Верш У якіх краях Зямля Гасподня?

Ещё вершы:

1. А мне здаецца, плакала зямля А мне здаецца, плакала зямля, Калі сыходзілі паэты… А мне здаецца, стогнамі вясна Ахутала сусветы… Табе здаецца, сонца і цяпло, […]...
2. Наш дом – Беларусь Наш дом – Беларусь Наш дом утульны і прыгожы Планета з назваю – Зямля. Краін вялікае ў ім мноства, Сярод […]...
3. Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Шчаслівым быць і знаць сваю пару: Не ведаў дня, калі я нараджуся, Ў якую […]...
4. А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце: – Пра што гэта там шабуршаць тыя Каці і Пеці на свеце? А […]...
5. На якіх бы “языцех” размовы На якіх бы “языцах” размовы Пры сустрэчы сябры ні вялi, Мне мiлей беларуская мова – Дзіўны скарб маёй роднай зямлi. […]...
6. Нішто не вечна Нішто не вечна ў гэтым свеце, І нельга нешта ўтрымаць. Усё, што ўзяў ты на планеце, Калісьці прыйдзецца аддаць. Аднойчы […]...
7. Зямля, Лі Фан, вялікая такая Зямля, Лі Фан, вялікая такая – Нам выпадкова болей не сустрэцца, Я вечарамі не цябе чакаю, I да цябе не […]...
8. Зямля ўжо ледзь трывае нас Зямля ўжо ледзь трывае нас. Калі ж здараецца з ёй штосьці, На ўсе пытанні ёсць адказ: Не ўладары мы тут, […]...
9. МIНСК Многа ёсць гарадоў на планеце, Але ў сэрцы адзiны жыве. Родны Мiнск прыгажэй ўсiх на свеце. Лепш за Мiнск няма […]...
10. Новая зямля “НОВАЯ ЗЯМЛЯ” Запала ў сэрца “Новая зямля”. Мне ўспомніцца не раз праз часу замець: У шостым класе з хваляваннем я […]...
11. Зямля чакае першага штуршка Зямля чакае першага штуршка, Ды не таго, каб знікла ўсё жывое, А весняга, каб звонам ручайка Азвалася дыханне трапяткое Дзіцяці, […]...
12. Зямля, дзе мы жывем Колерам зялёна-квітным, Як абрусам аксамітным, Луг, палі, лясныя скроні, Паўстаюць, як на далоні. Лес ў птушыных галасах, Ўсё, нібыта ў […]...
13. Я спаліў бы ўсе свае вершы, каб ты сагрэлась Я спаліў бы ўсе свае вершы, каб ты сагрэлась Нават ў самую лютую зіму на цэлым краі, Ап’янелы ад шчасця […]...
14. Бліжэй да ран Бліжэй да ран, бліжэй да мук, бліжэй да спрацаваных рук. Бліжэй да схіленых плячэй, да заклапочаных вачэй… Тады для кожнага, […]...
15. Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Пражу дзіўнай красы для нябесных абрусаў. На зямлі той прыгожай шчасліва жывуць, Праслаўляючы […]...
16. Наш родны край Край наш бедны, край наш родны! Лес, балоты і пясок… Чуць дзе крыху луг прыгодны… Хвойнік, мох ды верасок. А […]...
17. Першая адталая зямля Першая адталая зямля, I зімы нібыта не бывала. Зелянее траўка спакваля, Пахнучы самой зямлёй адталай. I сябе лаўлю я зноў […]...
18. Зямля бацькоў, ты зажурылася Зямля бацькоў, ты зажурылася, Няма той радасці ў вачах, Нібы да плоту прытулілася З дрыготкай хіласцю ў нагах. Вось хатка […]...
19. Задыхаецца зямля ад смагі Задыхаецца зямля ад смагі – кожны мускул выдахся, аслаб. О, з якой неймавернай прагай зараз спорны дождж яна піла б. […]...
20. Сэрца, зямля мая, ніва ўраджайная Сэрца, зямля мая, ніва ўраджайная, Збожжа палеткі, істужкі дарог, Неба цвітучае, радасць вянчальная, Скарбам схаваная ў буйных лясох. Войнамі спалена, […]...
21. Бела Зямля Сонечны дзень за шыбай тваёй. Ты чалавек з вялікай сям’ёй. Сцюжа пакіне родны твой край – Ты толькі чакай, ты […]...
22. Шматпакутная зямля Радзіма – беларуская зямля. Ты зведала пакуты і трывогі. Зняважанай і спаленай была, Тапталі гонар твой не раз чужыя ногі. […]...
23. БАЛАДА АЛЬГЕРДА АБУХОВІЧА (6.08.1840–22.08.1898) Усё аддаў людзям і толькі кнігі З сабой забраў, каб на кватэры жыць У Слуцку, да пары да часу […]...
24. Я шкадую цябе, Зямля Я шкадую цябе, Зямля, Перасмяглая і крынічная. Экскаватарных гусеніц ляск – Вось мелодыя самая звычная. Нітка болю заўсёды тонкая, I […]...
25. Пастаяў ля царквы Пастаяў ля царквы І падумаў пра Бога. Пра жыццё, што ў свет Па законах біблейскіх плыве. Розум дадзены мне, Каб […]...
26. БАЛАДА АНАТОЛЯ АНІКЕЙЧЫКА (11.07.1932-3.02.1989) У камянях, у бронзе, у граніце Ты пакідаеш цеплыню душы, Як летам неба васількамі ў жыце Пасеена, дзе быць […]...
27. Як хутка верціцца Зямля Як хутка верціцца Зямля ў спрадвечнай зорнай завірусе. Чым адраджуся я пасля, з нябыту цёмнага? Калі травінкай,- хай на тым […]...
28. Зямля пад сонцам ажыла Зямля пад сонцам ажыла, і кволы парастак нясмела туды прабіўся, дзе была вясна ў агні ружова-белым… Быў свежы вецер… Пах […]...
29. Зямля Беларусі! Зямля Беларусі! Бары і дубровы. Жытнёвае поле, Шаўковы мурог. У промнях рабіны Заход вечаровы, Што клёкат буслоў – Ручаёў пералівы, […]...
30. БАЛАДА ЯЎХІМА КАРСКАГА (20.12.1860-29.04.1931) У словах беларускіх Беларусь жыве, Як у жывой крыві-спрадвечны шлях людскі. Па ім жыццё, як сонца праз сусвет, плыве […]...
31. ЖАХ На планеце Зямля – неспакойна. Ды цi быў на планеце спакой?.. Не канчаюцца звадкi i войны, Кроў людская лiецца ракой. […]...
32. Знайсці выйсце Хмары надзвігаюцца ўначы, Лётаючы па ўсім белым свеце. Жудасна лапочуць крумкачы Ад жахлівай смерці на планеце. Чаму людзі мала так […]...
33. Каханай Улад Скамарох КАХАНАЙ Шукаў цябе я ўсё сваё жыццё… Была складаная, віхурная дарога. Каханне разарвала павуццё І адышла пакутная трывога. […]...
34. Здаўна вядзецца, што мужчыны Здаўна вядзецца, што мужчыны Па цэлым шэрагу прычын Завуцца моцнай палавінай, А доля слабых – для жанчын. Няхай сабе, але […]...
35. Родная зямля Ты вытрымаеш, родная зямля, Як непагадзь вытрымлівае хата. Пазнала Ты і князя і круля, Пазнала і гвалтоўніка і ката. Ты […]...
36. Зямля з блакiтнымi вачамi Зямля з блакiтнымi вачамi – Раздолле рэчак i лугоў! Тут называюць Васiлькамi На Беларусi хлапчукоў, Звiняць крынiцы, як цымбалы, Сцяжынкi […]...
37. І верціцца Зямля Прайшоўшых дзён патрэбу не шукаю. І можна, мусіць, так сказаць: мінаюць дні, гады мінаюць, канца ім краю не відаць. Праходзіць […]...
38. Зямля бацькоў Зямля бацькоў! Азер краіна! Табе я аддаю паклон! Тваім лясам, лугам і нівам, Палям, палеткам і барам! Табе, радзімая, за […]...
39. Акрыленасць Акрыленасць! Малітвамі зямлі Так бессаромна вырастаюць крылы. Мне да душы распранутай, астылай Не вераць больш ні мачты-караблі, Ні вецер. Толькі […]...
40. О, як жа, беларуская зямля О, як жа, беларуская зямля, Ты таленты старанна нараджаеш! Яны – бы глебы шчодрай ураджаі, Багацце, што збіраеш спакваля. Усходзяць, […]...