Верш Хочацца гуляць амаль да раніцы

Хочацца гуляць амаль да раніцы, і размаўляць, проста размаўляць!
Абняўшы адчуваць спакойнасць, і не рухацца!
Каб адчуць сэрдцэ, якое б’ецца побач!
Дзесьці прысесці каб паглядзець на зоркі.,і марыць.
Ужо свеціць ліхтар, і апошні аўтобус рухаецца ў гараж.
Лёгкі ветрык ціха кранае нас, быццам гуляе з намі.
і цёплы вечар, так неахвотна пакідаць гэта месца.
Побач не сябра, а каханая якая быццам твой лёс!
Але такая незнаемая і ў марах, але жаданая і чаканая!

Ещё вершы:

Затое не хочацца спаць Дзіўнаю кветкай май распусціўся, Гожай красою зацвіў. Ты мне і сёння ізноў не прысніўся: Сніліся гоні тых ніў, Дзе басанож […]...

Мне чупрыны не хочацца звесіць Беланогі, расчухраны месяц Лявоніць у лісці кляновым. Мне чупрыны не хочацца звесіць Ў гэты вечар аўсяна-зялёны. Я пайду сінявою мурожнай […]...

Мне не хочацца, вельмі не хочацца Мне не хочацца, вельмі не хочацца Ўзварушваць у сэрцы боль. Дык прыходзіцца, зноў прыходзіцца Абмываць з раны свежу соль. Сэрцу […]...

Надта хочацца ў вырай Надта хочацца ў вырай. Мая белая лебедзь, а ці хочаце Вы ў рай? мне хацелася б ведаць, мне хацелася б […]...

Хочацца ўзяць сякеру Усё іскрыцца, зіхаціцца Снегам, белай бялізной Ахапілі ўсё марозы Пахне сежнаю зімой Бялізною снег іграе У вачах мігцяць агні Дэйма […]...

Як хочацца Як хочацца, хочацца Пад вухам мяккі шэпт – “Я цябе люблю!” пачуць Па шыі палкімі губамі “А ты мяне?” адчуць! […]...

Нам хочацца зімой Нам хочацца зімой Дажджоў вясновых І шэпту мяккай маладой травы. Бярозы мрояцца у сарафанах новых, Снягоў гамонка ў ручаях жывых. […]...

З сумленьнем трэба размаўляць З сумленьнем трэба размаўляць, Не пакідаць яго сам-насам З душой, што прагне вышыні, Не пакарыўшыся абразам, Што сьвет няспынна пасылае, […]...

Баязліўка – Што хвалюешся Ты, Люся? – Настаўнік пытае. – Ці мяне ты так баішся, Ці маіх пытанняў? Ціха, ціха, неахвотна […]...

Амаль кахаю А я яго амаль кахаю…. Зрабіць нічога не магу… Ад позірку яго я таю… Але ня ведаю чаму…. Як быццам […]...

Становішча мовы Доўгі час была Беларусь пад прыгнётам, І не маглі беларусы на мове сваёй размаўляць, Кіравалі ваякі нашым цудоўным народам І […]...

Дагарае вечар Дагарае вечар полымем ружовым, Залатое сонца села за раку. Нейдзе там зязюля ўсе куе бясконца, Бы чыюсці долю, звонкае “ку-ку”. […]...

ПРЫВіТАННЕ АД БОГА Цёплы, летні, слаўны вечар Апрануў туман на плечы. Падвязаў да капялюшу Ен забаўку – шкельца – лужу. І паважна, без […]...

Блюз Лёгкі блюз і кава… да раніцы. Расцягнуць бы хвіліны да месяца. За акном твая постаць туманіцца. На галінцы ніяк не […]...

Як гэта міла, як кранае Як гэта міла, як кранае – Глядзець на восень каля гаю. Лістоту вецер узвівае. Як гэта міла, як кранае. Лістота […]...

Жыць хочацца, бадай што, як ніколі Жыць хочацца, бадай што, як ніколі, тым больш любіць, тым больш, калі вясна, тым больш, калі ў цябе дачка на […]...

Подых Жыцця Подых Жыцця Свет Ізвечны Жыцця ён нячутна кранае Ён узніме цябе і Душа заспявае Шчырых Слоў Прастата працінае да донца […]...

Божа, як хочацца плакаць Божа, як хочацца плакаць над словамі, зорамі, кветкамі, стаць няўлоўнай, бязважкай, бязмежнай; ачысціцца ад шалупіння разважлівых думак і неразважлівай веры… […]...

АБДЫМКI МАЙСКАГА ВЕЧАРА Цеплы майскi вечар неба абдымае, За ракою вецер на цымбалах грае. I прыцiхлi ў гнёздах птушкi на яечках, Пацягнула з […]...

Пра шчасце Быць шчаслівым ў жыцці даволі проста: З сумленнем неабходна згодна жыць, Жыццевым шляхам няўхільна рушыць годна, Сваёй душы спакоем пастаянна […]...

Так небяспечна – словамі гуляць! Так небяспечна – словамі гуляць! Як бумеранг, запушчаны ў прастору, Яны зваротна зноў да нас ляцяць І нам вяртаюць радасць […]...

З самай раніцы абход пачне З самай раніцы абход пачне – I па Віленскай і Падніколлі. Кажуць, быў кантужан на вайне, I таму вось штосьці […]...

Гуляе сон Гуляе сон па завулках хаты, Гуляе вечар па яе кутах… У вёсках тых, дзе радыяцыя, Вакол пустэча, смерць і жах. […]...

Раставаньне Раставаньне.. Мудрагелістае слова. Ці гэта пачатак чагосьці новага, А можа, наадварот – пакуты ды горыч. Сам сабе скажаш:”Хопіць..усё”, Але сэрца […]...

Не, не плача воук на прыгорку ля дзікай пушчы Не, не плача воўк на прыгорку ля дзікай пушчы – Гэта ён калыханку для поўні пяе, пяе. Гэта ён злыя […]...

Нібы апалая лістота Нібы апалая лістота Пачуццяў жоўтыя сляды… А побач цемрыва і слота Без той, каго ня бачыў ты… Без раставанняў і […]...

Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Улажылі спаць мяне вы на зямлі. Не ўстае стаўпом пыл светлы ўздоўж дарог, Ў […]...

Гэта не так ужо і сумна Гэта не так ужо і сумна пакідаць жанчыну, калі ведаеш, што вернецца судна да яе берага, яе зямлі. Калі ты […]...

Амаль буколіка Я зноў, каханая, з табою. Мы ў красках вязнем лугавых – Не бачым неба над сабою, Не чуем пад сабой […]...

Я амаль што цябе пакахаў Што я гэтак даўно не з’яўляўся, Ты прабач – я ўжо ачуняў. Запытаеш чаго я спужаўся — Я амаль што […]...

Пярнуская балада ПЯРНУСКАЯ БАЛАДА Восень прабралася ў Пярну. Восень ужо, і не дзіва – Сёньня ў Эстоніі хмарна, Заўтра тут будзе дажджліва. […]...

Чуеш, каханая, долу спускаецца вечар Чуеш, каханая, долу спускаецца вечар: Чорнымі крыламі сад вечаровы калыша, Рукі цалуе, у вусны ўкладвае вершы – Ціша. Подыхам лёгкага […]...

Добрай раніцы Добрай раніцы! Прачынаецца Маё сонейка! Усміхаецца Добрай раніцы! Добрай раніцы! Вер, збываецца Мара хлопчыка! Дакранаецца Добрай раніцы! Добрай раніцы! Набіраецца […]...

ДОБРАЙ РАНІЦЫ, СЯБРЫ! Летнім ранкам васільковым, Па сябрам, старым і новым, Думкамі я прабягуся, Бы жывой вады нап’юся… Людзі добрыя, прыгожыя, Ідзеце вы […]...

Добрай раніцы, радасць мілая Добрай раніцы, радасць мілая. У вяргінях старэнькі дом. Мамка ў хату ідзе шчаслівая. Пахне ранак парным малаком. А на плоце […]...

Не вечар – ранак Аб чым завея мне скуголіць. Як быццам хто яе няволіць? У сэрцы смутак прарастае. А душу ветруга хістае. Прэч ад […]...

Малінавы вечар Малінавы вечар крылом дакрануўся, Да думак маіх і ў ноч паляцеў. Спужалася раптам, каб ты не прачнуўся, Калі за акном […]...

ВЕЧАР У ІСПАНІІ ВЕЧАР У ІСПАНІІ Ціхі вечар. Вокны на даліну. Замак асвятленнямі палаў. Граў напітак у фужэры вінным. Цень прыслугі ўдзячнай ля […]...

АПУСТОШАНЫ АПУСТОШАНЫ Пустата, як міг суіснавання – Месца адпачынку хмурным днём, Схоў ад разумовых вандраванняў, Крок у нікуды, вандруючы з агнём. […]...

Над намі лётаюць самалёты Над намі лётаюць самалёты. А мары ціха крадуць рэальнасьць. Зьбегчы і зькнуць. Забіць на сталасьць. Крануць паветра шчасьлівым ротам. Над […]...