Верш Сябрам
Сябрам.
Хай адбіваюць час званы –
На той цягнiк не паспяваю…
Натхнення лёгкiя чаўны
Нясуць мяне ў журботы мая.
Квiтнее сад майго жыцця
Ў iм гаспадарыць дабрадзей-
Я не хаваю пачуцця
За блiскавiцамi вачэй.
За шчырасць паў-душы аддам,
Ды сэрца да тае паловы…
I слова ўдзячнае сябрам
Не будзе фарсам папяровым.
Шчадруе цудамi мой лёс
На шалях знакавых падзей
Iду пад ветразем нябёс,
Бо поруч лепшые з людзей.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Сябрам дзяцінства Сябра мой, мы з табой апынемся яшчэ, Каб ужо не губляцца ніколі ніколі, На знаёмым мастку, дзе рачулка цячэ У […]...
- Размова з сябрам, які абяцаў ды не прыехаў Лактаць гарэлку, гэта вам не мёд А ў адзіноце, быццам як злачынства Звяртаюся сам – насам “Будзь здароў!” Той у […]...
- Як мы з сябрам па грыбы хадзілі Сядзім на канапе, субота пануе. І раптам мой сябар мне рапартуе: – Ой, як надакучыў мне горад той шэры, Падалей […]...
- Ніфрыт Я не веру, што сэрца ўмірае, Я не згодна, што дух не жыве. Дзве паловы ў яблык з`яднае, Хто далонню […]...
- БАЛАДА БРАНІСЛАВА ТАРАШКЕВІЧА (8.01.1892–29.11.1938) Слова да слова, як цэгла да цэглы– Так беларускі будуецца Дом. Колькі ў падмурак яго з нас палегла! Колькі […]...
- 19-30 – Калыханка Над мікрараёнам лунаў Напеў электронна-дрогкі; Лавілі антэнныя рогі Другі, беларускі канал; Экранная калыханка Плыла ў папяровым лесе; Мігцеў пластылінавы месяц, […]...
- У слова – свая вага У слова – свая вага, Слова – розуму рэха. Слова – мая туга, Слова – мая ўцеха. Можа, нябесную высь, […]...
- Дазвольце Дазвольце, панове, у век гэты новы Мне вашу увагу крыху затрымаць Дазвольце мне слова, адно толькi слова Дазвольце мне слова, […]...
- Белы знутры Што звычайна – тое распаўсюджана, Я будую свет з паперы белае, І абараняць яго прымушана Нейдзе мае сэрца ашалелае. Бачу […]...
- Пра шчасце Быць шчаслівым ў жыцці даволі проста: З сумленнем неабходна згодна жыць, Жыццевым шляхам няўхільна рушыць годна, Сваёй душы спакоем пастаянна […]...
- Я не скамянелая, я жывая Я не скамянелая, я жывая, Я ў далонях сэрца твае трымаю, І яно мне ў бедах дапамагае. Болей, чым жыццё […]...
- Занадта Няма пра што і гаварыць. Усё такое, як павінна. Усё, усё…Як мае быць. Нідзе залішняга палыну. Не зводзіць сківіцы журба. […]...
- ЗОРКА ВЕНЕРЫ Пражытых гадоў не памераць, Не ўзважыць на шалях ніяк, А я прадаўжаю ўсё верыць У зорку Венеры, дзівак… Калі ўжо […]...
- БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...
- БАЛАДА НІНЫ МАЦЯШ (20.09.1943-19.12.2008) Хавацца ад людзей – не для паэта, Якому родны край – зусім не рай, Якога і не будзе – […]...
- Гарнуся да Гарнуся да роднага слова нібы да бабулькі сівой. І хораша гэтак. Бадзёра знікае з душы непакой. І гоіцца боль патаемны, […]...
- Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
- Прабач мяне, мой сябар Прабач мяне, мой сябар! За ліст, што не дайшоў За слова, што так доўга спала У цемры думак нязлічоных мной. […]...
- Зорка кахання заззяла ў начы Зорка кахання заззяла ў начы. Захочаш крычаць? Пастой, не крычы! Паслухай сэрца біцце ў цішы, Адказ адшукаеш, спакой на душы. […]...
- ДАРАГАЯ МАТУЛЯ МАЯ Я лячу да цябе як на крылах, Дарагая матуля мая. Ты святочны свій столік накрыла І чакаеш мяне ля акна. […]...
- Выпадкі вайны (працяг) Вайна наогул не ад Бога Вайна-страшэнная бяда Вайна ў нікуды дарога Вайна як мёртвая вада Вайна – пагібель і раненні […]...
- Песняру Ужо год, як пайшоў ты ад нас, Найславуты з апошніх паэтаў. Прыгадаем жыцця твайго час, Горкай праўдай і верай сагрэты. […]...
- Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
- Застаюцца песня і Радзіма Застаюцца песня і Радзіма. Можа ўсё мінаць, але яны Непадзельныя, не знікнуць з дымам Восені, кахання ці вясны. Толькі гэта […]...
- Мары чалавека Нехта марыць аб прыгожым, Любым, мілым, дарагім Чалавеку, што прахожым Ён не будзе, а адным У жыцці надзейным сябрам, І […]...
- Жанчынай Бог мяне ствары Жанчынай Бог мяне ствары, Жанчынай буду да сканання. Ён у душы маёй адкрыў : Пакуту, смагу да кахання. Як роза […]...
- Бойцеся вока нядобрага Бойцеся вока нядобрага. Бойцеся злога слова. Але найболей бойцеся Думак нячыстых сваіх. Ад іх злы дух нараджаецца І ў душы […]...
- Белыя вершы – зімовыя чары і мроі Белыя вершы – зімовыя чары і мроі. Белую песню спявае завея сівая. Тут, у гэтых вулках, я сёння згублюся, зблукаю. […]...
- Майго дзеда Усціна доля Майго дзеда Усціна доля Атрымалася горкай такою- Ён памёр у далёкім Комі Ніякою не вінны віною Больш пра гэта не […]...
- Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...
- Прагну роднага слова Прагну роднага слова Ачарэпкам душы, Наталіцца ўволю Гукам песні. Скажы Мне ласкава:”Натуля, Шчабятушка мая − Майго сэрца прытулак, Роднай нівы […]...
- Пра слова “Пра слова” Я чуў, у жыцьці вось так бывала Што слова нават забівала Сказаў і потым не дакажаш Што гэта […]...
- ДОБРАЙ РАНІЦЫ, СЯБРЫ! Летнім ранкам васільковым, Па сябрам, старым і новым, Думкамі я прабягуся, Бы жывой вады нап’юся… Людзі добрыя, прыгожыя, Ідзеце вы […]...
- Немата Для раскрытай душы Немата – Гэта горш, чым вачэй Слепата. Немата – Калі сэрца імкнецца крычаць, Ды нехта Яго прымушае […]...
- Пакліканне душы Як лёгка свечку шчасця пагасіць! Яе паўсюль чакае небяспека. Адкуль жа дапамогі папрасіць? Хто ахвяруе слова ёй ” апека” ? […]...
- Адзін штуршок – і ўжо трывога Адзін штуршок – і ўжо трывога Сціскае сэрца ў камяк. I ўжо бягу я на дарогу З таемнай думкай: што […]...
- Першаму снегу Заўсёды першы белы снег, І так было ад веку, Нібы здымае нейкі грэх Любому чалавеку. І лёгка на душы тады, […]...
- А чаму б і не? Адкажы ты мне, Адкажы ты мне! Хіба ты ўсе сцежкі выхадзіш? Хіба ўсім дагодзіш, выгадзіш? Хіба ты ўсе тайны вызнаеш? […]...
- Чым ты надыхаўся, паэт? Чым ты надыхаўся, паэт, Што ў мітусні надзённых спраў Перакуліў на сэрца свет І на паперу пераклаў? Ці чым упіўся, […]...
- Роднай мове Нашая мова, пявучая мова, Голас народа знямелы амаль, Нашая годнасць i прашчураў слова, Наша ахвяра, наш смутак i жаль. Ты […]...