Верш Апошні раз заломіць рукі
Апошні раз заломіць рукі
Маланка ў хмарнай вышыні.
Расой асыпаліся гукі
Безжаўруковай цішыні.
I да сяла сцяжынкай шэрай
Падыдзе досвіткам зіма.
Усім, чым лета адшумела,
Мае распіша вокны шэрань
Загадкай белага пісьма.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Апошні паварот..( памяці мамы) Апошні паварот…(памяці мамы) ****************************** За паваротам паварот – Імгненна хуткасць нарастае… …Стаю ля маміных варот І ўспаміны ў кош збіраю… […]...
- На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...
- Яшчэ апошні будзе снег Яшчэ апошні будзе снег, Цяжкі, як позняе світанне. I юнай трызніцца вясне, Як непазбежнае – расстанне. Сплывае ноч у туманы. […]...
- Як распазнаць свой дзень апошні Як распазнаць свой дзень апошні, Каб, не губляючы хвілін, Усю душу, нібыта грошы, Раздаць на добры успамін? Каб напярэдадні расстання […]...
- Ні першы, ні апошні Ні першы, ні апошні на прамежку жыцця, на скрыжаванні поглядаў мая дарога – сумленне і цішыня. Я назіраю за паветрам, […]...
- Сышоў апошні снег з палеў Сышоў апошні снег з палеў, Птушыны спеў гучыць навокал, Зямля ўстрапянулася ад зімніх сноў І цёплы вецер дзме ў вока. […]...
- Апошні званок Апошні званок Няўмольны рух жыцця і хуткаплынны. Вось і для вас прыйшоў расстання час. Хвалюючыя ціхія хвіліны Яшчэ ўспамінам вернуцца […]...
- Кладзі свае рукі Кладзі свае рукі Мне хутчэй на плечы, Не трэба табе слёзы Ліць зусім, дарэчы. Адчуй майго сэрца Гучнае біенне, Толькі […]...
- У шлях апошні У шлях апошні, ў лёгкіх санках, Пасля развагі, а не здуру, Дзядуля цягне “нечытанку”, Каб здаць яе ў макулатуру. У […]...
- Адшумела, адгуляла, адпалала Адшумела, адгуляла, адпалала Ты, душа, зняволеная сном. Кропелькай слязы уноч растала, Адцвіла язьмінам за вакном. Маладосцю сінявокай звонкай Адзвінела, адлунала, […]...
- Сноп апошні залатога жыта Сноп апошні залатога жыта Застаецца ў памяці палос… Гэтак і цябе не скосіць лёс – Мною ты не можаш быць […]...
- На Кіеўскіх гарах (пераклад з рускай мовы) Вы чуеце, на Кіеўскіх гарах Была вясна, але зіма вярнулася, Вясна крыху на крызе паслізнулася, І […]...
- Апошні світанак Апошні світанак у небе згарае, Ляжыць з пуляй ў сэрцы юнак. Яго жыццё ўжо дагарае І каб Бог даў яму […]...
- Апошні гук Апошняя хвіліна, хвілінка, хвіліначка, апошні позірк у родную даль… і смокча так дужа пад лыжачкай, але хутка заб’юць, і не […]...
- На ўсе рукі майстра Мой бацька быў таленавіты, Усе ўмеў, быў працавіты, Многа хат у сяле збудаваў, Брат яго яму дапамагаў. Валодаў гэблікам, стамескай, […]...
- Паламанаело… кры Паламанае крыло… ******************************* Усё не так, як бы хацелася… Я стала іншай і сама… Яшчэ не чутна спеваў верасня, А […]...
- Апошні поезд мэтро зацягне на вакзал Апошні поезд мэтро зацягне на вакзал Каханьне прайшло, ды вось толькі, на жаль Засталася пустота, нейкі сумны адчай.. Не прыйшла […]...
- Вецер зносіць апошні лісток Вецер зносіць апошні лісток І не вернецца ён больш ніколі. Вось таксама бывае ў жыцці: Пакідае ўсё, крамя болю. Разрываючы […]...
- Ні я быў першы і ні я апошні Ні я быў першы, і ні я апошні. Шмат хлопцаў пракладалі з табой шлях. І кожны з іх па кропельке, […]...
- Апошні лісток На галінцы вісіць Пажаўцелы лісток, Сірацінка дрыжыць І ад вільгацці змок. Ён не хоча ляцець у апошні палёт. “Ах, каб […]...
- Калі я дапішу апошні верш Калі я дапішу апошні верш І духам узнімуся над зямлёй, Я палячу туды, Дзе ты Жывеш, Каб стрэцца і развітацца […]...
- Ці ў апошні раз я бачу гэта поле Ці ў апошні раз я бачу гэта поле? хто я такі? Ці проста чалавек? не выбіраем у жыці сабе мы […]...
- Я мінулае ў рукі бяру! “Я мінулае ў рукі бяру” Я мінулае ў рукі бяру Пажаўцеўшае фота з альбома Першы клас, тут у школу іду […]...
- Пакуль цябе не было, скончылася вясна Пакуль цябе не было, скончылася вясна, лета, восень, зіма, вясна, лета… Вусны развучыліся вымаўляць мы, нас, нам. Дзе ты Была? […]...
- Люты Сонца свеціць летнім светам, А цяпла нідзе няма. Ды яшчэ цяпер не лета! Ды цяпер яшчэ зіма! Цёплы люты ў […]...
- Зіма здароў! Белым снегам замятае, Студзень сцежкі і бары Мароз рыпіць і сустракае, Нас з завірухай на двары. Ля хат вясковыя бярозы, […]...
- Т. Булгакавай Лёгкасці ветру не стае, што ж да мяне!.. Снежань… Ён цеплыню разрэжа І горад – яблык саспелы. Ўвап’юцца ў духмянае […]...
- 20-ае лета Золатам промняў Сусвету Прыходзіць дваццатае лета. Пякуча-нікчэмнае, душнае. Не хапае цябе… Засушвае. З подыхам белага ветру Так хачу я ляцець […]...
- Свой след Бабіна лета… рыскай адметнаю Бялюткаю ніткай долу лягло… У зялёныя косы парою няўмольнаю Пацеркі бурштына раз-пораз упляло. Не разгадаць цнатлівасць […]...
- Не ў цішыні палескага сяла Не ў цішыні палескага сяла, А ў цішыні Заходняга Берліна Над Хафелем чырвоная каліна Зусім па-беларуску расцвіла. Я не здзівіўся, […]...
- Жыццё, жыццё… He першы, не апошні Жыццё, жыццё… He першы, не апошні… Вось і разваж, дзе блазен, дзе герой, Калі з гары ўпрагаўся ў воз парожні […]...
- Асмужліва-журлівы сцішны ветах Асмужліва-журлівы сцішны ветах. Ключы жыцця згасаюць дзень пры дні Ільдзіны змроку крохкія, як лета Са звонам яблык ў роснай цішыні. […]...
- Восеньскія малюнкі Прыціхлая прырода засынае, Прыносіць лістапад спакой. Апошні ліст з галін злятае, Апошні сведка квецені былой. І ў люстры белае вады […]...
- Трывога Чырвоныя вокны, Як вочы, Праваламі ў змрочных дамах Пужаюцца, Вылезшы з ночы, Світанку, Што пылам прапах. Гляджу на чырвоныя вокны […]...
- Зіма ўцякае начамі Светлых дзён баючыся, – Мутнымі ручаямі, На пачарнелай крызе, Зіма ўцякае начамі. Ёй на шляхах світальных Не ваяваць з туманамі, […]...
- Уваходжу ў лета асцярожна Уваходжу ў лета асцярожна, Як да сонных дзетак у пакой. Над зялёнай чабаровай пожняй Матылёў разнакалёрны рой. А над нівай, […]...
- Жонка Калісьці самаю прыгожай З усіх дзяўчат яна была, I ты за ёю асцярожна Хадзіў па вуліцах сяла. Здавалася, у цэлым […]...
- Зімовыя гуслі Зімовыя гуслі… ************************ Грае восень у ражок, А зіма на гуслях. Хутка выпадзе сняжок, Пацалуе ў вусны. Стукне, брыкне капытом […]...
- Вясковы пенсіянер Марнее мой сусед – Скрозь мала цяглай справы. Збягае пакрысе Народ да слоў і славы. На весніцах вісіць Зрання ў […]...
- Летняя раніца Сонца сарамліва зазірнула ў вокны хаткі на лясной паляне, потым асмялела – агарнула стройную сасонку прамянямі. I ад сну начнога […]...