Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Нясецца час кудысьці

Нясецца час кудысьці, змарнела, зчэзла лісце, і недзе у “калісьці” згубілась пачуццё. Згубілася каханне, ласкавыя спатканні і грукат твайго сэрца ля сэрца маяго. Глядзіць панура восень. Яна з сабой прыносіць пачатак Адзіноты у прадонні пустаты. Пачатак Адзіноты адзінай нотай-“Ты”.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Нясецца час кудысьці - Таццяна Барысава