Верш Пакуль жыве рака маёй надзеi –
Пакуль жыве рака маёй надзеi –
Гарыць у хаце бацькавай святло,
i памяць ходзiць сцежкаю былой –
Пакуль жыве рака маёй надзеi.
Пакуль жыве рака маёй надзеi –
Ўздымаюць крылы ветракi-млыны,
Вяртаюцца на вёсачку сыны,-
Пакуль жыве рака маёй надзеi.
Пакуль жыве рака маёй надзеi –
Спяшаемся пасеяць i пажаць;
Буслы спяшаюцца зноў гнёзды будаваць –
Пакуль жыве рака маёй надзеi!..
Хiба ж сабе мы, людзi, лiхадзеi –
Каб загубiць свой род на каранi?..
Лятуць буслы да нас, як да раднi, –
Пакуль жыве рака маёй надзеi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Пакуль рыпiць зямная вось Пакуль рыпiць зямная вось, Надзеi нiтка не парвецца: i праўды парастак праб’ецца i праз стагоддзяў плiты скрозь. i ў наш […]...
- Засмяглая рака Засмяглая рака, Змучоныя крыніцы… У цераме шпака Прапісаны сініцы. Буслы, каб не сканаў Магутны дар прыроды, З парэпаных канаў Ляцяць […]...
- Жыве Беларусь, жыве Жыве Беларусь, жыве I будзе, i будзе жыць У сэрцы маiм, ў галаве Гучыць гэты лёзунг, гучыць Нiбыта няма яе […]...
- Рака За кустом стаиць рака, Белыя бярозы и зяленая трава Цягнуцца як грозы. З падцишка бяжыть ручай, Цягнецца да рэчки, А […]...
- Жыве Жыве пад кустамі зайчо, І птушка на дрэве жыве. Ля дома гуляе шчанё, А гусі плывуць па вадзе. На даху […]...
- У доме пад сонцам – жыве немаўля У доме пад сонцам – жыве немаўля, Цёпла, утульна ў тым доме, Дзе пасялiлася дабрыня, Побач – i шчасце, вядома. […]...
- Вецер жыве ў бляшанках з-пад колы Вецер жыве ў бляшанках з-пад колы Чысціць сківіцы вуліц ад бруду Ад кавалачкаў ежы, у вузкіх колах Вядомых пад вычарпальным […]...
- ПАКУЛЬ ПАКУЛЬ Пакуль вядуць ступені ўверх Дыханьне й сэрца на пад’ёме. Удзячны лёсу за давер – Таго ўсё менш з чым […]...
- Пакуль певень не запяе Як Пётр, ад Хрыста адракуся, Пакуль певень не запяе. Ад смагі пакуль не звалюся, Пакуль жылы ў грудзях не парве. […]...
- Пакуль яшчэ ногі носяць Пакуль яшчэ ногі носяць, Пакуль яшчэ бачаць вочы, Павінен я столькі зведаць, Хапіла каб назаўсёды! Ніколі не будзе досыць Мне […]...
- Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...
- У нас лясная старана У нас лясная старана – Ласі прыходзяць у гароды, I ад світання да цямна Снуюць птушыныя чароды. Буслы на ліпах […]...
- Маёй мове Мове маёй Не прадам, не згублю, не здраджу, Пакуль сэрца маё рытміць. Хай плююць, няхай сажай мажуць, Падыму, абатру, дам […]...
- Мой бог разналікі паўсюды жыве Мой бог разналікі паўсюды жыве, У традыцыях свеце, як цукар растаяў. Ён з неба, з зямлі і з снягоў шэпча […]...
- Наша каханне жыве ў маіх вершах Калі я выкладаю свой боль на паперу, Калі радасць малюю сваімі радкамі, Я распавядаю аб тым у што веру, Спяваю […]...
- Жыве ў Бяларучах Купала Жыве ў Бяларучах Купала, Душа Купалы будзіць нас. Нязгаснай зоркаю заззяла, Каб веры промень не пагас. Тут Беларусь, як веру, […]...
- Мая Радзіма (Жыве Беларусь) Шалёны рух ў лепшае жыццё, Нажаль, не ўсіх кранае за каўнер. Навошта гэтай волі пачуццё Калі маўчанне – лепшы наш […]...
- Гуцульская рака Навокал горы ў шыпах еляў, Нібыта вожыкаў сям’я. Між іх, як яшчарка, праз зелень Імкне крыштальная бруя, Дзе па каменнях […]...
- Рака цячэ и без мяне Рака цячэ и без мяне, і без мяне на моры хвалі. Хтосьці ўсхвале, хтосьці пракляне, дзесьці забыліся, а дзесьці і […]...
- Хай рака нясе Хай рака нясе яшчэ многа крыг І блішчаць свінцом ноччу лужы, Як ля вогнішча, ля вачэй тваіх Я пагрэюся пасля […]...
- Маёй дарагой расейке Ользе Ўсе словы як мечам адсекла, Б’юць у вочы бялёткія згусткі. Я другі раз па-беларуску Пішу верш для мілай расейкі. […]...
- He спі y ноч, калі рака He спі y ноч, калі рака За грэбляй зашуміць I дождж галінкі вішняка Старанна стане мыць. Калі у завязі тугой […]...
- Мчыцца наша рака паўнаводная Мчыцца наша рака паўнаводная. Мы з табой берагі – непадобныя. Б’е каханне крынічкаю чыстаю. Дуб схіляецца кронай вячыстаю. Масты-рукі над […]...
- Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...
- А вы не бачылі маёй каханай? Яна ж была тут засім нядаўна… Пайшла… А куды? – не сказала. Пайшла… А жыццё ідзе? А вы не бачылі […]...
- Пакуль што рукі звязаны Пакуль што рукі звязаны, А можа быць, развяжуцца Пад позіркам якім. Тады рукамі чулымі, Як птах, крыламі белымі Кагосьці абаўю. […]...
- Яшчэ бацькоўскі зруб жыве Яшчэ бацькоўскі зруб жыве, I шашаль точыць столь і сцены… Яшчэ карова у хляве Жвакуе сон начны нязменна… Яшчэ хусцінка […]...
- Пакуль цябе не было, скончылася вясна Пакуль цябе не было, скончылася вясна, лета, восень, зіма, вясна, лета… Вусны развучыліся вымаўляць мы, нас, нам. Дзе ты Была? […]...
- “Калі няма на свеце маёй мовы…” Калі няма на свеце маёй мовы, Майго народа і мяне самога, – Дык для каго будуеце, панове, Канцлагеры, катоўні і […]...
- Адпачывай, пакуль смяецца поўня Адпачывай, пакуль смяецца поўня. На востраве вастрацца кіпцюры… Паветра расквітнее на жароўні, Калі натоляць прагу ўладары. Васьмёра карлікаў валтузяць футравіну, […]...
- Рака жыцця Рака жыцця у рамках берагоў па плыні несла лодачку павольна у акіян. Але… Але любоў шалёным ліўнем хлынула свавольна. Працяла […]...
- Агонь апошняй свечкi Агонь апошняй свечкi Не згас пакуль, гарыць. i месяц Шляхам Млечным Шчэ прадаўжае плыць. I доўжацца шчэ спрэчкi Пра побыт […]...
- На Беларусі бог жыве “Когда бог, спустившись с неба, вышел к народу из Питанских болот, ноги его были в грязи…” А. і Б. Стругацкія […]...
- Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём Штогодна, штогадзінна, штохвілінна, Твой кожны дзень, Забраны забыццём, Лічы сваім найбольшым адкрыццём, Ты – з […]...
- Рака дзяцінства Дзе будзе пеўня салавейка, Крынічка мые золата-пясок, – З узгорка, вёсачка “Нарэйкі”, – Пачула яе першы галасок. Не развітаўшыся з […]...
- Для матулі маёй Зацвітае наш сад – для цябе разліваецца водар. Для цябе нехта крыжыкам вышыў наш бэзавы двор. І губляюць прытомнасць шпакі […]...
- Вузкая рака Гэты размер – не шукаючы лепшага Я для паэмы вазьму Вершнiк чакаць не збiраецца пешага Лепей скакаць аднаму… …Ў лесе […]...
- Маёй надзённасці Маёй надзённасці мне дзіўны акварэлі: Імгнення сум і радасць, сум маіх гадзн – Жыццё змяшала ўсё ў адным кактэлі… Вось […]...
- У МАЁЙ КАМПЕТЭНЦЫІ У бакале шампанскае пеніцца, Шакаладам закусваю горыч. Адаб’ю я цябе ад саперніцы, Ад зямных і нябесных зорак. Адваюю ад спраў […]...
- Сярод ільда маёй душы Сярод ільда маёй душы Растуць дзядоўнік, крапівА, Іртуць, нажы, бо там садоўнік Ад брыва ліхога вока, ад сурока Амбасадар і […]...