Верш Як?
Не разумею я ўвогуле,
Як у цвярозым розуме
Можа чалавек забыць
Чалавека, без якога жыць
Ён не мог нi хвiлiны,
Што жа казаць пра гадзiны?
Як так у людзей атрымалася,
Што памiж нiмi сталася?
Праз што яны знянацку забылi,
Як адзiн аднаго без рэшты любiлi?
Не ведаю я сам анiяк зусiм,
Як нармальна хоць пару хвiлiн
Без сваёй роднай пражыць,
А як мне тут у адзiноце быць?
Напэўна, гэта немагчыма,
Так, мая Мiра?
Паяснiць гэтую справу –
Лёгка, як прыдумаць мару,
Што ўвесь жыццёвы шлях
Будзе чакаць вас.
Бачу ў яе вачах зялёных,
Зараз мабыць мокрых, салёных,
Непаўторную i родную вясну,
Знайсцi такую можна толькi адну,
А я яе ад лёсу свайго атрымаў,
На ўсё жыццё яе прыдбаў.
Дзякуй, добры лёс, за гэта
Агульнае жыццё, у якiм мэта –
Шчасце ў яе вачах,
Страта якiх – гэта страх.
Ещё вершы:
- Мэта Мэта. Мэта йдзе прад чалавекам, А ён ёй жалезы рушыць, Што яму куюцца векам, Перашкодай харалужнай. Мэта шлях людзей вядзе, […]...
- Дзень Перамогі Ужо хутка мы святкуем дзень – Вялікі дзень той Перамогі, Калі забруджаны былі дарогі І болю за плячыма цень. Перад […]...
- АДНАКЛАСНiКАМ Птушка моцная, мабыць, крыламi, Звер – iнстынктам за дваiх… Моцны я – сябрамi мiлымi i малiтвамi за iх. Разляцелiся па […]...
- Oui Oui ( да, франц) Апавяданне пра сябе магчыма будзе не цікавым. Жыццё прайшло не як у сне. Не кожны дзень […]...
- За акном снегапад, абыякавы вецер За акном снегапад, абыякавы вецер. Шосты паверх ды звычайны пад’езд. Кухня, кватэра, дым цыгарэты, Ноч, снегапад ды святла ўжо нет. […]...
- На схіле дзен На схіле дзен успомню ўсе жыцце, Перабяру ў памяці былое І ўжо тады сыйду ў небыцце, Благаславіўшы на вякі жывое. […]...
- Буду жыць Я чую, бачу і люблю, А гэта значыць, што жыву… І ў маім сэрцы свет гарыць, А гэта значыць буду […]...
- Малітва аб сыне Дзе б ні быў і куды б не кідала жыццё Знай вытокі, знай корні і помні адно! Ніхто і нідзе […]...
- БАЛАДА СЫМОНА РАК-МІХАЙЛОЎСКАГА (2.04.1885–27.11.1938) …Жыццё– не каляровы сон, кроў– не вада, І гэта сёння добра разумееш ты. Як пальцы ў кулаку, людская грамада, […]...
- Як мне звяртацца да цябе Як мне звяртацца да цябе калі абставіны другія? другое прозвішча фатой лягло на плечы маладыя Напэўна я нязваны госць што […]...
- Мабыць, мабыць, мяне не забылі Мабыць, мабыць, мяне не забылі Тыя з вас, каго я не забыў: Як каханьня сьцяжынкі зьмяіў я, Але ж, гадам […]...
- Ты не спіш. І гэта вельмі добра Ты не спіш. І гэта вельмі добра. Бо не сплю пакуль яшчэ і я. У акенца свеціць месяц-поўня І глядзіцца […]...
- У дарозе Бягуць бярозкі ля чыгункі, Гляджу на іх я з-пад рукі. Вясна дала ім падарункі – Зялёных колераў лісткі. Я іх, […]...
- Мабыць табе таксама часам здаецца Мабыць табе таксама часам здаецца што бог падобны да завуча школы які ніколі не ставіць пяцёрак аднойчы выклікае тваіх бацькоў […]...
- О Беларусь! Мая Радзіма О Беларусь! Мая Радзіма Мой вольны і мыгутны край Які заўсёды будзе ў сэрцы і будзе вечна, як полымя гарэць! […]...
- Калі цябе я сустракаю Калі цябе я сустракаю, Мне свеціць сонейка ярчэй. Таму што я цябе кахаю, Няма нікога даражэй. Калі гляджу ў твае […]...
- Упэўненасць – толькі крок па зямлі Упэўненасць – Толькі крок па зямлі, Толькі адзін крок. Святое Пэўна не стане святым Толькі ад нашых ног. Каханне Не […]...
- Аберуч АБЕРУЧ Аберуч заплюшчу твае вочы, Кранацца да цябе ты мне дазволь, Мы паляцім кудысьці ў ночы, Адтуль не вернемся зусім… […]...
- Святло Давай запалім святло ўначы, У кватэры, дзе толькі я і ты. Будзем глядзець толькі ў вочы, Разглядваць у іх начныя […]...
- Надыходзiць гэта хьвiлiна Надыходзiць гэта хьвiлiна, Незабыўны момант у жыцьцi. I чароўная гэта гадзiна, Назаўсёды яе зберажы. Вось 17 табе дарагая, Ты вялiкая […]...
- Разбітыя мары …І мары былі залатыя, І гукі не рэзалі слых. Мы думалі, што не такія, Адрозныя мы ад усіх. Ды зараз […]...
- Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...
- Князь – Чарадзей Пры чараўніцтве Вялікі князь нарадзіўся і адразу ў воўка ператварыўся Не будзе ваяра падобнага ў свеце Пераменаў зараз завыў вецер […]...
- Чужыя лясы Тут іншае неба, Блакітны прастор і стогадовыя хвоі, У іх захаваны сакрэт гэтых гор – Чужыя вяселлі і долі. Спрабую, […]...
- Нас туды нахальна цягнуць Калі перавернецца неба ўначы І сонца з неба апусціцца… Крычы не крычы, а з гэтай начы, Ужо не выбрацца. Наш […]...
- Жыццёвы Колькі жыць засталося на свеце? Я не ведаю, як і вы. Гэта ведаюць, мабыць, дзеці і на гэта маюць правы. […]...
- Не хацела табе гаварыць Не хацела табе гаварыць, Напалохаць цябе не хацела, Лепш не ведай, як цяжка любіць Толькі сутнасць, не прагнучы цела. Толькі […]...
- Казалі мне, што час ідзе Казалі мне, што час ідзе, А я, бы дрэва нерухомае. Мо справа ўся у барадзе, І шчасце наша выпадковае. Ды […]...
- Колькi дзён Колькi дзён без цябе я сумую, Колькi доўгiх самотных начэй. Мабыць час я марную ўпустую, Не пабачыўшы гэтых вачэй. Iх […]...
- Раптам нешта ў душу накоцiць Раптам нешта ў душу накоцiць – Што было, я пачну ўспамiнаць Бачу – дрэвы ў далёкiм годзе Па калена ў […]...
- Яе імя Ад прыцягнення ночы зорнай На міг свой позірк адарві. Яна паўстане ўся ў крыві, Яна ідзе нямой і чорнай. Гучыць […]...
- За свабоду! Я кажу табе: “Прывітанне”! Справы як? – запытаў у цябе. І, здаецца, што з гэтым пытаннем Я прызнанне дарую табе… […]...
- Мабыць патрэбы я не маю Мабыць патрэбы я не маю, Зь якой кладуцца долу ніцма, Напрад вяльможнымі царамі, Напрад заможнымі дварамі. Мабыць патрэбы я не […]...
- Аб чым маўчыць розум П. Натальлі С. Аб чым маўчыць розум. Зачым маё сэрца птахам трапеча Калі сустракаешся ты, Мабыць яму тое ведама нешта […]...
- Час чакаць, ці ўзыйдуць агуркі Час чакаць, ці ўзыйдуць агуркі. Час, сваёй таямнічаю явай І нязьведаны зорны Абсяг – Таямніцы трымаюць над намі, Як калісь, […]...
- Заўтра Я заўтра змянюся ў лепшы, У супрацьлеглы бок: Напішу можа лепей вершы І даведаюся, хто такі Бог. Заўтра. Заўтра я […]...
- Не трэба Не! Не трэба так здзіўляцца і нясці лухту. Я прыйшоў не за табою, хутка і пайду. Не гарэла, не жадала […]...
- Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Чаму пакінулі сьвет гэты? Чаму ня бачу “Пагоні” сьцягі? Чаму бачу сьцяг я саветаў? Заўжды […]...
- Задыхаецца зямля ад смагі Задыхаецца зямля ад смагі – кожны мускул выдахся, аслаб. О, з якой неймавернай прагай зараз спорны дождж яна піла б. […]...
- Сляза Цячэ сляза. Яна – як люстра: Я бачу ў ёй свае грахі. А навакол – мае ўспаміны Растуць, як вербы […]...