Верш Пойня
Поўны месяц у небе,
Учора прыкрыў зоры,
Быццам тое кола,
Нібы лодка ў моры.
Але калі лодка, –
Кола не патрэбна,
Бо плыве салодка,
Адлівае срэбрам.
Срэбра жоўты колер,
Выглядае смешна,
Толькі жартам у казках
Засталося месца.
Зараз казка ў небе,
Без дамоўных сродкаў,
Коціцца як кола,
Дый плыве як лодка.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ВІТКІ (16.05.1911-05.07.1996) Жыццё-не казка. Казка– як жыццё, І ў кожнай казцы Беларусь жыве, Самотная, як восенню лісцё, Як срэбра павуціны на […]...
- Першы пацалунак Першы пацалунак напоены цішынёй… Не зразумець – саладосьцю ці горыччу поўны ён, прахалодай, а можа, жарам? – не разабраць. Як […]...
- На вуліцы ні ясачкі. Цямрэчу На вуліцы ні ясачкі. Цямрэчу На здрадзе ноч, напэўна, развяла, А коўдра выглядае недарэчы, Калі у хаце не паліць святла. […]...
- Ад Чарнобыля ў небе плыве аблачынка Ад Чарнобыля ў небе плыве аблачынка. А па лузе ідуць хлапчанё і дзяўчынка. Вецер шастае колкі. Ліпкі дожджык імжыць… І […]...
- Жыццёвы Колькі жыць засталося на свеце? Я не ведаю, як і вы. Гэта ведаюць, мабыць, дзеці і на гэта маюць правы. […]...
- На кірмаш На кірмаш (байка) Дзядзька меўся на кірмаш… З-пад паветкі колы выгнаў… Воз той, Бог прабач, Пеўню на смех – кволы. […]...
- Купальская ночка Кола палаючы коціцца – сонца, Быццам ад смеху заходзіцца, сонца, – Хутка надыдзе Купальская ночка, Як і дагэтуль, потым бясконца… […]...
- Лепей скамарохам на эпоху Лепей скамарохам на эпоху, чым цвіком пад шэрым каўпаком распадацца на іржу потроху, расцякацца ржавым малаком. А ў наш час […]...
- На Вуж рацэ Каляндары Мігцелі лускай І год змяі Поўз ціха ўперад… А ля ракі А ля нагі Мільганула нешта Заміраю… І жоўты […]...
- Зімна Холадна. Ціснецца шчыльна да ног, Быццам сабака бяздомны і сіры, брудны салоны па гораду снег. Можа то бруд местачковы са […]...
- Бульба Так ісці на захад, гэтак перці За эпоху можна толькі раз. Есці захацелася да смерці, Ну, а повар з кухняю […]...
- Звычайныя пяць літар Звычайныя пяць літар ізноў да нас прыносяць звычайную пару, ліст жоўты ападае… я раптам зразумею, і здрыгануся: восень… *** звычайныя […]...
- БЕЛАВЕЖСКАЯ ПУШЧА Запаветны напеў, запаветная даль Прада мной прадстае, толькi вочы заплюшчу. Ў небе зоркi твае зiхацяць як крышталь, Белавежская пушча, Белавежская […]...
- Гракі паляцелі шпакі паляцелі Гракі паляцелі, шпакі паляцелі, на балтыку сумную ўпалі завеі, па сціснутым полі струменіцца замець зусім не прыручаным шэранькім зайцам. Дажджлівая […]...
- БАЛАДА СЯРГЕЯ НОВІКА–ПЯЮНА (27.08.1906-26.08.1994) У небе Айчыны чарнюткія краты, І чэрап у небе-не сонца-плыве. Пры новай уладзе ты зноў вінаваты, Што ты беларусам […]...
- Слава моцным! Мы бачым, нашчадкі саслаблі Мы бачым, як коціцца з гор, Запавет перакуленай славы Дзе здароўе было, зараз мор. Нас у […]...
- Калі я саджуся пісаць верш Калі я саджуся пісаць верш, я пачынаю думаць пра сьмерць. пра хваробы. пра адзіноту. пра вар’ятаў. Мне часам кажуць: – […]...
- Дзень пакрысе дагарае Дзень пакрысе дагарае, Так, як і думкі мае. Вецер ціха галіны хістае, Дрэвам сумныя песні пяе. Месяц у небе вісіць […]...
- Сонца на небе Сонца на небе, I кветкі наўкола, Весела круціцца “Чортава кола”, Дзеці шчабечуць; Свет наш – скарбонка, Поўніцца вечнасць Радасцю звонкай. […]...
- Чорнай навалай коціцца зверху Чорнай навалай коціцца зверху Гвалт небывалы, Раз’ятраны вэрхал: У кіраўнічых суровых прамовах Бэсціцца зноў беларуская мова: Быццам бы наскія словы […]...
- Надзея Не засталося ні сіл, ні адчування болю. Таскою з’едзена душа, як лічынкамі молі. Усе коціцца ў прорву, прычым ужо не […]...
- КОЛЕРА БЛАКІТ КОЛЕРА БЛАКІТ Праз дзень з сабою, побач з сонцам І рэдка ноччу заглядаю у сябе, Спрабую пры святле угледзець донца […]...
- Музей на колах Музей на колах Вязе маладажонаў брычка з канём, з шамкамі, з фурманом. Бяжыць Маруся дужа спрытна – куды машынам за […]...
- Вясёлкавае кола Вясёлкавае кола сонечны прамень вільготнае сола сямікалёр белым малаком жыццёвым сокам зліўшыся ў нірване пране энергіяй Інь раствараючыся ў Яне […]...
- БАЛАДА МІТРАФАНА ДОЎНАР-ЗАПОЛЬСКАГА (14.06.1867-30.09.1934) Народ, які меў сваю дзяржаўнасць, мусіць мець яе зноў… М. Доўнар-Запольскі Крыжамі нашых продкаў нашы землі Пазначаны і гэта-назаўжды. […]...
- Я скамарох сама сабе Я скамарох сама сабе і паднімаю ўверх настрой. Калі душа плыве ў журбе, не проста захаваць спакой. Ды й хвалявацца […]...
- Я люблю, калі ў доме ціха Я люблю, калі ў доме ціха, Калі свет нідзе не гарыць, І не чутна ніводнага ўздыха, І ўвесь горад даўно […]...
- Чэрвеньскі заход На заход глядзець вачам балюча: Асляпляльны чэрвеньскі заход! Абдымае жоўты плед гаюча Зблытаных аблокаў карагод. Белых крылаў рэзкія ўзмахі, Шэраг […]...
- Сава На помінках восені гразкай Вятрыска ўсчынае вой… Ты верыш: жыцьцё гэта казка Старое савы сівой. П’янееш ад зімнага духу, Пайшоў […]...
- Шыпкі Шыпкі-дзяцінства мілага старонка, Забыты светам райскі сад. Тут жаўрукі спяваюць песні звонка І бусел кружыць кола вакол хат. Упершыню сваё […]...
- Пачатак вясны Уначы ля цёплае вярбы, У лістах стуліўшыся, вясна Веек не магла падняць ад сна, Толькі з рэхам жураўлінае трубы Ранкам […]...
- Я і ты Я і ты, быццам зоркі на небе – толькі разам і толькі стагоддзі. Я і ты, дзве макулінкі ў хлебе, […]...
- Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...
- “…ЧОМУ Я НЕ СОКІЛ…” Казкі дзіцям нашым мусіць Ўдзень і ўноч распавядаць. А гаворачы па руску – Дык, а што тады губляць? Справы? Гэта […]...
- А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце: – Пра што гэта там шабуршаць тыя Каці і Пеці на свеце? А […]...
- За межамі Леты Два вогнішчы на тым баку І лодка, чорна-бездакорная. Крыху яшчэ і я змагу Разгледзець контур нечы чорны. Успомніў! Гэта ўсё […]...
- Ты галоўна ведай Нейкі звон у дзверы, Я на гук той крочыў, Вочы, з сноў, там бачу, Пульс уверх падскочыў! Неяк страціў розум, […]...
- Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
- Воблака Кожны дзень праплывае нада мною высокае воблака з тонкім жаночым профілем. Што гаворыць мне неба? Нагадаць хоча тую, з якой […]...
- Астрог Ці плакальшчык я твой, Ці ты ёсць маё гора; Сыры, бязлітасны астрог, Які бытуе зараз у модзе. Няхай хлусня ў […]...