмераны свой час, Мы нараджаемся і паміраем. Што застанецца пасля нас, Мы самі выбіраем. Адныя з дня ў дзень […]...
- Не ўсе збылося, жыцце адбылося Не ўсе збылося, жыцце адбылося… Рэальнасць і памяць пераплялося! Навошта нахлынула? Сэрца параніць? Ускалыхнула юнацкую памяць! Усе адбылося і шэпча […]...
- Міжнароднаму дню мовы прысвячаецца Ты мой святочны колер веры. Веры ў будучыню тую, Што зменіць час сумлення шэры, Што зменіць і зямлю святую… Я […]...
- “Ружа” А ці міг, ці век – не знаў ніхто там, Колькі моўчкі праляжалі мы На краі сыпучага сумёта Пасярод марознае […]...