Верш Падыходжу да Хрыстова

Падыходжу да Хрыстова.
Тут завейнаю зімой
Я шчасліва і вяснова
Крык падаў свой над зямлёй.

Першы крык на гэтым свеце
У цяпле і рук, і воч!
Я крычаў, як і ўсе дзеці,
Не зважаў, ці дзень, ці ноч.

Я заходзіўся, стараўся.
“Добры дзень!” – я галасіў,
I ляцеў, і захлынаўся
Дзесьці ў гурбах той матыў.

Падыходжу да Хрыстова.
Над дамамі – цішыня,
Дыму белыя падковы
I ружовы золак дня.
I ў цішы гэтай здаецца,
Што пачаў ты толькі жыць,
Што заўжды так сэрца б’ецца
I ніколі не баліць.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Замільгацела за небакраем Замільгацела за небакраем… Шалёна заркі наўскос ляцелі… То Леаніды матыў зайгралі, свой старадаўні матыў сустрэлі… Такі быў дзіўны, крыху наіўны […]...

Да нараджэння Хрыстова Мроіцца…Быццам бы рэшткі сноў… На вушаку струхнелым Маці у свята Трох каралёў Крыжыкі крэсліць мелам. А за акенцам — белы […]...

Жыцьцё А мне ня трэба шлях, дзе скрозь падковы, І ў сьветлы дзень я словы прыгублю, І ў злыбяду суцешуся высновай: […]...

Белыя сыплюцца долу крышталiкi Белыя сыплюцца долу крышталiкi, Белыя крышацца хмаркi ўгары. Сосны захутаны ў белыя шалiкi. Белая мiтусь у белым бары. Белая, мяккая […]...

Катам Воблака чорнага дыму уздымаецца воранам чорным. Немцы спалілі хаціну, з радзінай і вобразам родным. Крык не сціхае ў вушах, мальба […]...

МІЛЫЯ МЯСЦІНЫ Белыя крыніцы З халоднаю вадзіцай… Чырвоныя пагоркі, Заходы надвячоркам… Белыя лясочкі, Птушак галасочкі… Мілыя мясціны – Нам беларусінам....

Забываюцца сны Забываюцца сны, Ападаюць іх шаты, Абрываюцца дні Былых мрояў крылатых. Але сонейка ўсходзіць, Цепліць золак агмень, Боскай міласьцю, згодай, Нараджаецца […]...

МАЯ ЦІШЫНЯ Мая цішыня складаецца з верша, Што па паперы пад вечар блудзіў, З цікання ходзікаў, жончынай першай Просьбы пяшчотнай: “Спі ўжо, […]...

Купальская ноч ля возера Вось недзе за гэтым, а можа, за тым Ядлоўцавым знакам – імшара, Дзе папараць-кветка агнём залатым Закрэсліць зямныя ўсе чары. […]...

БАЛАДА ТОДАРА КЛЯШТОРНАГА (11.03.1903-30.10.1937) Трамваі зноў разбудзяць горад шэры, Засвецяцца, нібыта ліхтары, Лістотай трапяткою клёны ў скверы Жаўцюткія і чорныя ў нутры. І […]...

Восень едзе на рабым кані Восень едзе на рабым кані. Сярод свету – разветраны сад. Як калянае лісце калін, Вераснёўскі плыве зарапад. I адрынуты голас […]...

У калядным лесе Пяшчотна ступаю па беленькім снезе. О міг неспазнанай чароўнай цнаты, Ты мне у калядным прымроіўся лесе, Тут столькі дзівоснай красы, […]...

Шаўчына злосць Буланы Конь за дзень папрацаваў, Цяпер адпачываў і скуб траву увечары ля саду. А Шаўка, – не было з ёй […]...

Калядная вячэра Хутка – вячэра. Дзень адплывае ружовы За небасхіл, дзе ў зацішку маўчання і стомы Новы абсяг паўстае, шчэ вачам невядомы, […]...

У гэтай дзяўчыны У гэтай дзяўчыны вочы – Агеньчыкаў двух свячэнне, У цемрыве змрочнай ночы Раптоўнае азарэнне! У гэтай дзяўчыны вочы Як двух […]...

Верш пра белы наліў Белыя яблыкі, першыя яблыкі лета, са скурай пяшчотнаю, бы ў немаўляці, хрусткія, як белы зімовы сьнег. ваш водар мне не […]...

Садоўнік Выспелю белыя-белыя, чыстыя-чыстыя. Вызваню іх, быццам зоры ў роднай цішы. Толькі б на голлі жыцця маладзёна-вячыстыя ззялі ўноч між другіх […]...

РУЖОВЫ МАЛАДЗIК Як прагна п’е стамлёны пасля працы конь З туманам цяжкую i смачную вадзiцу, Так закаханая ў першы раз дзявiца Прыцісне […]...

У маёй кватэры цішыня У маёй кватэры цішыня Спявае песні дружным хорам, А за вакном цвяце вясна І дрэвы прыкрываюць сорам Здаецца, сонцам трэба […]...

Хто з Масквы, а хто з Растова Хто з Масквы, а хто з Растова, Ну, а я, браткі, з Хрыстова. Што, не чулі? I не дзіва: Як […]...

Няхай палунаюць сьняжынкі вольныя Лашчыць сваёю музыкай цішыня, Пяшчотна вецер трымціць увечары. Дзесьці так гучна пяе вясна, Вабіць кволым ды крохкім плечыкам. Ціха-ціхенька ўцякае […]...

І трохі пагрэўся Прамоўлю словы – і ўва мне Ўраз цішыня ўзрываецца. Змясціўся месяц на акне І міленька ўсміхаецца. Смяюцца зоркі, аж дрыжыць […]...

ЗА НЕЗАЛЕЖНАСЦЬ, БЕЛАРУСЬ! Святы Міндоўг пачыў, але ж зямлю яго Не змог ніхто паставіць на калені. Прымаючы, як крыж, ад брата цяжкае ярмо […]...

Сябру ў дзень нарадхэння Сябру ў дзень нараджэння Штурхаюць ветры па жыцці ў парывах, Імчым мы ўдалеч лёсу супраціў, Гайдаюць нас прылівы і адлівы, […]...

Пустэча Тэлефонны званок – цішыня ў адказ, Як самотна і горка ў гэтай цішы, Мімалётныя думкі, няскончаны сказ, Пераблыталася ўсё на […]...

Выходжу з дзвярэй Гавораць, – на шчасце знайсці… Але шчасце не выпадкова Трапляецца на жыцці. Можна знайсці капейку, Нават і цэлы клад. Але […]...

Маўчанне Маўчаннем крычыць цішыня, блукае па чыстым пакоі. Адна я, с табой, ды адна, і ў адзіноце нас двое. Здавалася б, […]...

Шчаслівая лічба Дзень веснавы лёс перакрэсліў. Было да дня святога тыдзень, Калі Ісус Хрыстос ўваскрэсне З чырвоным яйкам ў хаты прыдзе. Ён […]...

Пралеска Белыя бярозы Спалі на узлеску, Як сваю галоўку Узняла пралеска. Тоненькую ножку З-пад пярыны белай На зямлю пралеска Ставіла нясмела. […]...

Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...

Колькі ж? Ля мяжы Глыбокага з Паставамі Спіць маё далёкае Хрыстова… У бацькоўскай хаце па-над лаваю Абразы глядзяцца ў ноч бязмоўную. Я […]...

Я дзедзіч неба Я дзедзіч неба, Асушка хлеба, Вясковай мовы, Каня падковы, Брыля з саломы, Уласнай стомы; Васпан вадзіцы, Зары сьвятліцы, Красы палеткаў, […]...

БАЦЬКОЎСКi КРАЙ Бацькоўскi край – радзiмая зямля… Вiльготны ранак коцiцца гасцiнцам. А я прашу дазволу ў Жураўля – З крынiцы жыватворнай прычасцiцца!.. […]...

Апошняе каханне, бы восеньскі туман Апошняе каханне, бы восеньскі туман – Здаецца, прыйдзе дзень, і вось яно растане… Апошняе каханне – спакуслівы падман Перад сівой […]...

Самотна без цябе мне на Зямлі Быў дзень духмяны, вечар п’яны, ноч затым… Было каханне, закусіла цуглі, На голаўзлом панесла праз гады, І лёд за ёй […]...

Стыхія Прастора шумела, кіпела, раўла Над горадам ціхім Находка, I бліскалі ўніз за стралою страла, I гром адзываўся каротка. А потым […]...

Белыя вершы – зімовыя чары і мроі Белыя вершы – зімовыя чары і мроі. Белую песню спявае завея сівая. Тут, у гэтых вулках, я сёння згублюся, зблукаю. […]...

Лебедзі Шуміць каля вуліцы Энгельса сад, Там ліпа, таполя, каштан, Там пад аховай цяністых прысад Плюскоча фантан. I лебедзь высока ўзнімае […]...

Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне. А ён… Ён проста быў яе анёлам. Яны сустрэліся. Было сьвітаньне, Сьпявалі ў небе арфы […]...

Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай паглядзі ў мае вочы, расчытай мае вочы. Дзень у цемрава збочыў, дзень у раніцу […]...