Верш Зазімак
На узгоры, на даліны,
На кусты, на перавалы
Леглі снежныя крышталы
Ад пуціны да пуціны.
Як жывыя зоры-сведкі
У нябеснай у купелі;
Патанулі далі ў белі,
Засвяціліся палеткі.
Занямелі песні, стоны…
Ціха скрозь, як у магіле!
Толькі, выстраіўшы крылле,
Глуха кракаюць вароны.
Воўк з імшараў выбрыў сонных
На ваколіцу пустую
I завёў сваю старую
Думу-думаў беспрытонных.
Рэха вылецела з боллю
Па нізіне апусцеўшай
I, да вёскі даляцеўшы,
Задрыжэла ў частаколе.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- КЛЯНОВЫЯ ЗАВЕі Як сумна, любая, дакоры З твайго кілішка дапіваць, Калі так свецяць, Свецяць зоры, Калі так зоры зіхацяць. Пайсці б у […]...
- Празрыстыя Празрыстыя Асеннія лясы Саромеюцца Яркага убрання. Ёсць у прыродзе штось Ад вымірання, Калі змаўкаюць Птушак галасы. Над гаем I над […]...
- Сыйду Сыйду са сцежкі я тваёй, Як цень з няведамага краю, Хоць і не вырву ўжо з грудзей Таго, з чым […]...
- Што не заб”е, то зробіць нас мацнейшымі І выйдзе воўк снягоў хадой адважнай, Ён, князь лясоў, ступіў на след мой першы, Ён ведае чаго свабода важыць. І […]...
- Я думаў, ты мая турбота Я думаў, ты мая турбота, Лятучая, як ранкам дым. А ты – высокая работа, Маёй душы пакутны ўздым. Я думаў, […]...
- Ваўчыная малітва У царкве ваўчынай воўк біўся вобземлю, Скураной дудою выў, плакаў кобзамі. З абразамі воўк дзяліўся абразамі, Горкай доляю сваёй – […]...
- Сентыментальны раманс He думаў, што так лёгка будзе мне Сказаць табе “бывай” на развітанне, Глядзець на ружы ў час іх адцвітання He […]...
- Ты думаў пра мяне Ты думаў пра мяне, я ведаю – бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. І думка горача […]...
- Воўк на асамблеі Я раскажу тут, як умею: Спяшаўся Воўк на асамблею, Дзе гор, лясоў і стэпаў жыхары З якой пары Не могуць […]...
- Казкі Бога Салодкая кропля дажджду, (бо з прысмакам кавы), паўзе па замглёнаму шклу, нібыты, кульгаючы, пава. Услед пакідае прасцяг – рэха самоты […]...
- Паляўнічы сезон Блукаю па барвяным лесе, Дзе павуцінай голае галлё Падвязана ў высокім наднябессі За шэрае птушынае крыло. Гайдаюся, нібы па вершаліне, […]...
- Зірніце навокал – як здорава * * * Зірніце навокал – як здорава: пад сонцам танцуюць дажджы! Вясёлкі гуляюць над горадам, чапляюць за сосен крыжы. […]...
- Воўк князя Гедыміна ВОЎК КНЯЗЯ ГЭДЫМІНА Я не ведаю імёнаў кветак, птушак і начальства. Я каменьчыкі збіраю і малюскаў – так, да кучы. […]...
- Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. I думка горача мне […]...
- З вячэрніх дум Як нябеснае згасне за лесам святло, А ноч крылле распусціць па ўсёй Беларусі, Штось мне шэпча: ідзі! Я іду за […]...
- А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем З-за лугавінаў пакінутых дзён… Як водулле нашых нясмела-няспешных Забавак ў любошчы, мілосцяў як скон. […]...
- ГУРБЫ СПАКОЮ ГУРБЫ СПАКОЮ Я іду белым полем Па бяскрайняму снегу Без краёў наваколле Згубіў мэту для бегу. Выглядаю удалеч, Каб пабачыць […]...
- Я праходжу ля парка Горкага Я праходжу ля парка Горкага Там вароны кладуцца спаць Свае дзюбы у гнёзда уторкваюць Каб знянацку ўначы не ўпасць Я […]...
- Мікрахвалёўка Раз Міхасю сябры сказалі: -Мікрахвалёўку ты купі! І нават краму паказалі – То руш мазгамі, не тупі! Міхась, вядома, не […]...
- Над безданню Калі воўк захварэў, Ён ад зграі ўцякае ў гушчар; Боль нутра Лечыць зеллем гаючым У пушчы сабака… Чым жа мне […]...
- Будуць вечна сады расцвітаць Будуць вечна сады расцвітаць, Белагрудыя ластаўкі лётаць I дзявочыя ногі таптаць Залатую лотаць. Але гэткай вясны і снам Не прыдумаць […]...
- Як стары мудры вуж Як стары мудры вуж шукае вузкае выйсце, каб скінуць старую скуру – так і я патаемнай вужовай натурай шукаю сабе […]...
- Я мог лятаць Я мог лятаць… З лістотай у восень ападаць, Жаўруком вітаць у аблоках, Ноччу з зорамі маўчаць І снегам белым замятаць. […]...
- З табою З табою спаткаліся ў лесе; Багун і чарнобель к нам слаўся. Смяяўся пушчар, а у смесе За ценем цень новы […]...
- Зязюлька ЗЯЗЮЛЬКА Улетку песню на дзве ноткі, Разносіць рэха па бары. Аб тым, што стала ноч кароткай, Што нехта луг касой […]...
- Божай слязою каціцца зорка Божай слязою каціцца зорка — У нечай далоні знічкаю стане. Плачам і спевам зойдзецца птушка — Страціушы сэрца, песню знайшоушы. […]...
- Брату ў чужыне Ці помніш ты, нядбалы дружа, Усё тое, дзе радзіўся, ўзрос? Дзе напявае зімка стужай, Ірдзіцца лета бліскам рос? Аздобнасць неба […]...
- ХТО РАЗУМНЕЙШЫ? Аднойчы воўк спытаў зубра: -Нашто табе, сусед, два рогі? Я ем казуль, яшчэ труса, ну тых, каго ратуюць ногі. Ты […]...
- Дзякуй, дзіўная, за каханне! Дзякуй, дзіўная, за каханне! Дзякуй, юная, за любоў! Да былога няма вяртання. Я ж вяртаюся зноў і зноў. He забылася. […]...
- У гэтым сне з Табою бачыў неба У гэтым сне з Табою бачыў неба, І мы ляталі ў сонных гарадах. Пакліч ізноў! Табе ж сягоння трэба Да […]...
- ХАДЗі! За мной ніколі не хадзіла, Бо ведала, куды іду. Ды штось трывогу ў ёй будзіла, Хаця б не трапіў дзе […]...
- Баяцца Людзі баяліся гэтага, думалі аб гэтым кожны дзень… Думалі і баяліся. У кожнага былі свае жахі; кожны аб нечым думаў… […]...
- Скупое сонца кволым промнем Скупое сонца кволым промнем Касіла лісце з клёнаў сонных… Ты ціха мовіла: “Да скону, I адкахаўшы, буду помніць”. А я […]...
- Паязджане Распаўзлася па абшары Сцюжным пухам, сцюжнай марай Папаўзуха-завіруха – Злога духа злыбядуха. Ў полі дымна, ў полі цёмна, Беспатольна і […]...
- Ган-но! Ган-но! – Блукае няўцешнае рэха. – Ган-но! – Гукаюць, шукаюць вятры. Снегам занесены сонныя стрэхі, Моракам скутыя дрэмлюць двары. Снегам […]...
- Абяцанне Дзьве тысячы трыццаць чацвёрты раз (А можа, дзьве тысячы трыццаць пяты?) Cпяшаюся ўзвесці шкляністую гору фраз, Абяцаных кволай душою – […]...
- Прабачай, мая радзiма Прабачай, мая радзiма Прабачай, што еду я Ты прытулак мой адзiны Зорка ясная мая Ты зязюляй неўмiручай Ў маiм сэрцы […]...
- ***Празрыстая ціша, як шкло Празрыстая ціша, як шкло, і чуйная, быццам бяздонне. Дрыготкае рэха сэрца сцяло, як сцінаецца сонцам сутонне. І голас лясоў… і […]...
- Тае ў хмарны небе Тае ў хмарны небе покліч жураўліны, На алеях – клёнаў рыжая далонь, Нібы рук спляценне – тонкія галіны, У вераснёўскім […]...
- Ручай Сачу празрыстыя струмені Сярод сутоння серабра. Санлівай сіні сум асенні Спяшаю ў песні пасабраць. Звініць званком звонкагалоса, Задумна зойдзецца здаля. […]...