Верш Рачная калыханка

Рачулка, я хачу пачуць
Тваё імя.
Маўчыць лясная.
Нібы забыла, як завуць.
I, мусіць, трудна ўспамінае.

А колькі год табе, скажы?
He адказала мне нічога.
Булькоча штосьці і бяжыць,
Хапае клопату рачнога.

Відаць, што ёй не да мяне,
Каменне мякка абцякае,
I не злічыць яго на дне,
Нібы насыпана вякамі.

Я падышоў яшчэ бліжэй.
Маленькіх – шмат і менш – вялікіх,
Усе каменні беражэ,
I кожны у яе на ўліку.

Усіх кранулася, хаця
На дне ніхто іх не турбуе.
Каменьчык кожны, як дзіця,
Перамываючы, цалуе.

А думкі ткуцца у цішы
I грэюць ласкаю сваёю.
Ляжаць спакойна галышы,
Паспавіваныя вадою.

Занята імі дацямна.
I што яны жывыя, верыць.
Булькоча песню ім яна
На мове жвіру і аеру.

Яна не ўмее спачываць.
Як маці, з вечара да ранку
Ім не стамляецца спяваць
Рачную песню-калыханку.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Калыханка маме Быць разам выпадае нам так мала… Забудзь трывогу вечную сваю, Прыляж, мая натомленая мама, Як некалі ты мне, табе спяю. […]...

Калыханка для дарослых Як убачыць мяжу паміж сінім і чорным, У час, калі далягляд праглынуў сонца шар? Толькі скончыўся дзень, а такім ілюзорным […]...

Ручай Сачу празрыстыя струмені Сярод сутоння серабра. Санлівай сіні сум асенні Спяшаю ў песні пасабраць. Звініць званком звонкагалоса, Задумна зойдзецца здаля. […]...

Дзіця, паэт і маска Дзіця яшчэ не знае стратаў. Яно яшчэ не носіць маску. Дзіця гуляе з рутай – мятай І верыць самым лепшым […]...

Там, дзе рачная хваля Там, дзе рачная хваля Цалуе душаў пагляды, І россыпам неба караляў Азёры ў начы апранае, Там, дзе вякуюць ляды, Убраныя […]...

Жыццё–рачная плынь Жыццё–рачная плынь Жыццё нясе нас, як рачная плынь, Віруе-круціць, бы ў вадавароце, А недзе засталася неба сінь І сонечныя зайчыкі […]...

ЧОРНЫ ВІР, РАЧНАЯ ПЕНА Распусціла дзеўка косы, Перад святам добрым таньчыць. Моўчкі слухаюць бярозы, Як зязюля горка плача. Чорны вір, рачная пена І кароткі […]...

Ямỳ Цеплым подыхам, Ціхай ласкаю Ты кранай мяне. Будзь мне казкаю. Добрай, сонечнай. Незлічонаю. Будзь маім цяплом. Цемрай чорнаю. Барані мяне, […]...

Зімовыя чары Зімою, летам і вясною, І восенню ты будзь са мною, Ты толькі побач будзь. Хачу асмеліцца кахаць, Жадаю быць штодзень […]...

Размова з адсутнымі Зноў спакою ўсю ноч Няма, Зноў надзея на сон Малая. Зноў, нібы чараўнік Ці маг, Я з адсутнымі Размаўляю. Размаўляю, […]...

Саўка за сталом Ляжаць ля талеркi, вiдэлец i нож. Дзве чыстыя лыжкi ляжаць. – Ну і што ж? Ляжаць – хай ляжаць, iх […]...

19-30 – Калыханка Над мікрараёнам лунаў Напеў электронна-дрогкі; Лавілі антэнныя рогі Другі, беларускі канал; Экранная калыханка Плыла ў папяровым лесе; Мігцеў пластылінавы месяц, […]...

Калыханка КАЛЫХАНКА Бае вечар казку Сцеле ложак гладка Пад маей ты ласкай Любае дзіцятка Дзень пайшоу з надворку За ім гулі […]...

Калыханка чалавеку Калыханка чалавеку Спі, чалавеча, табе нагадаю Вобраз вясёлкавы весняга раю. Вось зніклі клопаты, зніклі слязінкі, Граюць з калыскаю яблынь галінкі. […]...

Калыханка неба Заспявала неба калыханку Кроплямі празрыстага дажджу. На далонь-падушку! І да ранку Казку за павекамі гляджу! Прытупілася ўсведамленне – Дождж ва […]...

Зімняя калыханка Лётаюць, лётаюць нізкія птушкі, Неба сьпявае Белыя вершы ў халодныя вушкі, Траўка чакае, І над ракой сьцяг туману лунае. Сьцюжа […]...

Калыханка для мамы Так бывае нечакана Часам сэрца ўскалыхне: Колькі мілых калыханак Колісь мама спела мне. Працавала мама зранку – Адпачыць прылегла ледзь. […]...

Санэт-калыханка Спі. Прыстала зрэнка бычыць. Вушы – чуць, язык – тлумачыць. Думкі – ўгалаве блудзіць, Рукі – мацаць, цела – жыць. […]...

Чарнобыльская калыханка – Мама, мама, Там, у Зоне, Засталася лялька Галя… – Спаць, дачушка, Трэба сёння… Ёсць жа лялька ў нас Другая… […]...

Калыханка для Сына Спі Сынок заплюшчы вочкі За акном пануе Ночка Спі наш Родны люлі-люлі Побач Тата і Матуля Спі Пяшчотаю сагрэты Пад […]...

Вось так Вось так. Айчыне – чаканьне, Дзяўчыне – каханьне, Радне – мілаваньне – Не здаволіть ніяк… Каб усё клалась часу, сваёю […]...

Наступнаму аб папярэднім Які ж няўдалы гэты свет, калі патрэбна мацаць зброю; каб той, хто мае больш яе ледзь ледзь спыніў свой рух […]...

Не шукай Не шукай ты мяне Каля жытніх палёў, Не шукай, Калі к сэрцу майму Ты дарог не знайшоў, Не шукай… Не […]...

Зорным Шляхам Калі Ноч накрывае Зямлю Зораным коўдрам прыгожым Я Песню Табе пяю Часцінкай сваёю Божай Гэта Песня яднае нас І з […]...

Свабоды і вясны! Ляжаць! І сцелюць на падлогу. Стаяць! Паставяць да сьцяны. Бяжаць! І служаць свайму “богу”. Не спаць! Нібыта ў час вайны. […]...

Маўчы Што на душы Цяпер пакоіцца У збянтэжанай цішы? Не трэба шуму, Не трэба гвалту Ты лепш маўчы. Падумай пра сябе […]...

Дзічкі Іх, маленькіх такіх, прагорклых, Што ляжаць і гніюць у садзе, Ні малы, а тым больш дарослы, Не падымуць і не […]...

АХВЯРАМ КАТЫНі Не хваляваўся чорны камісар, Калі паноў вялі да лесу. і толькі нешта, як цяжар, Хавалася за дзённую завесу. Калі раздаўся […]...

Трыялет “загінуў пакінуў ты нас Трыялет Загінуў пакінуў ты нас Душою сваёю прызнанай. У сэрцы, застаўся ты ў нас. Загінуў пакінуў ты нас. Няхай, хоць […]...

Мелодыя душы Мы танцавалі ў цішы Пад зораў казачным свячэннем. I толькі музыка душы Табе гучала прысвячэннем. Мы адчувалі – я і […]...

ДЫПЦІХ “ВОЛЯ” ДЫПЦІХ “ВОЛЯ” І. СВАБОДА Воля чужая з воляй маёю Ў калейдаскопе без паўтарэння; Бой незваротны імчыць над зямлёю, Распачынаючы ад […]...

Вы звыкліся з думкай, што я акторка Вы звыкліся з думкай, што я акторка; Заўжды ўсміхаюся, вас весялю, Усіх павітаю, падмечу ўсё зорка І чорныя плямы жыцця […]...

НОВАЕ ЖЫЦЦЁ Цяпер мне студзень поўніць сэрца цеплынёю, Сярод зімы гарыць святы агонь. Бог адарыў дзіця сваёй душою, Прыклаўшы да яго магутную […]...

Спела бор З усіх сабораў ёсць сабор, дзе згодзен я маліцца; у спелым леце, спелы бор, звіняць твае званіцы. У душным водары […]...

Ёсць “Дошка гонару”. Няхай бы Ёсць “Дошка гонару”. Няхай бы, паколькі столькі сіл у зла, на відным месцы “Дошка ганьбы” перад вачамі ў нас была. […]...

Касі, каса “Касі, каса, пакуль раса. Раса далоў. Мы косім зноў”. А пад касою той трава. Трава – не кроў, не галава. […]...

Дактары Самной выпадак раз быў, Прастату я застудзіў, Закупорыла праход, І ні ў зад і ні ўпярод. На халодным пасядзеў, І […]...

Як прыемна ляжаць на сьвiтаньнi Як прыемна ляжаць на сьвiтаньнi, Толькi зоркi на небе лунаюць. Сьвежы ветры пяшчоцiць каленi, Промнi сонца Зямлю асьвятляюць. Сiвы месяц […]...

Творчасць У майстэрні, у цішы незвычайнай, Бы ў храме нябачнага бога, Творыць майстар, даўно шкпінарам Тут прапахлі і столь, і падлога […]...

Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...