Верш Бабульчын хор

Ещё вершы:

1. Сакура О, цуд! Яшчэ хвалюючы людзей, Што выжылі ў шаленстве землятрусаў, Зноў сакура ў Японіі цвіце – Вачам, слязьмі напоўненым, спакуса. […]...
2. ПАВАЖНЫЯ ПАВАЖНЫЯ Змяняе стыль Іспанія з Еўропай – Музеямі стаюць манастыры. Туды збягалі дзеўчыны употай Душу усцішыць спосабам старым. Пакаяцца, спасцігнуць […]...
3. Паразуменне “Гавары — буду слухаць да рання…” Паразуменне Ты разумееш мяне, Я разумею цябе — Мы гаворым з табой На адной […]...
4. Кажуць, сёння на вершы – не мода Кажуць, сёння на вершы – не мода. Ды я надта аб тым не тужу. Бо яны мне – выток асалоды […]...
5. Ён пайшоў Ён пайшоў і змяшаўся з чужымі ценямі, Зблытаў свае сляды з чужымі слядамі, Яго твар, быццам мохам, парос летуценнямі, і […]...
6. Ноч, дождж Наўкол – заплаканая ноч, размытыя дамоў і дрэў абрысы – знаёмае ўсё траціць рысы… А мне… , куды захочаш, кроч. […]...
7. Маці Змярканне лепіць цень да столі. Малы, цягнуся, каб схапіць ружовы бохан спелай поўні, на срэбры пальцы сашчапіць. Матулін твар усмешкай […]...
8. Наста Да цябе пішу я ліст, Бо не стае болей змогі, У адказ: толькі свіст, На адчай і спалохі. Прысвячаю табе […]...
9. Восень. Туман Восень. Туман. Дожджык халодны імжыць – Як сярэбраны сон ці падман. Раса на галінках дрыжыць. Абдымаецца вецце шчыльней, Каб сагрэцца […]...
10. Пераклад верша Henry David Thoreau Нязменны той, хто праўду любіць, На ёй адной трымае вочы, Бо хто душы маной не згубіць, Той і да фальшы […]...
11. Да мяне завіталя надзея Да мяне завітала надзея З летуценняў дзявочых і мар, Млын пачуццяў усё меле і меле, І кладзецца ўсмешка на твар. […]...
12. Нос У справы не свае, нібы затычка, Уткнуцца нейкі Нос пасмеў, Дык вось і ўрэзалі яму аднойчы пстрычку, Ды так, што […]...
13. Наўкол усмешкі раздаю Наўкол усмешкі раздаю: Усмешка — за усмешку. Нібы на востраве стаю — На веснавым узмежку. Лаўлю блазнотлівы прамень Рукой — […]...
14. Трагедыя старасці “Трагедыя старасці не ў тым, што ты стары, а што – малады”. (Оскар Уайльд) Трагедыя старасці ў тым, што яшчэ […]...
15. Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
16. Буслы Скарыны Усміхнуўся малады друкар. Кніга, нібы бусел, на руках Разгарнула крылы, каб ляцець. Віктар Шніп “Буслы Скарыны”- вобраз адпаведны, Адразу хочацца […]...
17. Смуткую… Спачуваю Туга. Адчай. Знямога. Скруха. Паблізу – слёзы. Ледзь крані. Не маю сіл навіны слухаць. У смутку… нават камяні. Страшэнны выбух. […]...
18. Світае. Ноччу выпаў снег Світае. Ноччу выпаў снег, а я да гэткай з”явы не гатовы, бо доўжыў па Паэзіі турнэ, шукаючы красы асенней словы. […]...
19. Асенняя мелодыя Вецер асенні на струнах дажджу Грае мелодыю ростані з летам. Шэраму небу, свайму слухачу, Хоча запомніцца новым куплетам. Колькі тых […]...
20. He прасі прабачэння дарэмна He прасі прабачэння дарэмна: Ўсё дала, што магла ты мне даць. Ты мне болей ужо не патрэбна, Ды не хочацца […]...
21. Жывеш ня вечна, чалавек Жывеш ня вечна, чалавек, – Перажыві ж у момант век! Каб хвалявалася жыцьцё, Каб больш разгону ў ім было, Каб […]...
22. Майму тату Майму дарагому тату (да 70-гадовага юбілею) Зноў спрабую я ў думках сталярку ўсю разам сабраць. А зрабіў яе тата за […]...
23. Казёл і Муха Аднойчы між Казлом і Мухай сіняй Размова гэткая ў хляве зайшла: “Заўжды, – сказала Муха, – я была I буду […]...
24. Непаўторнасць Прыходзіць жа аднойчы Такая вышыня: Глядзяць прыроды вочы Штоночы і штодня. Глядзяць табе насустрач, Глядзяць табе наўслед. I ты ўжо […]...
25. У добры час! Дзень абяцае быць прыгожым – Шчыруе сонца за акном. А на душы ўсё ж трывожна, Бо не адным жывём мы […]...
26. Шэрае неба У самыя светлыя, чыстыя дні Мне шчырасці гэтай не трэба. Адхіну я, сонца, твае прамяні, Знайду сваё шэрае неба. У […]...
27. Зорыць восень пільна, ласкава Зорыць восень пільна, ласкава Мне ў акенца цэлы дзень, Моліцца, маністам бразгае, Ціха ходзіць па вадзе; Падмятае лісце строямі, Пад […]...
28. Прытча пра муху Жыла-была на свеце муха – Гарэза, неслух, весялуха. І давялося ёй “пад мухай” На стужку ліпкую зляцець. Яна ад жудасці […]...
29. Як стог атавы, летні дзень завершан Як страшна мне не ўбачыць тыя вочы, Ў якіх плывуць хмурынкі даўніх дзён. I сорам Ваш жаночы і дзявочы Разгубленасць […]...
30. Засынай Эмоцыі торбамі, Радасць пакункамі Табе дасылаю. Пад левым рабром У такт імю грукае. Абдымаю думкамі. Хадзі. Засынай пад нябачным крылом....
31. Адмова Ён больш не фараон, ён – манекен, Даступны ўсім і кожнаму міжволі. Хацела б я аддаць жыццё ўзамен Бяссмерця гэткага? […]...
32. Беларуская мадонна на зыходзе дня Беларуская мадонна на зыходзе дня: З цеплынёй душы прыгожай у моры хараства. Усмешка паглынула думак мітуслівасць, У гармоніі сапраўднай – […]...
33. Аднойчы да чалавека прыйшло свята Аднойчы да чалавека прыйшло свята… Неспадзяванае, як першы снег, Шчаслівае, як адчуванне палёту, Урачыстае, як зыход сонца, Прыйшло да чалавека […]...
34. Спяваюць жанчыны Спяваюць жанчыны ў святочна прыбраным пакоі. За вокнамі шэрань, вясковая ціш і спакой. Бялеюць хусцінкі, ківаюць у такт галавою, Пануе […]...
35. Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
36. I без прабачэння, i без развiтання У змрочаны твар моцна харкае дождж, і вецер ірве парасон на анучы, лупцуючы бруямі ўпоперак, здоўж, і жорстка, і рэзка, […]...
37. Як хочацца Як хочацца, хочацца Пад вухам мяккі шэпт – “Я цябе люблю!” пачуць Па шыі палкімі губамі “А ты мяне?” адчуць! […]...
38. Вераб’іны далягляд Вярнуўся з выраю вясною Шпак I, сеўшы на вільчак, Спяваў пра падарожжа. Аб тым, дзе быў, як там прыгожа, Як […]...
39. Ледакол біцця У Радзівонаўны аднойчы Адзін калега мой спытаў: Як нарадзіць прывабны слоік, Каб нават лёд там вершам стаў? Наіўны Сашанька пытаўся, […]...
40. Проста людзі Учора мне свяціла ўдень, Натхнялі марамі аблокі, А сення зноў пануры цень Закрыў мне сонейка звысоку. Што будзе цяжка прадказаць, […]...